Nog voor de film er is, is de soundtrack er. Geproducet door Kendrick Lamar en Anthony – grote baas van hiphoplabel Top Dawg Entertainment – Tiffith, voorafgegaan door enkele ijzersterke singles en bomvol samenwerkingen om duimen en vingers bij af te likken. Zowat elke labelgenoot van Lamar tekende present (SZA? Check! ScHoolboy Q? Check! Ab-Soul? Check!) en daarnaast onthulde de tracklist ook klinkende namen zoals The Weeknd, Khalid, James Blake en Vince Staples. De verwachtingen laag houden was hier duidelijk allerminst de bedoeling.
Op openingstrack “Black Panther” horen we Kendrick rappen vanuit het perspectief van T’Challa ofte Black Panther, de protagonist in de gelijknamige film. De vergelijking tussen T’Challa, die zijn vader moet opvolgen als koning van de natie Wakanda, en Kendrick, de gedoodverfde koning van de hiphop, is onvermijdelijk. Terwijl de rustige piano het heroïsche en vredevolle karakter van T’Challa benadrukt, bereiden de ietwat onheilspellende bongo drums ons voor op een album (en film?) vol onverwachte wendingen en donkere episodes.
“X” (Kendrick Lamar, ScHoolboy Q, 2Chainz en Saudi) is een goed voorbeeld van hoe Black Panther een mix brengt van het beste wat hedendaagse hiphop te bieden heeft. Een klassieke hard-hitting beat, bekende en minder bekende artiesten die daarop elk hun eigen ding doen, een keihard refrein en een flow die zo moeiteloos voort stroomt dat we ons er met plezier op laten meedrijven. Vooral ScHoolboy Q imponeert met zijn zelfverzekerde lyricism, getuige daarvan de nu al legendarische frase ‘December been good to me, Not even Kendrick can humble me’. In-house producer Sounwave verdient trouwens ook een eervolle vermelding; bijgestaan door een klein legertje aan collega’s, heeft hij zichzelf overtroffen op Black Panther.
De verfrissende en soms verrassende samenwerkingen zijn zonder twijfel een van de sterktes van dit album. De zoete, poppy R&B van zanger Khalid combineren met de stoere, high-pitched stem van rapper Swae Lee? Op het eerste gezicht niet zo vanzelfsprekend, maar ondersteund door de dromerige productie van Sounwave en BADBADNOTGOOD klinkt het wonderbaarlijk goed. Daarnaast is ook de mix tussen grote namen en opkomende artiesten een meesterzet. De smooth flow van het relatief onbekende hiphop collectief SOB x RBE op “Paramedic!” is een van de grootste ontdekkingen op Black Panther en ook de Britse zangeres Jorja Smith klinkt heerlijk gesofisticeerd op “I Am”. Hou de namen die je niet kent alvast goed in de gaten, want iets zegt ons dat daar snel verandering in zal komen.
Op de soundtrack voor een film die het onderwerp black excellence zo expliciet uitdraagt, zijn de Afrikaanse elementen natuurlijk nooit ver weg. Die zijn niet enkel thematisch in de tekst aanwezig, maar ook in de vorm van beats die beheerst worden door Afrikaans slagwerk, hele stukken tekst die in het Zulu gezongen worden en de aanwezigheid van Afrikaanse artiesten zoals Saudi, Babes Wodumo en Yugen Blakrok. Die laatste rapt op het nummer “Opps” Kendrick Lamar en Vince Staples trouwens net niet naar huis. De zelfverzekerdheid en stoutmoedigheid op Black Panther is onmiskenbaar en geeft het album zelfs een revolutionair tintje.
Bij de release van de tracklist was de combinatie Anderson.Paak, Ab-Soul en James Blake nog zo eentje die ons deed watertanden. “Bloody Waters” blijkt vooral een meer dan aangenaam weerzien met rapper Ab-Soul. Het is het eerste materiaal dat hij uitbrengt sinds de release van zijn album Do What Thou Wilt in 2016 en het is alles waar we op konden hopen. ‘Hope I strike a nerve like a package of matches, you might wanna bypass, this smoke ain’t gas strick’. Het woordspel in die twee zinnen alleen al is voer voor een artikel op zich. Een al even blij weerzien is het met Jay Rock, die op “King´s Dead” duidelijk maakt dat hij helemaal terug is. We kregen het nummer zo’n maand op voorhand al cadeau, maar het bezorgt ons nog steeds een euforisch gevoel. Zelfs de feature van Future – ironisch genoeg rappend ‘you’re not a gang member, you’re a tourist’ – kan de vreugde niet bederven. Wanneer hij met een hoog stemmetje lettergrepen in het rond begint te gooien, willen we vooral gewoon meedoen. In het tweede deel van het nummer wordt de beat agressiever en neemt Kendrick de rol van Erik Killmonger, de slechterik in de film, op zich. Killmonger wil de troon van Wakanda koste het wat het kost voor zichzelf en zijn visie staat lijnrecht tegenover die van T´Challa: ´Fuck integrity, fuck your pedigree, fuck your feelings, fuck your culture […] Who am I? Not your father, not your brother, not your reason, not your future.´
Naast filmreferenties is het album ook doorspekt met gerecyclede lyrics. Anderson.Paak zong in “Bloody Waters” al ‘Something’s in the water’, een lijn die we herkennen uit Kendrick’s overbekende “King Kunta”. In het nummer “Big Shot” met Travis Scott hergebruikt Kendrick dan weer het begin van zijn verse op “New Freezer”, de iets recentere samenwerking met Rich The Kid. Veel van de onderwerpen op Black Panther kwamen bovendien ook al aan bod op DAMN., wat natuurlijk niet zo gek is aangezien royalty en loyalty de gebeurtenissen in de film bepalen. “Big Shot” en “Pray For Me” (ft. The Weeknd) zijn overigens nummers die een beetje tegenvallen als einde van zo’n sterk en gedurfd album. De underdogs schijnen hier misschien wel feller dan de grote sterren.
Hoewel Black Panther zeker niet als een soloplaat van Kendrick Lamar kan beschouwd worden, heeft het wel het grootse en geniale aspect ervan gemeenschappelijk. Als Black Panther The Movie de begeleidende soundtrack kan evenaren, dan is dat cinematicketje zeker zijn geld waard. De film verschijnt hier op 14 februari (Valentijnsdate, iemand?) in de zalen en dat is vroeger dan in Amerika, waar hij pas twee dagen later te zien zal zijn. Het acteerwerk mogen jullie zelf beoordelen, de muziek krijgt van ons alvast een dikke 4,5 sterren.
