LiveRecensies

Gus Dapperton @ Charlatan: Binnenkort loopt iedereen met een Jommekeskapsel rond

Gus Dapperton is de toekomstige koning van de lo-fi, althans dat wordt beweerd. Wij zouden geen goeie muzieksite zijn, moesten we dat niet eens gaan checken. We gingen op 7 februari 2018 naar de Charlatan in Gent waar de man een uitverkochte show speelde. De hoge verwachtingen zorgden er natuurlijk voor dat de lat erg hoog lag voor de man. Hierdoor wist hij met wisselend succes te overtuigen.

Hoewel het buiten aan het vriezen was, bracht Danny Blue and the Old Socks het verlangen naar warme zomeravonden naar de Charlatan. Met hun laidback surfrock, catchy rifjes en eenvoudig mee te zingen lyrics stoomde ze het publiek klaar voor een veel rustigere set erna. Hoewel het niet eenvoudig is om met 5 man op zo’n klein podium te staan, kon dit hun jeugdig enthousiasme niet temperen. Vooral de laatste telg Vincent die er bijgekomen is aan de keys stond in een vergeten hoekje zich duidelijk te amuseren. Maar ook de andere leden waren zeer energiek wat resulteerde in instant happiness bij de toeschouwers. Of zoals zanger Sam met een sappig Antwerps accent zei: ‘we zijn hier wel om te dansen he’. Openen deden ze met het ondertussen, dankzij de Nieuwe Lichting, gekende nummer 6 Ft Tall Baby. Maar ook rustigere nummers zoals ‘Be With Me’ konden overtuigen. Afsluiter van dienst was een geniale extra lange versie van King of the Trashcan, waarmee we morgen waarschijnlijk nog steeds mee in ons hoofd zitten. Soms is er gewoonweg niet meer nodig dan een old school recept dat meer dan degelijk uitgevoerd wordt om een entertainend optreden te hebben.

Gus Dapperton komt het podium op alsof hij een echte ster is. De band begint met een redelijk vrolijke toon waarna de man met uitgesproken kapsel het podium opspringt. Meteen is iedereen euforisch en wij zien ook wel in waarom. De man brengt simpele indie rock met een laidback atmosfeertje die nu eens dansbaar is en dan eens smooth. De unieke stem van Dapperton zorgt er ook voor dat zijn muziek uit de duizend herkend kan worden, hoewel het niet de meest vernieuwende singer-songwriter is.

Mac DeMarco is een naam die veel opduikt als er over Gus Dapperton gesproken wordt, en dat blijkt live ook terecht. Hoewel de songs van Gus net iets minder gitaren bevatten en iets dansbaarder zijn, zit er toch eenzelfde vibe in. Het is heel chill en iedere hipster blijkt er van bij de eerste noten fan van te zijn. Dit viel ook op aan het publiek in de Charlatan, allemaal modieus geklede mensen die hun nieuwste idool aan het werk wilden zien. Natuurlijk is Mac een ander niveau, maar Gus heeft wel alles in zich om binnen enkele jaren dat niveau te bereiken.

Gus doet zijn best om zoveel mogelijk muziek aan de man te brengen, maar het probleem is dat hij nog niet genoeg songs heeft. Hierdoor lijkt zijn set ook wat aan lengte te missen (net geen 45 minuten), zeker wanneer hij ook nog eens twee covers uit zijn mouw tovert. De eerste is “Let Me Love You” van Mario, een R&B nummer dat begin jaren 2000 in de hitlijsten plakte en dankzij Dapperton een volledige make-over krijgt. Het klinkt nog steeds even smooth, maar dankzij de effectjes op de gitaren lijkt het alsof het hier plots een lo-fi nummertje is. De andere cover was “This Charming Man” van The Smiths en die gebeurde in de bisronde als enige. Een risico met weinig succes. Het is namelijk al heiligschennis om The Smiths te coveren en als je dit dan niet met de nodige overtuiging doet, dan kan je niet echt mensen overtuigen. We hoorden nadien dan ook iedereen vooral klagen over de slechte cover van Dapperton. Geen slim plan om daarmee te eindigen, zoveel is duidelijk.

Hoewel er een bepaalde ‘alles kan, alles mag’ attitude leefde op het podium, was dit soms net iets te veel. Hierdoor was de stem van Dapperton niet altijd even zuiver en ook alle nummers werden net iets te abrupt tot een einde gebracht. Hierdoor had je nooit volledig de tijd om helemaal in zijn songs te verdwijnen, ze waren kort maar zonder echte overtuigingskracht in de outro’s waardoor het al snel tot een eind kwam. Gelukkig had de man toffe bindteksten en was het muzikaal wel erg sterk. We konden onze dansbeentjes bovenhalen op “Ditch” en “Prune, You Talk Funny” en konden evengoed wat tot rust komen op enkele nieuwe nummers uit zijn EP die er vrijdag aankomt.

Voor ieder wat wils dus bij Gus Dapperton in de Charlatan, al zal hij toch nog wat meer slagkracht nodig hebben om bij een groter publiek door te breken. Oké, zijn muziek is super plezant om te beluisteren en ook live heeft het wel een positieve vibe, maar het mag net allemaal iets minder braaf. Dit soort muziek moet op een meer gedurfde manier gebracht worden, en daar slaagde Gus Dapperton vooralsnog niet in. Nu, dit is nog maar zijn eerste concert met slechts één EP op zak en we zien hem ook wel doorbreken, dus we geven hem het voordeel van de twijfel. Als hij de lijn van zijn muziek goed kan doortrekken, zien we binnenkort meerdere mensen met hetzelfde kapsel als de man door het leven gaan.

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Gus Dapperton @ Botanique (Orangerie): Dappere popster tussen schattig en stoer

Met meer dan een miljard streams enkel op Spotify en drie albums achter de kiezen, is Gus Dapperton al lang geen nieuwkomer…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Gus Dapperton - "Homebody"

Het is alweer drie jaar geleden dat de Amerikaanse singer-songwriter Gus Dapperton met Orca een nieuw album uitbracht. Daar komt binnen een…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Gus Dapperton - "Don't Let Me Down" (feat. BENEE)

Toen het coronavirus net uitbrak in het voorjaar van 2020, vonden velen van ons een remedie tegen verveling op TikTok. Als je…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.