De aandacht van het publiek van de eerste tot de laatste noot vasthouden, het is niet iedereen gegeven. Syml deed het alsof het de normaalste zaak van de wereld was, met een muisstille Botanique als resultaat. We gaan het vaak allemaal te ver zoeken, of zoals Brian Fennell zelf aangeeft: het leven is op z’n mooist als het simpel is. Laat dat ook zijn waar Brian met zijn soloproject Syml voor staat, prachtige simpliciteit.
Brian Fennell was tot 2010 de zanger van Barcelona, een Amerikaanse indie rock band. Met Syml haalt hij de singer-songwriter in zichzelf naar boven, terugkerend naar de beginjaren van Barcelona. De muziek kenmerkt zich door de eenvoud en de kracht van woorden. In 2016 kwam de eerste EP Hurt For Me uit en een paar weken geleden verscheen In My Body.
Het voorprogramma werd verzorgd door singer-songwriter Joshua Hyslop. De sympathieke Canadees verrast met zijn warme, zachte stem. Een man met een gitaar, het blijft toch altijd een beetje een succesformule. Hyslop voelde zich duidelijk goed in de Botanique, want we werden getrakteerd op een insider over een van z’n nummers. Het bleek niet zo slim om alleen, in de zomer, door India te trekken. Uiteindelijk bracht de bijna-dood ervaring wel inspiratie voor nieuwe nummers. We hadden graag meer gehoord van Joshua Hyslop, maar wij hoorden alvast een subtiele belofte dat hij waarschijnlijk dit jaar nog terugkomt naar onze hoofdstad.
Syml toonde met zijn set in de Botanique dat eenvoud absoluut niet saai hoeft te zijn. Openen deed Syml met “Fear Of The Water”, een nummer van zijn eerste EP. Bij de eerste noten voelde je meteen de sfeer veranderen, heel eerlijk en puur. De Botanique veranderde voor even in een veilige bubbel met de realiteit ergens op een verre achtergrond. Je voelde gewoon hoe het publiek de muziek in zich op nam. Dat resulteerde in een onwerkelijke stilte die alleen maar getuigde van een heel groot respect en appreciatie naar de artiest toe. Die stilte werd alleen doorbroken voor een kort en krachtig applaus.
Vorig jaar bracht Syml zijn EP Hurt For Me opnieuw uit, maar dan instrumentaal met piano en strijkers. Ook in de Botanique deelde hij het podium met twee strijkers. Viool en cello benadrukten de emoties in de nummers, maar toonden ook dat klassieke instrumenten niet per definitie ‘saai’ zijn. Het was soms even wennen, die extra toevoeging, maar de extra laag was vooral een bijzonder mooie toevoeging waardoor de muziek nog meer tot leven kwam. Zo sprong Wildfire er absoluut uit voor ons.
Afwisseling was er ook in de vorm van een kort vragenrondje en dat is anno 2018 eerder een uitzondering op de regel. De singer-songwriter uit Seattle weet hiermee zeker wat bonuspuntjes te sprokkelen. Hoewel dat wat ons betreft niet eens nodig was, want de avond was een gebalanceerde opeenvolging van prachtige nummers. Universele songs waarmee iedereen zich wel op een of andere manier kan identificeren. De kracht van eenvoud was nooit zo mooi. Je voelde bij elk nummer hoe mensen zich meer en meer gingen openstellen en hun ego opzij zetten. Een inspirerende avond.
Syml bracht ook een cover van Mr. Sandman, een nummer van The Chordettes dat dateert uit de jaren ’50. Toch weet hij het nummer helemaal naar z’n hand te zetten en dat kunnen we alleen maar toejuichen. Het klinkt duisterder en emotioneler, een cover zonder eigenheid te verliezen. In een voor ons gevoel te korte set wist de singer-songwriter iedereen te overtuigen van zijn kwaliteiten. Het was dan misschien nooit zijn plan om deze nummers live te spelen, we zijn Dotan maar wat dankbaar om Syml naar Europa te halen.
Eenvoudige woorden, mooie zanglijnen en evenwichtigheid. Het zijn de ingrediënten die Syml naar Brussel brachten en we hopen alvast dat de Amerikaan snel weer een bezoekje brengt aan ons kleine landje. We ontvangen hem alvast met open armen en gesloten ogen, want zo klinkt zijn muziek het allermooist.
Setlist:
Fear Of The Water
Body
Hurt For Me
Better
Leave It Like That
Ghosts
Mr. Sandman
Wildfire
The War
Where’s My Love
Bis: God I Hope
