‘Where the raw meets the clean, the riff meets the melody and the playful becomes the bad.’ Beter zouden we het Antwerpse Boskat niet kunnen omschrijven. Als duo kan elk instrument, naar eigen zeggen, een groter deel van het auditief spectrum innemen en dat merk je in “Fake Walls (Of Playdough)”. Een wall of sound om u tegen te zeggen.
Een vernietigende gitaarriff wordt aangevuld door een verpletterende drumpartij, waarop een sussende stem vertelt hoe elke dag als pagina dient in het boek des leven. We spreken hier niet over een idyllische roman, maar over een weerzinwekkende thriller. Rust wordt ons heel even gegund om vervolgens op te bouwen naar een eerste cliffhanger, waarin we een schijnbaar levenloos lichaam in bad aantreffen.
De protagonist gaat over in een rant over de oneffenheden in ieders leven, terwijl deze op tocht gaat met het kadaver om hem vervolgens op te maken voor het optreden van zijn leven. Gitaarfeedback wordt opgevolgd door een onderdrukte riff, die met al zijn magie het kadaver nieuw leven geeft, waarop deze het stof van zijn drumstel beroepsmatig begint te verwijderen, waarna alle grenzen van de realiteit worden overschreden met een buitenaardse gitaar-drumbattle, om uit te monden in een alom vernietigende finale.
Boskat toont met “Fake Walls (Of Playdough)” dat ‘less’ wel degelijk ‘more’ is. De videoclip, geregisseerd door Jonathan Van de Vliet samen met Simon Van Parijs, is bovendien pure ‘eye candy’. Wie niet genoeg kan krijgen van dit lekkers, houdt best hun social media in het oog om komende optredens. En vergeet in de tussentijd zeker niet op repeat te klikken.