In 2013 verbaasde Rhye de wereld met zijn fantastische debuutplaat Woman. We zijn ondertussen een goeie vijf jaar verder en kijk, de nieuwe plaat van Rhye ligt zomaar voor het grijpen. Wij konden Milosh, de innemende zanger van Rhye strikken voor hij op muzikale veroveringstocht trekt door de hele wereld.

Na een erg succesvolle debuutplaat kan ik mij inbeelden dat er veel druk op je schouders terecht komt. Een druk die vraagt om een nieuw album, die minstens het niveau haalt van Woman. Voelde je die druk en hoe ging je daarmee om?

Eerlijk gezegd voel ik als persoon vrij weinig druk. Ik had ook niet het gevoel dat ik mij ergens druk over moest maken. Het nieuwe album is dan ook iets wat vrij natuurlijk en spontaan is gegroeid. Het zal me deugd doen als Blood het goed doet, maar als het dat niet doet, kan ik dat relativeren.

Als muzikanten reflecteren over hun muziek, dan hoor je vaak dat zij niet altijd tevreden zijn met het opgenomen resultaat. Wat voor gevoel had u na het herbeluisteren van Woman en welke invloed heeft dit gevoel gehad op Blood?

Ik heb nooit echt opnieuw naar Woman geluisterd, maar ik heb de nummers natuurlijk wel vaak live gespeeld. Dus ik ken ze door en door. Er is ook niet de behoefte om ze nog eens opnieuw te beluisteren op plaat. Toch zijn er op de eerste plaat enkele zaken die ik minder goed vond. Hetgeen mij vooral stoorde, was het feit dat de plaat niet menselijk genoeg klonk. Het eindresultaat was te afgewerkt, waardoor het album mijn persoonlijke touch verloor. De nieuwe plaat moest dan ook menselijker aanvoelen. Ik wilde bijvoorbeeld mijn ademhaling horen of kleine slordigheden behouden. Mensen zien dat al te vaak als “kleine fouten”, maar ik vind dat juist een projectie van de realiteit.

Wat zijn de verwachtingen bij het uitkomen van de nieuwe plaat? 

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet echt verwachtingen heb. Het hebben van geen verwachtingen is eigenlijk één van mijn motto’s in het leven. Dat motto geldt zowel voor mijn privéleven als voor mijn professionele leven. Als je steeds hoge verwachtingen hebt, dan zal je jezelf teleurstellen. Het is voor mij één groot avontuur, dat ik al te graag op me af laat komen. Wat er me ook te wachten staat, ik zal er zoveel mogelijk van proberen genieten. Muziek en kunst in het algemeen hoeven voor mij niet per se gelinkt te zijn aan succes. Wat ik het belangrijkst vind is dat mijn kunst mensen samenbrengt en dat is misschien wel mijn grootste hoop.

Blood klinkt een stuk dansbaarder dan wat we van Rhye gewend zijn. Is dit een bewuste evolutie? 

De evolutie naar het meer dansbare werd volgens mij niet bewust gemaakt, maar hij is er wel. Ik hou er wel van om mensen te zien dansen op mijn muziek, maar ik kan evenzeer genieten van mensen die niet dansen en gewoon genietend toekijken. De nieuwe plaat weerspiegelt beiden. Het fascineert me hoe het menselijk lichaam reageert op de nummers. Ik speelde “Song For You” onlangs voor enkele vrienden. De ouders van onze basgitarist begonnen meteen te slowen. Terwijl ze tijdens het horen van “Count To Five” meteen ritmisch met hun hoofd begonnen te schudden.

Recent werd “Song For You” gelost als single. Het nummer klinkt erg persoonlijk. Voor wie werd het geschreven? 

Het nummer werd geschreven voor mijn vriendin Genevieve. De vrouw op de cover van Blood is trouwens ook mijn vriendin en die foto’s heb ik gemaakt. Genevieve heeft de video van “Song For You” geregisseerd. Ik weet nog niet wat het resultaat zal worden, maar ik ben er wel gerust in.

“Break Apart”, dat u met Bonobo schreef voor zijn album Migration was voor mij een aangename  verassing. Welke inspiratie haalde u uit deze samenwerking?

De ontmoeting met Bonobo was erg aangenaam. We raakten wat aan de praat en na een tijdje vonden we het een goed idee om samen een nummer te maken. Het hielp ook wel dat we dezelfde manager hadden. Wat ik erg boeiend en leerrijk vond, was de manier waarop hij nummers schrijft. Hij hanteert een ander proces dan ikzelf en zo zie je maar dat er geen “juiste” manier is om nummers te schrijven.

De muziek die u maakt is erg herkenbaar en is moeilijk te vergelijken met andere artiesten. Zijn er artiesten waaraan je jezelf toch spiegelt?

Ik kan andermans muziek zeker appreciëren, maar ik wil allerminst een kopie zijn van datgene waar ik graag naar luister. Ik wil vooral trouw blijven aan mezelf en mijn unieke sound. Mijn muziek hoeft ook niet door iedereen goed te worden onthaald. Dit lijkt mij ook geen gezonde doelstelling op zich.

In het eerste nummer “Waste” op de nieuwe plaat, zingt u over het doormaken van grote veranderingen. Welke ervaring koppelt u aan het nummer?

“Waste” gaat onder meer over de relatiebreuk met mijn ex-vrouw. Het nummer voelde aan als een nieuwe start, zowel voor mezelf als voor mijn ex-vrouw. Het weerspiegelt ook de moeilijkheden die ik ondervond om deze plaat te maken. Ik moest geld inzamelen om mij uit het platenlabel te kopen, want ik mocht deze plaat eigenlijk niet maken. Het kostte erg veel geld, tijd en energie, maar uiteindelijk is het toch gelukt en heb ik een nieuwe plaat af.

Rhye is de band achter Milosh, maar wie schrijft er de nummers?

Ik schrijf hoofdzakelijk de grote lijnen. De teksten en melodieën zijn van mijn hand, maar ik werk ze daarna verder uit met andere muzikanten. Op die manier leer ik de nummers op een andere manier bekijken. Ik schreef onder andere samen met King Henry, die gekend is door zijn samenwerking met Diplo. Maar ik heb evengoed nummers gemaakt met onze bassist Thomas of met een goede vriend.

Zie je Rhye als een band of als een solo project?

Ik zie Rhye zeker niet als een echte band. Alle inspiratie is van mij afkomstig, daarom zie ik mijzelf als het hart van Rhye. Zoals ik al zei, schrijf ik wel samen met andere muzikanten, maar de beleving van de muziek is vooral uit mijn leefwereld afkomstig. Zo schreef ik “Please” om mijn verontschuldigingen aan te bieden aan mijn vriendin, omdat ik grof was geweest tegenover haar. Thomas was daar toevallig ook bij en dat gaf mij inspiratie om er een nummer over te schrijven.

De muziek die u maakt klinkt bij momenten donker en melancholiek. Krijgen we hiermee een deel van u persoonlijkheid te zien? 

Ik ben eigenlijk een vrij vrolijke kerel, maar ik ben toch het meest aangetrokken tot melancholische muziek. Voor mij geen vrolijke of agressieve muziek. Ik ben wel niet degene die tegen zijn zin opstaat, ik amuseer me eigenlijk wel rot met wat ik doe.

Zal u in de toekomst muziek blijven maken of zijn er andere kunstvormen waarmee u bezig bent? 

Als kind ging ik naar de kunstschool. Al snel ging mijn interesse richting fotografie, daarvoor schilderde ik. Muziek is dus niet de enige kunstvorm die mij aantrekt. Ik heb mijn project Milosh, waarmee ik al vier albums heb uitgebracht. Ondertussen ben ik ook al aan het schrijven aan een derde Rhye album, waarvoor ik al drie nummers af heb. Verder ben ik nog bezig met een klassiek project. Ik ben best wel een hardwerkend iemand, die constant creatief wil bezig zijn. Verder wil ik mij ook verdiepen in het maken van een film. Ik kocht onlangs een erg dure RED camera, waarmee ik nu aan het experimenteren ben. In een bepaald opzicht is film als muziek, want je wilt ook een boeiend verhaal vertellen. Ik hou wel van de gedachte om een twee uur durend nummer te maken dat eigenlijk een film is. Alles wat ik creëer, of het nu muziek, fotografie of film is, geeft me een even grote voldoening.