Wat krijg je wanneer je het aanstekelijk enthousiasme en de chemie van Equal Idiots combineert met de indrukwekkende strakheid van een band als Rival Sons, maar net dat tikkeltje anders? U leest het hier. Donderdagavond mochten we aantreden in de zweterig warme zaal van de AB, voor wat een hoogvlieger van jewelste zou worden. Block en de zijnen hadden er zin in, zoveel was zeker toen ze een denderend “By Absence of the Sun” inzetten. Niemand bleef overeind en de toon van de rest van de avond was bij deze gezet. ‘We hebben iets langer op u moeten wachten, maar u ziet er fantastisch uit’, verkondigde een breed glimlachende frontman, en wat voor een. Block de poppenspeler, het publiek zijn marionetten. Hun nieuwe langspeler is een beetje de vreemde eend in de bijt maar scheerde zéér hoge toppen, ook dat lieten ze in de AB blijken.
Wie fan was van de heren hun nieuwe plaat, Colossus, kon in de AB zijn hartje ophalen, want menig nummer passeerde de revue. Strak en rechtdoor-rock ’n roll met een fikse hoek af, we kunnen het niet anders verwoorden. Voor de titeltrack riepen ze voor de gelegenheid hulp in van hun grafisch designer, die backings en maracas voor haar rekening nam. Voor hun laatste plaat kreeg het trio versterking van Vlaams producer en gitarist Geoffrey Burton, wat een aanwinst! Meer dan eens laat die laatste zijn gitaar huilen als een wolf naar de maan. Een schitterend vierde bandlid, die Burton.
Na enkele nummers valt er een doodse stilte in de zaal, de spanning is te snijden. Rustig maar gestaag zet het viertal “My Baby’s got a Gun” in. Het nummer, dat ze voor de gelegenheid enkele minuten verlengen, wordt een dialoog tussen ongewoon fragiel en loeihard knallen, hetgeen door het publiek enorm gesmaakt wordt. De sfeer zit erin en de heren gaan nog een versnelling hoger waarop Mario Goossens een kanjer van een drumsolo op ons afvuurt. Middenin de solo komen Block en Lange Polle mee op het drumstel slaan. Geen enkel stukje blijft onbenut en wij vragen ons af of de heren hun roeping gemist hebben. Wanneer Burton met maracas komt invallen blijkt het plaatje compleet en het publiek wordt gek.
Telkens wanneer we dachten dat het publiek niet enthousiaster kon, overschrijden ze de grens. Het viertal wisselt nummers van hun nieuwe plaat af met klassiekers als “All This Dancing Around Again”, wat steeds goeie keuzes blijken. Ook onzen beir kan dit viertal wel smaken, Triggerfinger overtuigt en overweldigt. In hun bisronde nemen ze even gas terug met een rustiger nummertje van hun laatste plaat, “Afterglow”, de pauze is echter van korte duur. Met een geheel eigenzinnige cover van Rihanna’s “Man Down” worden we weer wakker geschud om daarna in een rechte lijn naar het einde te rocken.
https://www.instagram.com/p/Bcsx1Ubl77R/?tagged=triggerfinger
Triggerfinger verraste vriend en vijand met een nieuwe plaat en een dijk van een optreden. Al is het recept van Colossus niet meer hetzelfde als hun vorige platen, het is een stuk meer freaky en wij krijgen er alvast geen genoeg van. Gisterenavond blonk het viertal uit met een set die keiharde hoogtes en zeemzoete dieptes kende en lieten ze de volledige AB uit hun hand eten. Triggerfinger heeft zichzelf heruitgevonden en het smaakt naar meer. Het advies van den beir? Get your tickets!
