Zo’n zes maanden geleden won TheColorGrey onze harten tijdens de voorstelling van zijn album Rebelation in Trix. Niet enkel was dat album een debuut om u tegen te zeggen, de charme die hij uitstraalde op het podium en de bruisende sfeer in de zaal zaten gewoon goed. En hoewel de Antwerpse rapper de voorbije maanden heel wat andere podia in Vlaanderen betrad, was er blijkbaar ook tijd voor nieuwe muziek.
Zoals Grey zelf zingt in het tweede nummer van de EP: ‘it’s all about vibes.’ Zijn muzikale identiteit wordt vaak omschreven als een combinatie van een strakke flow en rustigere, laid-back vibes. Dit project focust op het tweede onderdeel van die combinatie. Verwacht geen up-tempo nummers zoals “Need to Know”, “On & On” en “Wide Awake in 2K”. Op In Between Phases is de hoofdrol weggelegd voor een gevoelige en kwetsbare jongeman. Op het eerste gezicht dan toch.
Het is een bescheiden EP van vijf nummers en zeventien minuten lang. De eerste vier minuten worden in beslag genomen door “Options”, misschien wel het meest catchy nummer van de vijf. We betrappen onszelf erop dat we al snel meezingen met Grey. ‘These days you don’t ever hit me up, guess you got more options, guess you got more options now.’ Het lijkt alsof hij een blauwtje heeft gelopen, maar in de verses wordt al snel duidelijk dat hij het meisje in kwestie iets te lang aan het lijntje heeft gehouden. Your loss, baby. Gelukkig blijft Grey wel winnen met de afwisseling tussen snelle rap en tragere, gezongen stukken.
Ook in de andere nummers richt Grey zich tot een vrouwelijke ‘you’, alsof de EP geschreven is om voor zichzelf uit te zoeken wat ze betekent voor hem. De struggle tussen oprechte gevoelens, oppervlakkige aantrekkingen en de angst om die ene persoon die er echt toe doet te verliezen, is very real. Slim gezien van Grey, want tegenwoordig ben je het label rapper natuurlijk pas waardig als je tegelijk rapt over bad bitches in je bed en a real woman in je gedachten.
Meer dan eens verschuift onze aandacht van wat er gezongen wordt naar de instrumentals die dat ondersteunen. Simpele beats en een weloverwogen set aan live instrumenten zorgen voor de ultieme vibes. Daar hebben we vast en zeker ook Grey’s sidekick en gitaarwonder Niel Soetaert voor te danken. Luister maar eens naar het dromerige getokkel op “Vibes” en “So Weak” en probeer niet teleurgesteld te zijn wanneer de muziek stopt. Dit zal zonder twijfel voor memorabele momenten zorgen tijdens shows, want neem het van ons aan: wanneer Soetaert zich uitleeft op zijn gitaar, zorgt dat voor vonken.
“Right Now” brengt nog wat schwung in het staartje van de EP en kruipt alweer snel in ons hoofd. Grey schakelt met zijn stem vlotjes tussen hoog en laag, zijn strakke flow valt hier niet te verbergen. Zoals het elke goeie rapsong betaamt, krijgen we er nog een verwijzing naar een cultserie bovenop. Toegegeven, ‘wanna kill that pussy like Tony Soprano’ is niet de meest originele metafoor, maar we moesten er toch eens om lachen.
Bottom line: TheColorGrey barst van het talent en de ambitie. De titel van de EP zou er op kunnen wijzen dat hij alweer denkt aan een volgend, groter project en dat dit slechts een intermezzo is. Het is een beetje sadistisch om zo’n sterke EP te maken en die dan slechts zeventien minuten te laten duren. Na het laatste nummer beweegt het pijltje van onze muis zich dan ook naar de repeat knop. Benieuwd wat TheColorGrey nog meer voor ons in petto heeft.
Wie TheColorGrey live aan het werk wil zien, kan dit op 24 november in Het Bos in Antwerpen of op 29 november in Club 26 in Genk.
