AlbumsRecensies

Tennis – We Can Die Happy (★★★½): Op de grens van het onbekende

Nee hoor, ABBA is nog niet dood – of toch de hedendaagse interpretatie ervan niet; Tennis. Het Amerikaanse indiepop man-en-vrouwduo releasete vandaag We Can Die Happy, een karakteristieke en tegelijkertijd vrij opmerkelijke plaat in de lijn van hun vorige langspeler, Yours Conditionally, met een aantal atypische, spannende twisten. We Can Die Happy is quirky, charmante 70s indiepop gekruid met groovy beats en een heldere vrouwenstem zonder veel grootse ideeën. Toch zal We Can Die Happy elke indieliefhebber warm weten te maken voor toekomstig werk van de band.

Tennis haalt vanaf de startblokken van We Can Die Happy alles uit de kast. “No Exit” heeft een lekkere dansbare groove (het nummer was oorspronkelijk bedoeld als soundtrack bij een kortfilm) en laat je geen moment los door de talloze leuke hooks. Van de swingende tekst “I’ve got a little bit left / I know that I can give a little bit up” tot de meanderende gitaarrifs en de tempo-aandrijvende drumbeats – dit nummer is heel bijzonder in de discografie van de band. “No Exit” bruist, is catchy en zindert nog lang na in je hoofd. Vooral Alaina Moore’s stem kunnen we hier gewoonweg niet onbesproken laten. De 70s, Stevie Nicksachtige indiepopstem van Moore doet meer dan de instrumentatie begeleiden, haar stem verrijkt het nummer vooral door de zoete songteksten en de manier waarop ze die brengt.

Maar aan alle goede liedjes komen een einde. Met “Born To Be Needed” gooit Tennis de intieme, dansbare sfeer van het vorige nummer helemaal weg, met alle gevolgen van dien. De piano hook die de track voortdrijft en de etherische stem van Moore maken laten je op het einde vrij onverschillig achter. Het is een lied dat perfect op de laatste plaat van de band zou gepast hebben, maar absoluut niet op We Can Die Happy. Bovenal doet “Born To Be Needed” zeer ongeïnspireerd en saai aan.

Het hellend vlak waarop de plaat zich bevindt na “Born To Be Needed”, wordt gelukkig gecounterd door het daaropvolgende nummer, “I Miss That Feeling”. Het lied valt met de deur in huis met een zacht pianoritme en Moore’s zang. Een braaf nummer met weinig muzikale risico’s zou je denken – en dat is het grotendeels ook -, ware het niet dat er veel meer schuilt achter de tekst. “I Miss That Feeling” is een opmerkelijk gevoelig en persoonlijke track over de paniekaanvallen van leadzangeres Moore. ‘The idea for the song came to me after I noticed the way that certain physiological aspects of anxiety could be read as feelings of pleasure when presented as a list, without context,’ stelt Moore bij de beschrijving van het nummer. De Amerikaanse zangeres lijdt immers aan een hartstoornis, waardoor ze vaker angstaanvallen krijgt. Als kind, zo geeft ze toe, moest ze jaarlijks naar het ziekenhuis om cardiologische testen te ondergaan – ervaringen die haar fundamenteel hebben beïnvloed. De medische gebrekkigheid van haar lichaam is bovendien een belangrijk motief in Moore’s lyrics.

Het voorlaatste lied “Diamond Rings” heeft een lekkere indiegitaarriff die doet denken aan het betere werk van Mount Kimbie van het afgelopen jaar. De dansbare chillwave van het album is nu voorgoed verzegeld: een gedempte elektrische gitaar drijft het tempo aan terwijl de achtergrondsynthesizers een zwoele, Laid-backsfeer aan het nummer geven – heerlijk.

“Building God” krijgt de eer om het nieuwste project van Tennis af te sluiten en het sluit mooi aan op het voorlaatste nummer. De laatste track van We Can Die Happy bestaat uit cirkelende, dromerige – Hawaii-achtige? – synthgeluiden met trage keyboardtonen. De wiegende instrumenten en Moore’s hoge stem vormen een waardige afsluiter van Tennis’ nieuwste EP – ook al is het iets popachtiger en experimenteler dan we gewoon zijn van de band.

Kan We Can Die Happy nu betekenen dat de band voortaan dansbaardere, minder dromerige muziek zal maken? Misschien, maar hoogstwaarschijnlijk niet. Wat we wel met enige zekerheid kunnen zeggen, is dat het Amerikaanse indiepopduo zich op minder bekende paden bevindt dan voordien. Met andere woorden: redenen genoeg om uit te kijken naar nieuwer werk van de band.

38 posts

About author
Muzikale beer met een voorliefde voor rock, indie, hiphop en elektronica.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Tennis - "Let's Make a Mistake Tonight"

Als koppel samen muziek maken, het is zeker niet iedereen gegeven. Voor de Amerikanen Alaina Moore en Patrick Riley is de vonk…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single Courting - "Tennis"

De meest sportieve band uit het Verenigd Koninkrijk zou zomaar eens Courting kunnen zijn. De band uit Liverpool loste in hun prille…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Molly Burch - Romantic Images (★★★½): Van het eindejaarsbal naar de discodansvloer

Het mag een klein wonder genoemd worden dat Molly Burch niet actief is in de filmwereld. Ze groeide omringd door acteurs op…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.