Tegenwoordig is het allemaal pop wat de klok slaat in de wereld van muziek. Als ze dan nog eens uit een Scandinavisch land komen, is de kans nog groter dat het aanslaat. Zo ook bij Sigrid, een jongedame uit Noorwegen die met slechts één EP op zak een AB Club wist uit te verkopen. Het was haar eerste zaalconcert in België en haar tweede optreden naast Pukkelpop ooit op Belgische grond. Dat ze binnenkort niet meer in zo’n kleine zaal te zien zal zijn, staat nu al als een paal boven water. We zagen dat haar toekomst er heel rooskleurig uitziet, al zijn er hier en daar nog kleine beginnersfoutjes te spotten.

Voorprogramma van deze avond was het Gentse Ivy Falls. Voor de gelegenheid een duo, terwijl ze normaal met vier zijn. De kracht die zo’n band dus normaal bevat, ontbrak, maar we doen wel ons hoedje af voor de man die alle instrumenten voor zijn rekening nam. De stem van frontvrouw Fien Deman klonk erg breekbaar en leek perfect de zachte elektronische beats op de achtergrond aan te vullen. Zeer aangenaam om bij weg te dromen, maar na een kwartiertje had je het ook wel gehoord. Gemiste kans dus, want we zijn er zeker van dat ze met een full band veel overtuigender ging overkomen.

Dat zowel mannen en vrouwen bij de eerste aanblik spontaan verliefd werden op Sigrid, is een understatement. De jongedame heeft zo’n schattige looks en uitgesproken geluk dat niemand niet kan vallen voor haar charmes. Dat ze nog maar vier nummers officieel uitbracht, zorgde er voor dat negen nieuwe nummers de revue passeerden, de één al geslaagder dan de andere. Binnenkomen deed ze met “Go To War” waarmee ze rustig begon en haar stem voor een eerste keer liet gelden. Niet veel later ontplofte het nummer en kregen we een catchy refrein rond onze oren gegooid, zeer plezant en meezingbaar!

We moeten het ook eens over die stem hebben. De meeste popzangeressen deze dagen weten zich te bewijzen door in de studio de nodige aanpassingen aan het vocale gedeelte te maken, maar live dan teleur te stellen. Bij Sigrid is die stem net de sterkte. Zij kan alles aan, hoge tonen, lage tonen, luid of stil het lijkt allemaal geen probleem te zijn bij haar. Zelfs als ze terwijl nog eens rond danst en beweegt, blijft ze altijd toonvast. Dat maakt haar shows nog indrukwekkender dan de meezingbare nummers en de strakke beats die ze bevatten.

Toch zijn er ook enkele werkpunten bij Sigrid. “In Vain” bijvoorbeeld deed onze maag nogal keren. Het begon veelbelovend met een zachte intro à la Sigrid maar waar de ontploffing plaatsvond, kregen we een soort van afgekookte EDM drop die we niet verwacht hadden van Sigrid, heel erg jammer. Verder bevat iedere song ook eenzelfde opbouw. Op zich niets mis mee, maar wij worden ook al graag eens verrast. Een rustig begin die daarna explodeert, is namelijk na een tijdje voorspelbaar.

Gelukkig voor Sigrid heeft ze wel sterke nummers en vergeven we haar al die werkpuntjes. Ze is ten slotte nog jong en moet nog veel leren, maar staat toch al mooi matuur op het podium. Nummers als “Plot Twist” en “Fake Friends” worden heel uitbundig meegezongen en je merkt duidelijk dat de muziek van Sigrid aanslaat en makkelijk te onthouden is. Ook nieuwe nummers zoals “Credit” en “I Don’t Buy It” lijken klaar om een volgende hit te worden. Ze brengt trouwens niet enkele energieke nummers. “Dynamite” wordt helemaal akoestisch gebracht wat tot een breekbare sfeer leidt en “Raw” brengt eerder een zwoele vibe naar voor.

Sigrid is duidelijk van alle markten thuis. Zo heeft ze ook nog een heel zonnig nummer op zak met “Schedules” en toont ze bij “Doing You A Favour” dat haar rapinvloeden niet toevallig zijn. Heel tof dus dat we deze muziek allemaal live kunnen ontdekken voor het opgenomen wordt, zo kunnen we een evolutie zien in de sound van haar muziek. Hoewel niet alles even gekend is, weten de toeschouwers na ieder nummer hun enthousiasme uit te brullen, wat tot rode kaakjes bij Sigrid leidt. Dit geeft dan weer af en toe een ‘oohhh’ gevoel bij de fans.

Dat haar fanbase tegenwoordig nog beperkt is, spreekt voor zich. Toch zien we het langzaam maar zeker uitbreiden naar een heuse groep en zien we Sigrid binnen een jaar wel de grote zaal van de AB vullen. Zeker op de manier waarmee ze “Don’t Kill My Vibe” brengt. Ze brengt het nummer met veel power waardoor iedereen niet anders kan dan meezingen. Meer nog, nadat ze het nummer een eerste keer afrondt, beslist ze om het refrein nog eens te herhalen om zo zelfs de stilste toeschouwers over de streep te trekken. Interactie is belangrijk, en op deze manier voelt iedereen zich verbonden met het concert.

Sigrid is klaar om de wereld te veroveren. We zeiden het al toen we haar singles horen, toen we haar zagen op Pukkelpop en ook nu weer blijft ze een straffe artieste. Hoog tijd dat ze haar album afwerkt en ons verblijdt met nog wat nieuwe muziek. Live weet ze alles en iedereen omver te blazen en een zeer strakke set af te leveren. Soms wel eens voorspelbaar, maar wel overtuigend gebracht en meer heb je soms niet nodig. Sigrid is de popster van de toekomst en we raden aan dat je haar nu ontdekt voor de mainstream haar oppikt. Lees hier ook nog eens het interview dat we met de dame deden enkele maanden geleden.

Setlist:

Go To War
In Vain
Plot Twist
Schedules
Raw
Doing You A Favour
I Don’t Buy It
Watch Me
Savage
Fake Friends
Strangers
Dynamite
Credit
Don’t Kill My Vibe