Dat Angus en Julia stone terug zijn met een nieuw album, is ondertussen geen nieuws meer. Het Australische duo dat vorige maand Snow aan het grote publiek voorstelde, is nu klaar om de concertzalen te veroveren met hun vers gemaakte nummers. Ze kondigden in juni aan dat ze een nationale tour zouden houden, en dat deden ze snel. Al in september stonden ze op het Brisbane Festival hun nieuwe werk op het publiek af te vuren. Ze hebben nog een hele weg te gaan en kozen gelukkig ook België uit om hun passie mee te delen. Met enkele bescheiden pasjes, lieve woordjes en mooie lachjes, was het moeilijk om geen sympathie voor ze te hebben.
Het publiek werd opgewarmd door Isaac Gracie. Een Londense zanger die onder het genre alternatief of indie wordt geplaatst. Hoewel de jonge man veelbelovend was, werd hij door het publiek niet goed ontvangen. Zijn breekbare nummers zouden het best tot zijn recht komen bij een stil publiek, wat helaas niet het geval was. Niet veel mensen voelden de nood om te zwijgen of ook maar te doen alsof ze luisterden. Toch bleef de jongeman zeer vriendelijk en beleefd. Hij toonde zelfs enige appreciatie voor de mensen die wel de moeite deden om te luisteren. Want gelijk hadden ze. Isaac mag zeker nog meer van zich laten horen. Misschien eens niet als voorprogramma.
Dan was het tijd voor de act waarvoor de mensen dus echt gekomen waren; Angus en Julia Stone. Het werd meteen wat stiller in de zaal en zij slaagden er wel in om de aandacht naar zicht toe te trekken zonder al te veel moeite. In de achtergrond was een arend te zien met gespreide vleugels en verlichte ogen. Een opmerkzaam beeld dat gedurende het hele concert aanwezig bleef. Ook de zee in de achtergrond fascineerde veel mensen. Starten deden ze met het nummer “Baudelaire” uit hun nieuwe album. De lichten werden gedoofd en eerst was enkel Julia zichtbaar. Vervolgens viel Angus in en zongen ze in koor ‘Your House, my house..’ Woorden die de rode draad vormen doorheen hun album. Er werd veel gewerkt met herhaling, wat aanstekelijk is. De woorden blijven hangen en mensen kunnen ze ook spontaan meezingen.
Vervolgens bleven ze in het thema Snow met het nummer “Make It Out Alive”. Een nummer dat begint met een gedicht, voorgedragen door Angus. Het nummer heeft dus een betrekkelijk lange intro, maar dat stoort de meeste mensen niet. Dit nummer geeft hints naar zijn andere project Dope Lemon, dat wat meer psychedelisch is en waarvan hij verder in het concert een nummertje bracht. De afwisselingen tussen Angus en Julia vloeien mooi in elkaar over. Het zal ook niemand verbazen dat de twee broer en zus zijn, aangezien ze zo afgestemd zijn op elkaar. Ze zijn verbonden door een bloedband en soms zou je haast durven denken dat ze op hetzelfde tempo ademen. Ook de lachjes die ze met elkaar delen zijn vertederend om te zien.
De achtergrond veranderde constant gedurende het concert. Terwijl we eerst een bos in volle bloei zien voorbijvliegen, krijgen we een tijdje later datzelfde beeld, maar dan met takken vol sneeuw. Het is duidelijk dat ze de natuur echt wilden betrekken en dat ze er zich nauw mee verbonden voelen. Wie goed oplet ziet de vier seizoenen steeds terugkeren. Ook voor het schrijven van het album hebben ze zich teruggetrokken in de de natuur om inspiratie en rust te vinden. Dat wordt heel mooi weerspiegeld in het concert dat ze gaven.
Eén van de hoogtepunten was het nummer “Chateau” waarbij het publiek enthousiast begon mee te klappen en de sfeer wat meer uitgelaten werd. Toen Angus zag dat het publiek gebruik maakte van hun smartphone bij dit nummer om licht te geven, verzocht hij het publiek om dit opnieuw te doen alvorens ze hun meest bekende nummer “Big Jet Plane” zouden spelen. Angus vertelde dat ze er heel blij van werden om alle lichtjes te zien schijnen naar hen. Hier zit dan ook een stiekeme verwijzing naar de lyrics ‘You spend everyday shining your light my way’ in.
Angus en Julia Stone slaagden er tijdens het concert langzaam maar zeker in om het hele publiek in hen te laten geloven. De manier waarop ze dat deden was zo oprecht en warm, dat voor onverschilligheid geen plaats was. Het zijn zonder twijfel twee zeer lieve en zachte mensen die hun goede intenties op de wereld willen afvuren. Ze brachten een boodschap van liefde en vrede zonder dat echt op die manier te verkondigen. Of hoe muziek en twee mensen een verschil kunnen maken in de wereld.
Setlist
Baudelaire
Make It Out Alive
Cellar Door
Heart Beats Slow
Chateau
Wherever You Are
Bloodhound
Private Lawns
Who Do You Think You Are
Uptown Folks (Dope Lemon)
Nothing Else
Big Jet Plane
For You
My House Your House
Snow
Bis;
Oakwood
Harvest Moon
Soldier
Deze recensie werd geschreven in samenwerking met musiczine.net.
