Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat hersenkronkels meerdere keren per dag onderbroken werden door een gedicht van Hugo Claus op de radio. Absynthe Minded was niet weg te denken uit de Vlaamse muziekscene. En toch, vijf jaar terug bracht de band met As It Ever Was hun laatste wapenfeit. Tot nu dan, Bert Ostyn ging samen met Sergej Van Bouwel op zoek naar nieuwe bandleden. Het begin van een vernieuwd Absynthe Minded en zesde plaat Jungle Eyes.
Er kan echter niet gezegd worden dat Ostyn vijf jaar van de aardbol verdween. Onder de naam Ostyn bracht hij meer elektronisch getinte muziek uit. Een verzameling van grooves: soms eens punk, dan weer synthpop met een sprankeltje new wave. Avontuurlijk, dansbaar en live heel aantrekkelijk. Of denk maar aan één van de legendarische scènes uit Canvas serie Bevergem. De vaak absurde flarden televisie vergezeld door de jaren 80 horror sfeermuziek die de ongemakkelijkheid nog versterkten, waren van de hand van de Gentenaar.
Na een eerste beperkte festivalzomer met Absynthe Minded, is het tijd voor de nieuwe plaat. De spits wordt afgebeten door single “The Execution”. Een stevige opener waar ritmisch wordt gepiekerd over wat vrienden al dan niet kunnen zijn. Meteen is duidelijk dat, ook al zijn de bandleden gewijzigd, de sound hetzelfde gebleven is. De ritmische weemoed die Absynthe Minded zich eigen maakt, is opnieuw van de partij. De viool is verdwenen, maar we krijgen er zo veel meer voor terug. De hoge stem van Ostyn die “Beam” doet zweven over zeldzame wolken in een blauwe lucht of “Kingpin” die een geheimzinnig gevoel samenbrengt met een heerlijke gitaarpartij.
Dat de zomer nog een eindje langer duurt, kan wel iets met dit album te maken hebben. “The Pearl” doet de zon terug schijnen door de vallende bladeren heen. Een refrein die zó volmaakt klinkt omringd door de fleurigste melodie die de band ooit bracht. Soms wordt een lied gewoon perfect omschreven in zijn titel, een parel. Ook de titelsong van het album brengt de authenticiteit van Absynthe Minded, de zorgeloosheid van Ostyn’s stem die over weeë melodieën heen dartelt terwijl teruggetrokkenheid wordt afgebeeld.
“At First Sight” rockt over de eerste liefdesopstoten, klinkt buitenaards en staat in schril contrast met het akoestische “Avalanche”. Een buitengewoon nummer met Ostyn’s singersongwriter allures en een rustpunt in het album. Het opzwepende “Echo Chamber” die met zijn duistere, verleidende gitaar door zalen zal galmen en voor een gegarandeerd hoogtepunt zal zorgen op de aankomende tournee. Afsluiter “A Bright Hour” speelt zich af tussen donkere strofes en een lumineus refrein waar Ostyn’s blinkende stem voor een laatste meezingmoment zorgt.
Jungle Eyes klinkt als een verwaterde vriendschap die plots terug tot leven komt. Het niet beseffen wat je mist, tot het terug voor jou staat. Een feeëriek comebackalbum van een band die zijn tweede adem gevonden heeft en doorgaat met het Belgische muzieklandschap nog wat aangenamer te maken. De band tourt in november door Vlaanderen en is onder meer te zien in de Handelsbeurs in Gent, De Roma in Antwerpen en Het Depot in Leuven.
