De Beursschouwburg in Brussel werd op woensdagavond eventjes omgetoverd in een dromerige danstempel onder vakkundige leiding van ceremoniemeesters van dienst Kassett en Slow Magic. Beiden slaagden erin om met hun strakke sets de temperatuur van de Zilveren Zaal de hoogte in te werken. Het evenement was niet uitverkocht maar dat weerhield de aanwezigen er niet van zich uitgebreid te laten gaan op de beats van de twee acts. En dansen dat doet een ‘beir’ al eens graag. Wij kunnen alvast beamen dat er van magie tussen artiest en publiek wel degelijk sprake was!
Openen doen we deze avond met jong geweld/talent van eigen bodem: DJ/producer Gavin Vanaelst alias Kassett. De Antwerpenaar laat er geen gras over groeien en begint zijn set in een pikdonkere Zilveren Zaal door gewoon te doen waar hij goed in is; scherpe, bombastische beats en melodieën op ons loslaten in combinatie met een baslijn waarbij u ook direct uw primaire geslachtskenmerken kon voelen trillen. Hier en daar zijn de overgangen wat te abrupt of missen we al eens een tel, maar dat laat het optreden zeker niet in kwaliteit inboeten. Ook het publiek omarmt de set van Kassett en we merken her en der al een enthousiast danspasje op. En een koppeltje dat zich, aan hun innige verstrengeling te zien, van kamer vergist had. Dat lag dan misschien ook wel aan de duisternis waarin we ons bevonden. Maar laat dat nou net een meerwaarde wezen binnen deze set: de combinatie van het klank – en lichtspel binnen deze duistere setting bezorgden ons alvast een heuse underground vibe.
Na Kassett is het echter, na een korte pauze en tijd om wat verloren lichaamsvocht te compenseren met een drankje, tijd aan Slow Magic om het podium te bestijgen. Verscholen achter zijn fluorescerende zebramasker begroet Slow Magic ons met een wuivende hand om zich nadien direct op zijn performance te storten. Gewapend met enkel een laptop, twee trommels en bijhorende stokken begint Slow Magic aan zijn setlist waarbij we ons onder begeleiding van zweverige deuntjes en stevige, slome beats doorheen een dromenlandschap begeven. Al snel blijkt dat de nummers van onze gemaskerde vriend live wat herwerkt zijn en op die manier ook een pak interessanter worden. Zo toont Slow Magic zich al snel een ritmisch kunstenaar door op zijn eigen nummers nog een extra laag ritmische hoogstandjes toe te voegen. De man trommelt er naar hartelust op los en dat werkt aanstekelijk en opzwepend. Wanneer Slow Magic midden in het nummer “Girls” één van zijn trommels neemt en midden in het aanwezige, dansende publiek verder gaat drummen, gaat het dak eraf.
Ook andere publiekslievelingen passeren de revue. Zo worden “Waiting 4 u”, “Corvette Cassette” en “Closer” op ons losgelaten. Telkens in een nieuw, actiever, jasje waarbij gefocust wordt op het dansbare aspect van de nummers. Ondertussen is de hele zaal aan het het meebewegen (de één al uitbundiger dan de andere) en worden we ook regelmatig bedankt voor ons enthousiasme door Slow Magic die ons hartjes geeft. Naast alle oude, meer vertrouwde nummers, grotendeels afkomstig van het in 2014 uitgebracht album How to Run Away, is er natuurlijk ook plaats voor nieuw werk. Wat direct opvalt, is dat Slow Magic bij zijn nieuwe nummers, zoals “Light” en “Mind”, meer gebruik gaat maken van zang. Een nieuw aspect binnen zijn muziek wat zich ook vertaalt naar verbazing en zelfs een klein beetje verwarring bij het publiek. Het dansbare en ritmische aspect van de show gaat, omwille van het kalmere tempo, ook wel wat gaan verminderen. Ook Slow Magic zelf lijkt, door het gebruik van vocals binnen zijn nieuwe nummers, soms niet echt te weten wat precies aan te vangen doorheen deze tracks en staat op bepaalde momenten wat radeloos met zijn drumstokken te zwaaien om toch maar iets te kunnen doen.
Afsluiten doet Slow Magic met een eigen versie van culthitje “All The Small Things” van punkrock helden Blink – 182. Terwijl het publiek uit volle borst ‘Turn the lights off, carry me home‘ meezingt, voegt Slow Magic ook daad bij het woord. Lichtjes in het masker uit, een laatste groet en hartje richting publiek en weg is hij. Slow Magic bewees deze avond dat hij zijn publiek al even goed kan bespelen als zijn trommels en vulde de Beursschouwburg met een fikse dosis energie terwijl iedereen dansend naar zijn eigen dromenland werd vervoerd door zijn performance. Her en der heeft de man nog wat sleutelwerk aan het live overbrengen van de nieuwe nummers maar wij blijven alvast benieuwd naar de volgende passage van dit fluorescerende creatuur. Wie afwezig was, had ongelijk!
