LiveRecensies

Will Johnson & Mauro Pawlowski & Kurt Vile @ OLT Rivierenhof: Gezelligheid troef

LiveRecensies

Will Johnson & Mauro Pawlowski & Kurt Vile @ OLT Rivierenhof: Gezelligheid troef

Gisteren was het weer gezelligheid troef in Openluchttheater Rivierenhof te Antwerpen, waar Will Johnson, Mauro Pawlowski en Kurt Vile samen met z’n Violators het beste van zichzelf kwamen geven. Ondanks het feit dat niet alle bands even hard wisten te overtuigen, keerden we toch met een grote lach op ons gezicht richting huis. Kurt Vile kroonde zichzelf gisteren tot koning van Antwerpen, nadat hij eerst iedereens hart wist te stelen.

De opener van de avond is Will Johnson, een jonge man afkomstig uit Amerika. Gewapend met z’n petje en zijn gitaar stapt hij het grote podium op, waarna hij zonder iets te zeggen aan z’n set begint. Het eerste wat ons opvalt is z’n warme stemkleur die perfect wordt ondersteund door het getokkel op de gitaar. Het jammerlijke aan dit optreden is, dat de aanwezige mensen er zich maar weinig van aantrekken en dus maar beslissen om wat bij te kletsen. Spijtig.

Ondanks z’n goeie stem en veel goede wil, slaagt Will Johnson er niet in de volledige aandacht van iedereen voor zich te winnen. Dit komt misschien ook door het feit dat z’n songs allemaal nogal op elkaar gelijken, wat het dus nog extra moeilijk maakt om gefocust te blijven. Het is zeker geen concert dat we voor de rest van onze dagen zullen meedragen, maar het is zeker en vast wel een toffe opener.

Daarna is het tijd voor de enige echte Mauro Pawlowski, die samen met Karen Willems (drumster bij Pascal Deweze) het publiek nog wat verder komt opwarmen. Met z’n tweetjes komen ze het podium op, om dan vervolgens ook zonder iets te zeggen aan hun set te beginnen. Zodra de eerste noten door de klankkasten weerklinken, voelen we dat dit goed zit. Ondertussen is er ook al een pak meer volk aanwezig, wat ervoor zorgt dat de ietwat donkere rocksongs, echt wel tot z’n recht komen.

Niet qua sound, maar puur qua uitzicht, doen ze ons wat denken aan The White Stripes. Hun sound doet dan op momenten wat denken aan The Kills en soms zelfs een beetje aan Black Rebel Motorcycle Club. Het hoogtepunt van hun set is de cover van “Big Love” van Fleetwood Mac. Eerst en vooral is het al een gewaagde keuze om een band als Fleetwood Mac te coveren en om het dan nog eens met zoveel klasse te doen, chapeau. Het was niet het beste wat we Mauro al hebben zien doen, desalniettemin kwam het toch sterk over.

Wanneer Kurt Vile op z’n dooie gemak het podium opwandelt, is het in het publiek ondertussen over de koppen lopen. De handen vliegen op elkaar en Kurt Vile wordt met een heel warm applaus verwelkomt, iets wat hij duidelijk apprecieert. Op het eerste zicht lijkt hij een beetje zat te zijn, maar het enthousiasme straalt er wel vanaf. Dit kan alleen maar veel goeds betekenen.”I love you guys”, met deze woorden opent Kurt z’n show en dat is duidelijk naar de zin van het publiek.

Vorig jaar zagen we Kurt Vile nog live op Cactusfestival in Brugge en eerlijk gezegd, de show die hij daar neerzette kon ons eigenlijk niet echt bekoren. Er zat toen heel weinig power in z’n songs en je verstond ook letterlijk niets van wat hij song. Deze keer is het anders, de band staat er en de songs worden één voor één met het nodige enthousiasme gebracht, waardoor deze heel oprecht overkomen. Hoe verder het optreden vordert, hoe meer Kurt Vile samen met z’n band groeit op het podium.

De show van vanavond is het een perfecte evenwicht tussen iets hardere songs die live best wel stevig kunnen rocken en akoestisch gebrachte nummers die het ganse publiek stil krijgen. Dit zorgt er ook voor dat het op geen enkel moment saai wordt, waardoor de aandacht van het publiek bijna constant naar de band is gericht. Het enige minpuntje is dat Kurt Vile op bepaalde momenten praktisch onverstaanbaar klinkt en dat is eigenlijk best wel jammer.

Kurt Vile trakteert het publiek vanavond op alle songs die ze in feite willen horen en doet dat op een ietwat romantische wijze. Het optreden komt perfect tot z’n recht in deze setting en heel wat koppeltjes kruipen lekker dicht tegen elkaar aan om zich aan elkaar te verwarmen. Dit beschrijft goed de sfeer die hier hangt. Na nog enkele bisnummers te hebben gespeeld, verdwijnt Kurt Vile met z’n Violators in de coulissen om daar dan ook te blijven.

We waren getuige van een amusant optreden met de nodige portie humor die ons van begin tot einde wist te boeien. Kurt Vile zat duidelijk lekker in z’n vel en dit resulteerde in een strakke set die eigenlijk nog een halfuurtje langer mocht duren als het van ons was. Kurt Vile triomfeerde op een romantische wijze!

 

Related posts
LiveRecensies

Ways Around Festival 2024 (Dag 2): Alternatief muziekfeest

De tweede dag van het Ways Around Festival ging door in RESET. In een vorig leven was dit gebouw het hoofdkantoor van…
InstagramLiveRecensies

Hideous @ Kunstencentrum VIERNULVIER (Balzaal): Rock met een doel

Wie de Belgische muziekscene een beetje volgt, kan niet om Hideous heen. De band maakt een snelle opmars door. In februari bracht…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single The New Eves - "Astrolabe"

The New Eves is voorlopig nog een vrij onbekende naam in de muziekwereld, maar de band is hard aan het werk om…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.