AlbumsRecensies

Vince Staples – Big Fish Theory (★★★★½): De club, pop, rap en hiphop van de toekomst

AlbumsRecensies

Vince Staples – Big Fish Theory (★★★★½): De club, pop, rap en hiphop van de toekomst

Ja, we weten het, Big Fish Theory is al een paar dagen uit. Het nieuwe album van Long Beach rapper Vince Staples had dan ook wat tijd nodig voor we goed konden doorgronden wat we hoorden. Daar waar we bij zijn debuut Summertime 06′ (2015) simpele, monotone maar sterk vernieuwende en provocerende rap kregen opgediend, krijgen we hier op Staples’ nieuwe een collectie club banger tegen ons hoofd gesmeten. Een genre-switch van jewelste waarin we toch een perfectionistische en waarnemende Staples horen.

Vince Staples staat met zijn 24 jaar nog niet lang in de schijnwerpers, maar met zijn schaamteloze observaties maakte hij al snel furore op het internet. Anno 2017 is hij weer klaar om zichzelf onder de loep te nemen en dat doet hij deze keer met behulp van producers SOPHIE, Jimmy Edgar en Flume. Die combinatie zorgt voor tempo, de nodige grungy funk en een epische strijd tussen Staples’ gevatte lyrics tegen de klok van de muziek.

“Crabs In A Bucket” heeft veel Flume in zich met zijn zweverige glitchy begin, maar wordt al snel een perfecte collaboratie als de beat er overdonderend de leiding neemt. Hetzelfde imponerende gedrag uit zich in “Big Fish”. ‘I was up late night ballin,’ vertelt ons letterlijk dat we ons nu aan een club moeten wagen. Vier terugkomende synth bastonen vormen de basis voor deze heel catchy vis die zich niet zomaar laat vangen.

‘I just really like her music, and I don’t really like fans or media for the most part, or the way they treat artists. Her experience is a prime example of that,’ zegt Vince in een interview met HungerTV als hem gevraagd wordt naar de geluidsopnamen van Amy Winehouse in de interlude “Alyssa Interlude.” De opname komt uit een interview waarin Amy concludeert dat ze ‘zelf een destructief persoon is en dus alle inspiratie uit zichzelf kan nemen.’ Moeten we praten Vince? Het relatief korte “Love Can Be…” vlamt er direct in en is tot nu toe DE party song op de plaat (en er komen nog acht nummers!). Heerlijke beats en bassen bevechten breaks en samples op een manier die elke seconde nieuw is.

Een “745” verwijst naar een BMW 745i en dat is exact het model waarvan hij het stuur in handen heeft in dit ‘gangster-funk’ nummer. Hier neemt Staples een eerste pauze, samen met het opvolgende “Ramona Park is Yankee Stadium”, om daarna door te reizen naar “Yea Right.” Samen met Kendrick Lamar durft Staples alles aan en dat voelen we ook in het nummer. Een beat nog metaler dan Busta Rhymes’ “Light Your Ass On Fire” ondersteunt het agressieve rap duo en een Hari Nef Sample. Een futuristische, of misschien eerder apocalyptische behandeling van de muzikale mogelijkheden van deze tijd.

“Homage” lijkt een chill nummer te worden met lieve klikjes en een rustig tempo, maar elk tempo kan natuurlijk opgevoerd worden. Het wordt een spurt tegen het lyrische ‘these n*gg*s won’t hold me back’ en hoewel de beat soms een stopbord tegenkomt, krijgen wij het tempo niet meer uit ons lijf. Bij “Samo” zijn we daarom een beetje op onze hoede als het weer een rustig nummer lijkt te worden, maar deze keer moet ook Vince even op adem komen.

‘WE IN YEAR 3230 WIT IT,’ tweette hij als hij zijn tweede album had aangekondigd, samen met Kanye-achtige uitspraken als ‘Dit is de toekomst!’ in verschillende interviews. Later laat hij ons toch weten dat ‘hij maar aan het grappen was.’ Wij zijn niet zeker van die grap en om eerlijk te zijn, zijn we ook niet zeker of het wel een grap moet zijn. “Party People” klinkt wel degelijk als de clubmuziek van morgen, met zijn donkere kicks, ruimtelijke experimenten en hiphop roots. Laat ons eerlijk zijn; huidige populaire muziek loopt over van grime, hiphop en R&B invloeden. Kijk hoe ‘trap’ de populaire muziek met gemak op de knieën krijgt. Zo ook bij laatst genoemde en volgeling “BagBak” die men perfect na elkaar kan draaien op dance-events van elk kaliber.

Afsluiter “Rain Come Down” feat. Ty Dolla $ign doet precies dat. Een beat die linkt aan de overmacht van ‘trap’ en een autotuned refrein. Ondanks de kwaliteit van het nummer, zet deze single het publiek op een verkeerd spoor. Big Fish Theory is ver vooruit in het eeuwige onderzoek naar nieuwe genres en mag zich dan ook het overweldigende kritische succes op de borst spelden. Vince Staples evolueert met grote stappen maar verliest daarbij niet zijn roots uit het oog. On repeat. 

Site I Facebook I Twitter

Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Best Kept Secret strikt o.a. Paolo Nutini, St. Vincent en Vince Staples!

En daar is Best Kept Secret eindelijk weer met een hoop nieuwe namen. Maar liefst zeventwintig worden er vandaag aan de line-up…
AlbumsRecensies

Vince Staples - Ramona Park Broke My Heart (★★½): Herkauwen en risico-avers

Het is bijna zomer en dat kan alleen betekenen dat Vince Staples zich klaarmaakt om zijn beste beentje voor te zetten. De…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Vince Staples - "MAGIC" (feat. Mustard)

Na een kort tussendoortje via het zelfbenoemde minialbum Vince Staples is de rapper uit het zonnige Californië klaar voor het grover geschut. Het…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.