Drie jaar na Too Bright, de plaat waarmee de Amerikaanse singer-songwriter Perfume Genius voorgoed een nieuwe richting insloeg, verscheen begin mei No Shape. Dat vierde explosieve album stelde Mike Hadreas voor tijdens een stevig optreden in de Ancienne Belgique. Zonder al te veel woorden en met een stem die door de zaal sneed, hulde hij de AB Club in een euforische sfeer met hier en daar ruimte voor breekbare intimiteit.

Om de hoek van de Ancienne Belgique start het weekend met een dragqueen-show. In de AB betreedt Mike Hadreas het podium in een eigenaardige creatie: half Bowie-broek, half balkleed, daaronder een bloot bovenblijf en glitters op z’n schouders. De lippenstift en nagellak die hij anders wel draagt, ontbreken. “Ik dacht dat ik zou opgroeien tot een vrouw,” vertelde hij aan The Guardian. Toch is Hadreas niet te omschrijven als een ordinaire dragqueen maar een artiest die graag met de grens flirt, durft uit te dagen en zich op die manier tegelijk fragiel opstelt. Dat ontbloot bovenlijf mag trouwens gezien worden, aan de kreetjes en het applaus van het (voornamelijk mannelijk) publiek. De zanger uit Seattle opent zijn set met “Otherside” waar zijn stem meteen door merg en been gaat. Het orchestraal refrein zet meteen de toon voor de rest van de avond. De tijd van rustige piano-liedjes is officieel afgelopen.

https://www.instagram.com/p/BVIbWGhhut3/?taken-by=disconaivete

Geflankeerd door een drummer, pianist en gitarist danst Hadreas van rechts naar links over het podium, tussen de kamerplanten die zijn albumhoes sieren. Hij blijft opvallend vaker stilstaan aan de linkerkant van het podium, dicht bij zijn vriend en pianist Alan Wyffels. De dansmoves die hij neerzet werken aanstekelijk tijdens nummers als “Longpig” en meezinger “Wreath” waarbij de gloedrode lichten een extra boost geven aan het nummer. Hadreas shake’t bijna zijn schouders uit de kom en danspartner van dienst is niet de microfoon-staander maar de kabel waar hij zichzelf vlot in- en uitwikkelt. Zelfs wanneer hij achter de piano plaatsneemt in het midden van het podium, blijft hij dansen. Dat hij dan plots meedeelt een kramp te hebben, verbaast niemand.

No Shape is een uitbundiger en stabieler album dan zijn voorgaand materiaal, occasioneel siert een glimlach Hadreas’ gezicht. Het merendeel van zijn songs blijven echter te serieus om mee te lachen, over homohaat en mishandeling. Toegankelijke liedjes als “Just Like Love” en het akoestische “Valley” zorgen voor de nodige verademing maar Perfume Genius is geen doorsnee pop-zanger. Zijn experimentele kantje laat hij ook zien in de Ancienne Belgique. De cover van Mary Margaret O’Hara’s “Body’s In Trouble” klinkt duisterder dan ooit en wordt gevolgd door “Grid” en “My Body”, twee agressieve nummers waar de echo op de microfoon het gegil van Hadreas nog pijnlijker maakt. In tegenstelling tot de rest van de avond, klinkt Hadreas te luid en te scherp. Gelukkig keert de rust terug met “Run Me Through” net voor alles losbreekt op “Slip Away”. De drums die de hoofdrol spelen op z’n nieuwste plaat, zetten de zaal voor een laatste keer aan het dansen en Hadreas laat zich dan ook volledig gaan.

In de toegift zien we de oude Perfume Genius, achter zijn piano. “Learning” uit zijn debuutplaat wordt quatre-mains gebracht door Hadreas en zijn vriend/pianist Alan Wyffels. Dat de twee een bed delen was niet te merken tot nu. Ze lijken één achter de kleine piano en hoewel Alan niets zegt, is hij de stevige schouder die het fragiele lied nodig heeft. Hadreas bedankt hem vriendelijk en speelt solo “Mr. Peterson” over een suïcidale pedofiele onderwijzer. De piano verbergt de onderkant zijn prachtige kostuum en het lijkt alsof Hadreas naakt zijn muziek brengt. Middenin de set nam hij ook al een gitaar ter hand om “Normal Song” te spelen, een van zijn meest breekbare songs, dat dan ook volledig gestript gebracht wordt. Na het stillere intermezzo sluit Perfume Genius af met “Queen”, een extravagant nummer over homofobie dat met veel kabaal nog een laatste keer alles omver blaast.

Perfume Genius speelde in de club van de Ancienne Belgique een vervreemdende bombastische show die tegelijk euforisch en breekbaar klonk. Met een stem om stijve tepels van te krijgen, bracht hij nummers uit zijn volwassen plaat No Shape en blikte hier en daar terug naar de eerste helft van zijn carrière. Hoewel de man met Griekse roots piano én gitaar kan spelen, koos Mike Hadreas zijn danskunsten te showen in een ontbloot bovenlichaam. En wie zijn wij om hem dat te ontzeggen?

Perfume Genius speelt deze zomer ook op Pukkelpop.

Setlist

Otherside
Longpig
Fool
Just Like Love
Go Ahead
Wreath
Valley
Normal song
Dark parts
All waters
Body’s in trouble
Grid
My Body
Run me through
Die 4 You
Slip away
Alan
Learning
Mr Peterson
Hood
Queen