Dag 5 van Les Nuits in de Botanique en vanavond worden we verwelkomd door Whispering Sons, Agar Agar en als kers op de taart: Magnus. Ze spelen allemaal in de Chapiteau van de Botanique, een tent die bijna pal in de botanische tuin staat. Er staat dansbare muziek op het programma en dat in combinatie met het goede weer, belooft het een prachtige avond te worden in hartje Brussel.
Om deze mooie avond te beginnen, ging Whispering Sons van start. De Limburgers zetten een correcte set neer. De stem van Fenne, de grote blonde zangeres van de band, klonk als een donderwolk die boven de Botanique hangt. Doe hierbij dan nog eens de obscure muziek, gebracht door de rest van de band, en je begrijpt waarom zij het schopten tot winnaar van Humo’s Rock Rally 2016.
Vervolgens was het de beurt aan Agar Agar. Het Franse duo had niet meer nodig dan 2 synths en de stem van zangeres, Clara. Uit die synths toverde Armand, de andere die je nodig hebt om een duo te vormen, energieke dance-geluiden die je zo terugkatapulteren naar de jaren ‘90. Clara’s stem is dan weer een organisme op zichzelf, het gaat soms van chaotisch gebrul tot mysterieus lieftallig. Het is, op de lieftallige momenten, een kruising tussen Robyn en Lana Del Rey. De studioversies van de nummers missen wat ‘dash’, maar live spat de energie eraf. De ideale opwarmer voordat we door Magnus van onze sokken worden geblazen.
Magnus, het electronicaduo van dEUS-frontman, Tom Barman en CJ Bolland waren de hoofdact van de avond en bewees dat met verve. Barman liep en danste over het podium als een energiek Duracell konijn en de beats van CJ Bolland lieten alle benen in het publiek dansen. De setlist bestond uit zowel nummers van hun eerste plaat, The Body Gave You Everything als van hun tweede plaat Where Neon Goes To Die. Deze ingrediënten zijn alles wat je nodig hebt om de Botanique in vervoering te brengen.
Met hun tweede en derde nummer gooide Magnus meteen “French Movies” en “Jumpneedle” op het publiek los en de toon was gezet. “French Movies” swingde, om het met een uitdrukking die Barman ooit zelf gebruikte te zeggen, als een stel Luxemburgse tieten. Bij “Jumpneedle” was het zelfs niet moeilijk om Mauro Pawlowski die in de bijhorende videoclip danst in lingerie, erbij te denken.
Naast Barman staat Tim Vanhamel die, deze keer zonder zijn weelderige krullen, gitaarkunsten neerzette om ‘u’ tegen te zeggen. Op “Puppy”, een nummer dat wonder boven wonder nooit een echte radiohit is geworden, zingt hij met zijn verrassend goede stem samen met Barman. Zou hij solliciteren naar de openstaande vacature als gitarist van dEUS?
Ook met nummers als “Soft Foot Shuffle” en een versie van het nummer “What It Is” dat enige r&b bevat, laat Magnus zien dat ze geen hits moeten spelen om de zaal mee te krijgen. Als ze dan uiteindelijk het bekende “Singing Man” spelen, raakt het publiek volledig in de ban van Barman & co. Om af te sluiten geeft Magnus dan een laatste cadeau in de vorm van “Summer’s Here”. Speciaal voor dit nummer komt Alan Gevaert, bassist van dEUS, helpen om de avond helemaal au zénith te brengen.
Een avond die in stijgende lijn naar boven ging. Whispering Sons deed wat het moest doen, maar ook niet meer. Agar Agar toverde met hun synths en enthousiasme van zangeres, Clara een eerste glimlach op ons gezicht en Magnus zette niet één, maar zeker twee kersen op een mooie muzikale avond in de prachtige Botanique.
