LiveRecensies

Weyes Blood + Jack Ladder @ Le Grand Mix, Tourcoing: Stuck in the seventies

Het is altijd een beetje riskant om een gratis concert te geven voor je abonnees. Dat was exact de gok die Le Grand Mix in Tourcoing waagde met het concert van Weyes Blood. De opkomst lag behoorlijk laag en het publiek bestond uit een helft oprecht geïnteresseerden en een andere helft mensen die wellicht niets anders te doen hadden op een vrijdagavond. Weyes Blood (de alias van Nathalie Mering) wist evenwel beide helften te bekoren met een sterk optreden en won ‘en passant’ nog enkele zieltjes met haar schattig Frans. Al ging dat niet zonder slag of stoot.

Een optreden openen voor een pijnlijk lege zaal is nooit een makkelijke opgave. Australier Jack Ladder (Tim Rogers voor de vrienden) zag er geen graten in. Lag het aan zijn Australische cool of zijn wellicht licht benevelde toestand? Wellicht beide, maar danzkij zijn diepe bariton stem (denk Nick Cave of Lou Reed) kwam hij wel weg met zijn ‘I don’t give a fuck’ attitude. Jack Ladder had naar eigen zeggen ook wel wat ervaring als voorprogramma van vrouwelijke artiesten en de lijst is best wel indrukwekkend (Angel Olsen, Feist, Sharon Van Etten …). Muzikaal schommelde hij tussen meeslepende rocksongs à la Springsteen en kitscherige pop. Die laatste bracht hij met de hulp van een bandje, want de groep waar hij normaal mee optreed, was in Australië gebleven. En zo had zijn optreden wel wat weg van een Thaise karaokebar met een lauw publiek.

In love with weyes blood ❤ #weyesblood #grandmix

Een bericht gedeeld door Kim (@kimunicorn) op

 

Stond Weyes Blood dik vier maanden geleden nog in de te kleine Witloof Bar van de Botanique, dan was er in le Grand Mix nog veel plaats over. De zaal was nog niet eens half gevuld. Maar Nathalie Mering nam het positief op en zag het glas halfvol. In haar blauw-zilver kostuum leek ze weggelopen van een communiefeest en ook haar loepzuivere stem had iets pastoraals. Enkel bijgestaan door wat backing vocals op tape, zette Mering solo “Can’t Go Home” in. Het publiek hing warempel al van bij het begin aan haar lippen.

Weyes Blood is een vreemde band. Zowat ieder nummer wordt opgebouwd rond akkoordenprogressies en ingekleurd met ietwat brave arrangementen. Nergens kleurt Nathalie Mering echt buiten de lijntjes en toch blijft haar muziek intrigeren. Haar stem en podiumpresence hebben iets tijdloos. Alsof we een oude ziel in een jong lichaam zien. Als ze haar gitaar omgordt, zien we plots een jonge versie van Joan Baez of Joni Mitchell voor ons. “Be Free” baadt ook in een Woodstocksfeertje en in “Used To Be” kunnen we de weemoed en het verlangen haast voelen door die indringende blik in haar ogen.

Tussendoor probeert Mering wat contact te zoeken met het publiek, maar dat valt compleet in het water. Op de vraag wat voor bezienswaardigheden er zijn in Tourcoing blijft het publiek haar een antwoord schuldig. Pas wanneer ze haar weinige woordjes Frans bovenhaalt, ontdooit het publiek wat. “Generation Why” gooit wat kolen op het vuur. Net als op de plaat First Row Seat To Earth is ook live “Do You Need My Love” een hoogtepunt. Het nummer begint met een bliksemschicht en Mering lijkt er zelf van te schrikken.

@weyesblood bracht vrijdagavond een tijdloze set in @legrandmix #weyesblood #legrandmix #tourcoing

Een bericht gedeeld door Dansende Beren (@dansendeberen) op

“Do you guys mean it?” vraag Nathalie Mering zich oprecht af. Het enthousiaste applaus voor de bissen staat zo haaks op de lauwe reactie doorheen het concert dat ze zelf wat wantrouwig is. Maar het publiek genoot oprecht van haar luisterliedjes en doet dat nog meer van de covers die ze in de bissen brengt. “Moonlight Shadow” van Mike Oldfield werd enthousiast meegezongen en het baslijntje van Can’s “Vitamin C” werd zelfs op herkenningsapplaus onthaald. Beetje zonde dat de nummers die de grootste reactie van het publiek uitlokken covers zijn.

Eindigen deed Nathalie Mering zoals ze begon: solo. Tijdens “In The Beginning” vat ze het concert zowat samen. “Times have changed. I’m no longer the same,” zingt ze en we denken dat het publiek er net zo over dacht. Ondanks alle obstakels (halfvolle zaal, vreemd publiek, gratis concert) slaagde Weyes Blood er toch in om te overtuigen dankzij haar tijdloze klasse en talent.

Weyes Blood speelt op 12 november het voorprogramma van Father John Misty in de Ancienne Belgique.

Setlist:
Can’t Go Home
Used to Be
Dairy
Seven Words
Be Free
Hang On
Away Above
Generation Why
Do You Need My Love
Bis:
Moonlight Shadow (Mike Oldfield cover)
Vitamin C (Can cover)
In The Beginning

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single T Bone Burnett – “Sometimes I Wonder” (feat. Weyes Blood)

Toen T Bone Burnett zijn eerste soloalbum met origineel materiaal in achttien jaar tijd aankondigde, kregen we daarbij ook meteen een gastenlijst…
InstagramLiveRecensies

Weyes Blood @ De Roma: Warm dekentje

Natalie Mering wist onder het pseudoniem Weyes Blood op slechts enkele jaren tijd uit te groeien tot een persoonlijk favorietje bij niet…
InstagramLiveRecensies

Rock Werchter 2023 (Festivaldag 1): Tussen licht en donker

Rock Werchter 2023 is van start gegaan. Het grootste festival van België laat weer vier dagen van zich horen met muziekgroepen die…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.