LiveRecensies

J. Bernardt @ AB (Ancienne Belgique): Een sensuele predikant van lust en ontrouw

Sexy moves, botergeile beats en een zwoele stem, het lijkt een perfecte samenvatting van het concert van J. Bernardt in de AB. Het zijproject van Jinte Deprez van Balthazar speelde er zijn eerste headline show op Belgische bodem en meteen mocht hij ook het bordje uitverkocht meebrengen. Gisteren bracht hij zijn derde officiële single uit, maar in de AB gaf hij alvast een voorsmaakje voor zijn debuutalbum met tien nummers die volledig weg gaan van wat Balthazar doet. Met zijn volle baard en zalige synths had hij in geen tijd het volledige publiek mee, dat zag dat J. Bernardt misschien wel eens het beste zijproject van Balthazar zou kunnen worden.

Opener van de avond was Pomrad. De keytarspecialist moest het publiek opwarmen met zijn dansbare virtuositeit. Bij momenten deed het denken aan Daft Punk en M83, maar het was vooral erg dansbaar. Adriaan Van de Velde toonde zich als een echte frontman door af en toe te dansen op de funky beats die zijn band voortbracht. Voorts kon hij perfect onderweg met zijn keytar waardoor het soms zelfs leek alsof hij een echte gitaar speelde. Het enige minpuntje aan de set was de overvloed aan vervormde stemmen van Van De Velde. Dat hij echt kan zingen bewees hij door af en toe een hoge noot aan te halen, maar hij greep te vaak terug naar zijn vervormapparaat, spijtig. “Euh Ja Euh Nee” bleef bij ons het best hangen, al was het maar voor de titel alleen.

Een valse start was het voor J. Bernardt. Hij kwam mysterieus op maar al snel bleek er een fout te sluipen in één van zijn apparaten. Zijn stem bleef loopen en dus moest dat probleem eerst verholpen worden. Opnieuw dan, en van bij het begint wakkerde hij het vuur aan. Met zijn zwoele stem, volle baard en lange mantel komt hij over als een soort van predikant. Toch zit hij geen geloof te promoten, nee enkel onkuisheid is hier op zijn plaats. “Wees vanavond vooral niet verlegen” zegt Jinte en het publiek volgt als slaven. De bassen van J. Bernardt gaan door merg en been en penetreren ieders trommelvlies. Iedereen in de zaal is mee met het verhaal, maar tegelijkertijd toch nog een klein beetje te schuchter om te dansen.

Aan de hand van beklijvende harmonieën en de nodige intensiteit weet J. Bernardt enkele straffe nummers voor te schotelen. Bij die samenzang horen we zelfs subtiel wat invloeden van Balthazar terug, het is nooit ver weg. Verder gaat J. Bernardt soms ook de psychedelische tour op met een subtiel gitaarriff dat wat doet denken aan Tame Impala’s recentste werk. Het geheel is erg kleurrijk en dat maakt de show net zo sterk. Het publiek ziet dat het goed is maar ontploft pas echt wanneer hij de debuutsingle “Calm Down” afvuurt. Voordien bedankte Jinte nog even voor het vertrouwen, een vertrouwen dat hij zeker niet schaadde. Met een exotisch sfeertje gaat het publiek mee op de tropische beats van de band.

De sfeer wordt versterkt door een ledscherm achter de band. Dit geeft altijd een extra kleur aan de muziek van J. Bernardt. Hierdoor krijg je het warm, voel je met momenten geluk of wil je gewoon de liefde bedrijven. We geven toe, op de muziek van J. Bernardt moet dit perfect lukken want het is ‘smooth as fuck’. De ban is gebroken en Jinte smijt zijn vest aan de kant, nu wordt het alleen nog maar warmer. Naast de aantrekkelijke stem van Jinte horen we op een bepaald moment ook een (opgenomen) vrouwenstem in de muziek terug. Het blijkt zijn vriendin Love Like Birds te zijn die haar fragiele stem leent op een song, je voelt de sprankelende lief tussen beide.

Het valt op dat zijn ouder werk telkens terugkeert in zijn muziek als hij zijn gitaar bovenhaalt. Het geeft die mysterieuze sfeer weer die ook Balthazar zo uniek maakt. Vooral bij “Running Days” kregen we die gedachte door het aanstekelijke riff in de song. Ook bij “Wicked Streets”, zijn recentste single is dit het geval. Het bevat naar onze mening de meeste Balthazarinvloeden van alle songs. De blazers en de violen die ze op de synths spelen, zijn nagenoeg identiek. Toch is het bij J. Bernardt veel elektronischer en bijgevolg veel dansgerichter.

J. Bernardt spaart zijn kracht voor op het einde en met het epische “The Other Man”, dat hij tien minuten uitspint. Hiermee sluit hij de set als een echte baas af. Het begint klein maar ontpopt zich al snel tot een grootse song. De blazers geven hoop en liefde waardoor niemand in de zaal onbewogen blijft. Dat weet de band maar al te goed en ze spelen deze uitbarstingen verschillende keren. Iedere keer opnieuw datzelfde muzikale orgasme, het mocht voor ons uren aan een stuk duren. Jinte begeeft zich ondertussen eens tussen het publiek en kijkt iedereen diep in de ogen, gelukkig valt niemand flauw. Als hij terugkeert knalt hij de set op zijn jammerlijke einde. Met zo’n glorieus gevoel een set eindigen? Het is enkel een genie als Jinte Deprez die zoiets kan bedenken.

Toch komen ze nog terug voor “My Own Game”, een rustige afsluiter. Het lijkt meer een random jamsessie dan een echt nummer en ook dit rekt hij zo’n tien minuten uit, J. Bernardt wil ons duidelijk niet verlaten. Jinte bespringt zijn ledscherm en laat zijn microfoon vooral voor wat hij is. Alleen rustige beats en een subtiele gitaar samen met zijn twee bandleden, die trouwens beide in Pomrad zitten. De kalmste song van de set zorgt er ook voor dat we terug met onze voeten op de grond komen en iets minder opgehitst de zaal verlaten, gelukkig maar.

J. Bernardt weet met diepe beats een opwindende set neer te planten die helemaal op zich staat. We voelden een positieve spanning in de zaal doorheen de hele set, een spanning van nieuwsgierigheid maar ook van drift. Hij begeesterde het publiek als geen ander dankzij zijn aantrekkelijke moves en volwaardige inleving. Als een echte frontman haalde hij het meest ondeugende in iedereen naar boven wat ieder engeltje in de zaal een duivelse invloed gaf. Volgens ons zijn er die avond nog veel van bil gegaan, het kan niet anders.

J. Bernardt live aan het werk zien? Dat kan nog op volgende data:

April:

14 – Concertgebouw – Brugge, BE
20 – Trix – Antwerp, BE – SOLD OUT
21 – De Kreun – Kortrijk, BE – SOLD OUT
22 – Hou’tain Rock Festival – Oupeye, BE
26 – Het Depot – Leuven, BE

Juli
1 – Rock Werchter – Werchter, BE
6 – Les Ardentes – Liege, BE
18 – Valkhov Festival – Nijmegan, NL
22 – Borgerwood Festival – Antwerp, BE

Augustus
4 – Dranouter Festival – Dranouter, BE

Oktober
6 – Ancienne Belgique – Brussels, BE

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.