De komende twee weken volgen we de Nederlandse band Black Oak op hun avontuur door Rusland. Een unieke reis die ze maar al te graag wilden vastleggen op beeld en met tekst. Wij geven hen daarin een platform en stellen hen daarin aan jullie voor. Vandaag deel twee.
Maandag 20 maart – Voronezh
Vandaag waren we redelijk vroeg uit bed en hebben we op eigen houtje het centrum van Voronezh ontdekt. We begonnen met een bezoekje aan de te gekke Petrovski boekhandel, waar ook een koffiebar in zit met uitzicht over de stad. Hier aten we ontbijt en kochten we een paar kinderboeken om thuis ons Russisch op peil te houden voor een volgende tour. Inmiddels zijn we wel zo verliefd op Rusland aan het worden dat we hier zeker in de toekomst nog een keer naartoe willen.
Voronezh heeft een heel bijzondere charme. Het centrum bevat allerlei mooie gebouwen maar direct achter de hoofdstraten is het gelijk een stuk rauwer en ruiger. Hier een tijdje gedoold door de straten en foto’s gemaakt. Zoals deze twee die de sfeer van de woonwijken wel goed weergeven. Klassiek en modern door elkaar heen. Je voelt in Rusland de energie van ontwikkeling en beweging vooruit. En, die ontwikkelingen zie je weer heel erg terug in de harde architectonische contrasten op straat.
Ons optreden in Mir Station was top. Weinig opkomst, maar de mensen die kwamen, wederom een man of 15, zaten er helemaal in. En wij ook. Achteraf zo’n beetje met iedereen uit het publiek op de foto gegaan en de meest uiteenlopende verhalen gehoord van mensen. Wat we iedere keer maar weer horen is dat ze verbaasd zijn over onze aanwezigheid in hun stad. Keer op keer komt de vraag: waarom zijn jullie naar Rusland gekomen? Ze begrijpen niet dat dit voor ons (ook) een ontzettend bijzondere ervaring is.
Dinsdag 21 maart – Moskou
Vandaag vroeg opgestaan en terug naar Moskou gevlogen. We mochten wederom logeren in het appartement van Roman. Dat voelde stiekem wel een beetje als thuis komen. Als je op tour even snel een wasje kan draaien bijvoorbeeld, voelt dat opeens heel luxe. Nadat we onze koffers en instrumenten achterlieten in Romans appartement zijn we eind van de middag de stad in gegaan en het labyrint van metro tunnels ingedoken. Uiteindelijk uitgestapt vlakbij het toffe Divan restaurant. Daar een lekkere hap vegetarisch gegeten en toen zijn we naar de bakkerij van de gebroeders Karavaevyh gegaan om hun traditionele Russische honingcake te proberen. Aanradertje!
Niet veel later werden we uitgenodigd door Roman in een visrestaurant waar we tot laat met hem hebben zitten drinken en snacken en praten. Zoals je inmiddels wel door hebt is deze tour niet alleen een muzikale tour maar bijna een culinaire tour van het land geworden. Mensen zijn hier zo vrijgevig en gastvrij dat het ook moeilijk is om nee te zeggen. En, eerlijk is eerlijk, het eten is hier zó goed dat we dat ook niet willen ☺
Woensdag 22 maart – Novosibirsk
Veel te vroeg op gestaan. Op naar Siberië! Vandaag spelen we een akoestische set en dj’en we onze favoriete tracks bij WOODY Bar in Novosibirsk. Eerst even 4 tijdzones verder vliegen.
Bij aankomst in Novosibirsk werden we opgewacht door Anton Weketov en Pjotr. Het is een supermooie zonnige dag. Het licht is hier heel anders. Heel fel. Alsof de zon een schijnwerper is in je ogen. En, het blijft ook heel lang licht hier. Nu al! Maar, overal liggen nog meters en meters ijsharde zwarte sneeuw. De lente is hier net begonnen dus alles is nu pas aan het smelten en zit onder de modder en spetters. Niemand kan dit wat schelen. Pjotr, een oude jazz-rocker van ergens in de 40 (of 50?) die mee is voor de spierkracht en als chauffeur, kan het al helemaal niks schelen dat z’n mooie SUV onder de modder zit. Dat hebben we in andere steden ook gemerkt. Heb je een BMW of Porsche? Dan was je die niet. Wordt toch weer vies.
Anton, een energieke, enorm grappige jonge gast van 19, spreekt fantastisch Engels. Hij functioneert als onze gids met veel verhalen. Hij leert ons in 24 uur ook de nodige foute Russische uitdrukkingen die we hier nu niet zullen herhalen maar die ongetwijfeld nog van pas zullen komen als we hypothetisch gesproken ergens midden in de nacht in een donkere steeg terecht komen. Onze show in de Woody Bar was heel fijn. Het is een kleine, intieme bar met beperkt plek en dus zit het al gauw vol. Achteraf hebben we nog flink veel muziek gedraaid van. Veel daarvan kun je terugvinden op onze eigen playlist op Spotify.
Morgen spelen we in de Truba Jazz club. Een te gekke club waar we waarschijnlijk onze leukste show gaan beleven als we Anton en zijn aanhang in de Woody Bar mogen geloven.
