Een wijs persoon zei ooit: ‘Eens je in de Kinky Star geweest bent, kom je sowieso terug.’ Dat is bij deze bewezen. Vandaag niet voor een rauwe mix aan punksongs, maar wel voor wat klakmuziek (om het in hun woorden te zeggen) van de mannen van Psygasus.
Psygasus is een samenwerking tussen broers Brent Vanneste en Björn Vanbrabant. Ze brengen een repertoire van ambient trance muziek. Wat is nu het verschil tussen hen en andere acts? Zij brengen een live set. Brent zorgt voor het gitaarwerk en de vocals, Björn zorgt voor de live effects.
Bij het binnenkomen in een nog rustige Kinky Star, hoor ik een grappende Vanneste zeggen dat hij z’n snor nog mooi heeft bijgetrimd. ‘Ik moet vandaag optreden, é.’ Lang duurt het echter niet voordat het bruisende muziekcafé volledig vol loopt. Tegen het begin van de set is het dan ook vechten om een goede plaats te kunnen bemachtigen om zo een blik te kunnen werpen op de heren (en voor de gelegenheid ook dame).
Stevig gitaarwerk, gecombineerd met bezwerende beats, zorgen ervoor dat iedereen zich in een trance bevindt. Er is dan ook niemand die stil kan blijven staan. Halverwege de set duikt er een technisch probleem op, waardoor de beats even wegvallen. Vanneste besluit om de spanning dan maar te breken met een droge ‘Put!’, gevolgd door een strakke gitaarsolo.
Na hun laatste nummer in reguliere speeltijd, krijgen de heren een oorverdovend applaus, gevolgd door gesmeek om nog eentje extra te doen. De heren zijn dan ook zo sympathiek om deze wens te vervullen en smijten er zelfs nog een tweede bisnummer bovenop.
Wanneer de laatste noot uit Vanneste’s gitaar uitdooft, neemt Björn volledig over en begint aan een strakke mix vanachter zijn mengtafel. Dit zorgt er voor dat overwegend iedereen blijft plakken. Ik ben natuurlijk geen uitzondering.
