Electric Guest’s nieuwe album “Plural” is 41 minuten lang pop plezier. Met een mix van wat reggae, indie en belachelijk veel synths spelen ze op hun derde plaat met de grenzen van commercieel verval.
De band bestaat uit frontman Asa Taccone (een derde van The Lonely Island) en zijn roommate Matthew Compton en wordt live aangevuld met de broers Todd en Tory Dahlhoff. Het duo liet voor het eerst van zich horen in 2012. Met hun debuutplaat “Mondo” zetten Taccone en Compton hun muzikale visie neer en kenners zagen dat het goed was. Met ‘This Head I Hold’, het bekendste nummer, swingt de plaat rustig voort met onderweg invloeden van R&B en indierock.
“Plural” is een ander verhaal. Voor deze plaat ging Asa Taccone and Matthew Compton terug in de tijd, meer bepaald naar de jaren tachtig. “Plural” is een verzameling van zomerse nummers waar je in een natte maand als maart warm noch koud van wordt. Toch blijft een deuntje als ‘Glorious Warior’ lang hangen door Taccone’s gebruikelijke falsetto stem. Een andere persoonlijke favoriet: ‘Oh Devil’.
Ook het oehah-gevoel bij ‘Dear To Me’, dat al eerder in menig Spotify-lijstje terug te vinden was (en de hulp van de Haim-zusjes bevat), is enorm catchy. Oerdegelijke indie pop, daar houden we van!
Al kent het ook z’n grenzen. Opener ‘Zero’ komt maar traag op gang en voorspelt een beetje verveling over wat op de plaat volgt. De intro van single ‘Back & Forth’ voelt door de overvloed poppy synths wat onwennig aan. De balans in het nummer is zoek. Die bedenking zal je verder op het album nog een paar keer maken.
Het lef om te experimenteren moet je ze meegegeven. Maar in een muzieklandschap waar bands als Passion Pit, Vacationer en STRFKR er als paddestoelen uit de grond schieten, is dat ook nodig om een waardige plaat te maken. Missie deels geslaagd. Op 30 april te zien in AB Brussel.
