Nieuwe singles

Het elftal van het jaar 2016 volgens Stien Verdick

Over het voorbije jaar wordt nogal eens geklaagd. Het begon allemaal met gorilla Harambe en toen volgden de Brexit en Trump. Maar het muziekjaar was dan wel weer top. Om dit te bewijzen stellen onze “beiren” hun favoriete elftal van het voorbije jaar op. Het was een jaar van sterke albums, maar die ook nog live overbrengen, is iets helemaal anders. Daarom geeft onze beer Stien Verdick een elftal van live optredens in 2016!

11. Richard Ashcroft – Lokerse Feesten

https://www.instagram.com/p/BI8XvapjUx0/?taken-by=richardashcroftofficial

Bekend van The Verve en nu ook solo. Hij gaf het beste van zichzelf met veel energie maar straalde tegelijkertijd ook een soort rust uit waarvan je heel vredevol wordt. Een jonge geest in een ouder lichaam met een tijdloze stem. “This Is How It Feels” is waarschijnlijk zijn bekendste nummer en ook de koer (want de Lokerse Feesten heeft geen weide) kon dit heel erg appreciëren.

10. The Van Jets – Rock Werchter

Mannen die er zin in hebben, The Van Jets zijn het altijd! Met redelijk nieuwe kleppers zoals The Sound Of Sea en Two Tides Of Ice en al oudere kleppers zoals The Future en TeeVee zetten ze de weide van Rock Werchter aan het dansen. En Johannes, de volgende keer mag je mij wel eens bedanken. Ik was het inderdaad die je opving toen je je in het publiek wierp (net zoals de vorige keer toen ik je live zag). Graag gedaan.

9. Absynthe Minded – De Wollewei

De Wollewei, het lokaal jeugdhuis van Turnhout, is een beetje anders dan de Lokerse Feesten of Rock Werchter, maar Absynthe Minded kwam er wel een try-out voor Rock Herk spelen. Na even aan zijn solo carrière gewerkt te hebben, keerde zanger Bert Ostyn terug met zijn band. De samenstelling van de groep is ondertussen zwaar veranderd; drie leden werden vervangen. Maar dat betekende niet dat oude toppers zoals My Heroics Part One, Moodswing Baby en Envoi niet meer gespeeld werden. Zanger Bert is een danser en dat gaf zeker iets extra aan de performance.

8. Bear’s Den – Rock Werchter

De live ontdekking van het jaar. Per ongeluk beland op Rock Werchter, net als vele anderen die duidelijk geen songs of teksten kenden. Maar de tent raakte goed gevuld en niemand durfde nog weggaan. “Agape” en “Isaac” bleven in mijn hoofd zitten en duidelijk ook bij meer mensen, want ze zijn op weg om een vaste waarde te worden. De sympathieke baardenmannen met banjo’s. Op maandag 18 december stonden ze nog op Music for Life en op 12 april staan ze in de Trix.

7. Years & Years – Rock Werchter

https://www.instagram.com/p/BLO7rHpAadp/?taken-by=yearsandyears

Als je graag eens een hele tent wil zien dansen, moet je naar Years & Years gaan kijken. Ze brengen ook alleen maar dansbare platen uit en die werken uitstekend. “King”, “Desire”, “Shine”, “Take Shelter” en ga zo maar door. De volgende keer zal zeker ook de nieuwe “Meteorite” de revue passeren. Zanger Olly’s dansmoves zijn smooth genoeg om achtergronddanser van Beyonce te worden. Hij lijkt te shoppen bij de zelfde winkel als Max Colombie van onze Oscar & The Wolf. Zijn kleding is al even glinsterend. Van ons mogen ze er gerust nog years & years bij doen.

6. Jake Bugg – Rock Werchter

Drie jaar geleden zag ik hem als 19-jarige in de kleine Orangeriezaal van de Botanique. Nu stond hij als 22-jarige op de grote wei van Werchter en was het een blij weerzien. Zowel voor de hele wei als voor hem, want er kon zelfs soms een lachje af. Hij speelde een mix van zijn drie albums met songs over zijn niet altijd vrolijke verleden zoals “Two Fingers” :”I drink to remember, I smoke to forget/Some things to be proud of some stuff to regret” en up-tempo nummers zoals “Gimme The Love”.

5. Black Box Revelation – Ancienne Belgique, Crammerock, Rock Werchter

https://www.instagram.com/p/BJ5gdc7j9tV/?taken-by=janpaternoster

Drie keer naar dezelfde groep gaan, is misschien veel. Maar als je weet dat ze live altijd goed zijn, waarom dan niet? Zanger Jan Paternoster en drummer Dries Van Dijck genieten er altijd zoveel van dat het overslaat op het publiek. Telkens weer. Pure rock en dan draagt Jan gezellig een liedje op aan zijn vader. Stoer, maar ook weer niet te stoer. Geen drummer lacht zoveel als Dries en ook dat werkt aanstekelijk. Rock Werchter mag de Black Box in het vervolg wel wat later op de affiche zetten. Dat past zoveel beter.

4. Balthazar – Lokerse Feesten, Crammerock

Gitarist Jinte Deprez, mede-frontman Maarten Devoldere en bassist Simon Casier leggen Balthazar eventjes opzij en gaan voor een tijdje aan andere projecten werken. Bij hun laatste Belgische concert op Crammerock werden ze dan ook onthaald met een ongelofelijk applaus en dat applaus werd nog luider toen ze afscheid moesten nemen. Balthazar is een vaste waarde in ons muzieklandschap geworden en wij gaan het missen om “Thèèèèèèn what” en zoveel andere klassiekers mee te zingen. We zullen vanaf nu onze pintjes in de lucht moeten houden zonder “Raise you’re glass to the nighttime and ways” te horen. Maar Balthazar, ooit verwachten we jullie terug!

3. Alice On The Roof – Crammerock en Rock Werchter

https://www.instagram.com/p/BD8r1gTS7P4/?taken-by=aliceontheroof

Schattig, oprecht, roos, kortom Alice On The Roof. Ze werd bekend bij La Voice Belgique, de Waalse versie van The Voice, en toen ze op Rock Werchter zag dat ook zoveel Vlamingen (en Walen en andere nationaliteiten) haar ook omarmden, was ze zichtbaar onder de indruk. Met haar tover/drumstokje bracht ze klanken over en betoverde ze het publiek. “Lucky You” zong ze, ja inderdaad lucky us dat we daar bij mochten zijn.

2. Hooverphonic – Crammerock

https://www.instagram.com/p/BJ58x9fALxJ/?taken-by=hooverphonicoff

Op de één of andere manier hadden we niet verwacht dat Hooverphonic zo goed zou zijn. Noémie Wolfs had de groep net verlaten en ze hadden een concept met twee nieuwe zangeressen en een nieuwe zanger plus ook nog eens een heel strijkorkest. Moeilijk om zo een eenheid te krijgen, dachten we. In het begin voelde het ook wat vreemd aan. Een zangeres kwam op, de andere moest weer wachten in de coulissen. Maar toen kwamen de meezingers en waren we vergeten hoeveel topnummers Hooverphonic wel had. Met twee bisnummers, wat bijna nooit gebeurd op Crammerock, werd het toch nog een feestje.

  1. Soldier’s Heart

Pure sensualiteit bracht Silvie Kreusch van Soldier’s Heart, met dansbewegingen waar je moeilijk kon van wegkijken. Het gevoel van de groep zat juist, iedereen stond op gelijke hoogte en kwam even sterk naar voren. Wat al niet zo gemakkelijk is met zo’n sterke frontvrouw als Silvie. De band heeft pas aangekondigd dat ze ermee stoppen en gaven hun laatste concert in de Vooruit in Gent. Heel jammer, maar liefhebbers kunnen de frontzangeres nog wel aan het werk zien in Warhaus.

Related posts
FeaturesInterviewsUitgelicht

Interview Hooverphonic: 'Na covid hadden we iets hoopvols nodig'

Hooverphonic gaat al enige tijd mee en blikt dan ook al te graag terug op eerdere prestaties zoals ze de afgelopen maanden…
InstagramLiveRecensies

Mass Hysteria @ Ancienne Belgique (AB): Chaos in de orde

Sinds Graspop Metal Meeting en Hellfest jaarlijks hetzelfde weekend in juni plaatsvinden, bestuderen metalfans nauwlettend beide line-ups. Het concept van de ‘logoband’…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Hooverphonic - Fake Is The New Dope (★★★★): Terugkeer naar het heden

Geike Arnaert was jarenlang het gezicht en de stem van Hooverphonic vooraleer ze zich eventjes op haar solomuziek focuste. Hooverphonic ging verder…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.