Coquin Migale komt uit Newcastle en maakt indie rock met fijne riffs en een destructieve attitude. Het viertal bestaat uit Alex Soper (guitar / vocals), Stevie Kane (bass), Mark Crab Robinson (guitar) en Josh Holmes (drums). Voor de liefhebbers geven we ook nog eens mee hoe je de bandnaam uitspreekt: ‘Co-kan Mig-elle’ (op zijn Engels wel). De band bracht eind augustus de debuutplaat Munro uit, wat door iedereen over het hoofd werd gezien, maar wij raden toch aan om het eens te beluisteren. De band doet er terwijl goed aan door en met “Soft” doen ze eigenlijk niet wat de titel zegt, meer nog, ze maken het heel hard.
Eigenlijk begint het nog subtiel met synths die op een soort kinderdeuntje lijken en wat meehebben van The 1975. Wanneer de stem en gitaren er in komen, weet je dat kinderen hier evenwel voor moeten oppassen. Bombast en epiek zijn slechts twee woorden die de wall of sound perfect omschrijven. Daarna bereidt de band jouw gemoedelijk voor op de riffs, de luide gitaren en de energie die de groep bevat. Buitenaardse, dromerige samenzang die angst aanjaagt maar de luisteraar tegelijk opwarmt als een wind van vuur. Denk bij Coquin Migale aan Foo Fighters, Muse of The Smashing Pumpkins, allemaal op hun hevigst! Een nummer dat niet blijft hangen maar wel in jou blijft zitten, goed dus.