Met een beetje spijt in het hart brengen we jullie deze week het laatste nummer uit de reeks Island Songs van Olafur Arnalds. En afsluiten doet hij in stijl. ‘Doria’ is een schitterende, meeslepende en bloedmooie compositie.

Arnalds eindigt zijn reis door IJsland in deze zijn hoofdstad en zijn eigen woonplaats, Reykjavik. Voor dit laatste nummer bracht hij zijn dichtste vrienden en familieleden samen in de Iðnó Concert Hall. “Ultimately it is people, rather than places that inspire music and art”, Arnalds over waar hij zijn eindeloze inspiratie vandaan lijkt te halen.

‘Doria’ is opnieuw een neoklassiek stuk, maar ditmaal één die we minder gewoon zijn van Olafur. Voor een componist waarvan het overgrote deel van zijn stukken donker en melancholisch klinken, is ‘Doria’ opvallend optimistisch en zelf een klein beetje vrolijk. ‘Doria’ kruipt onder je huid, houdt je vast en sleept je mee. Hoopvol, geluk en genot dat is deze laatste compositie. Opnieuw een prachtig werk van de hedendaagse meester componist.

Na zeven weken Arnalds bewonderen we hem nog meer dan voordien. Week op week bewees hij wat voor een schitterende, getalenteerde muzikant hij is. Wij kijken dan ook met verlangen uit naar zijn speelfilm die deze winter wordt verwacht.

Voor wie nogmaals wil genieten van de afgelopen zeven weken, hieronder volgt een laatste keer een opsomming van alle composities:

Árbakkinn was het eerste nummer van de reeks.

Hiervoor werkte hij samen met de dichter en oud-leraar, Einar Georg. De dichter woont in het vissersdorpje Hvammstangi, dat daarmee de eerste locatie vormt. Het nummer start met een gedicht voorgedragen door Einar en overloopt in een prachtig melancholisch stuk klassieke muziek om dan terug te eindigen met een poëtisch stuk van Georg. Het gedicht begrijpen is hier geen noodzaak want de muziek lijkt alles te zeggen. ‘Arbakkinn’ is een nummer dat zeer diep weet te raken en alle haren op je lijf doet rechtstaan.

1995 is het tweede nummer, gefilmd in het bergdorp Onundarfjordur.

Flateryri, een klein dorp in de buurt van Onundarfjordur werd in 1995 getroffen door een zware lawine waarbij verschillende mensen het leven lieten. Het tweede nummer is een ode aan deze tragedie. Hiervoor werkte Olafur samen met zijn nicht Dagny, een muzieklerares die in de regio woont. Dagny speelt het harmonium, ook wel traporgel genoemd, in de lokale kerk van Flateryri en Holt. Het nummer is opnieuw een ontroerend stuk neoklassiek waarin het traporgel een prominente rol krijgt toegewezen.

Raddir is het derde nummer in de reeks.

Voor ‘Raddir’ trok Olafur Arnalds naar het zuidelijke dorp Selvogur. Daar werkte hij samen met het Southern Iceland Chamber Choir. ‘Raddir’ is een verbluffende koorzang ondersteunt met strijkers. Olafur bewijst dat koren niet saai en oubollig zijn, maar wel uitermate prachtige kwaliteiten hebben.

Öldurot, de vierde compositie van Island Songs

Voor dit nummer trok Olafur naar Akureyi, een stadje op slechts 100km van de noordpoolcirkel. Naar dit dorp trok ook Atli Orvarsson, nadat hij vele jaren in Hollywood had gespendeerd als filmmuziek schrijver.

In compositie vier maken de fragiele strijkers in combinatie met diepe piano tonen het geheel uiterst ontroerend. Breng daar dan nog een oboe, klarinet en enige blazers bij en je houdt het haast niet meer droog bij dit nummer. Ook het film verleden van Atli is te merken, want de compositie zou met gemak gebruikt kunnen worden in een drama. ‘Oldurot’ doet ontroeren en maakt stil, zet aan tot nadenken en bezinnen.

Lees alles over dit nummer op: Update Island Songs Olafur Arnalds – Öldurot

Dalur, nummer vijf in de reeks.

Voor ‘Dalur’ trok Arnalds naar Mosfellsdalur. Hij werkte er samen met Porkell Joelsson, een franse hoorn speler en tot voor kort nog één van de muzikanten in het Icelandic Symphony Orchestra.

Zijn vijfde compositie is opnieuw in een ietwat meer donkere, trieste sfeer gehuld. Het nummer start met enkel piano en iets wat lijkt op regengeluid of ruis. Dit geeft het geheel een heel intiem karakter. Net wanneer de piano wat repetitief begint te worden, komen de blazers erbij. Deze geven het nummer meteen een extra dimensie. Een zekere diepte wordt in de compositie gebracht. Op het einde verdwijnt de piano volledig en nemen de blazers het over. Deze doen ons denken aan de jacht of de oorlog.

Meer over dit nummer vind je op: Update Island Songs Olafur Arnalds – Dalur

Particles, de voorlaatste compositie uit de reeks.

In week 6 stapt hij wat af van het neoklassieke pad dat hij in de vorige nummers betrad door ditmaal te kiezen voor duidelijk aanwezige vocals.

In ‘Particles’ werkt hij samen met Nanna Bryndis, beter gekend als de co-vocalist van Of Monsters and Men. Het nummer is een rustige en zeer fragiele symfonie waarin de focus ditmaal niet hoofdzakelijk op de instrumenten ligt. Alle aandacht is gevestigd op zachte, hese stem van Nanna. Deze louter ondersteunt met een piano en subtiele snaren. Dit alles geeft je het gevoel alsof Bryndis in je living staat te zingen.

Nog meer weten over dit nummer? Lees dan onze post: Update Island Songs Olafur Arnalds – Particles.