Nieuwe singles

Leffingeleuren: De eindbalans

IMG_20150920_152622

Het pittoreske dorp Leffinge werd dit weekend weer omgetoverd tot het gezelligste festivalterrein van België. Omdat een festival niets in zonder een korte nabeschouwing zorgt ook Dansende Beren ervoor dat dit geregeld wordt. De muziek was stevig, het publiek enthousiast maar vooral een dikke pluim voor de organisatie om dit klein festival toch grootse allures te geven. Wij geven even een overzicht van de beste dingen.

Beste opener van het festival

IMG_20150918_200108

Niemand minder dan Statue opende het festival in Leffinge. Zij slaagden er meteen in om de eerste muziekliefhebbers een muur van geluid te bezorgden. Met een rustige opbouw bij ieder nummer volbracht de band hun opdracht om het festival comfortabel op gang te schieten. Deze schoten werden namelijk gevuurd nadat de band al vijf minuten bezig was met een opbouw, perfect om in de sfeer te komen dus. Daarnaast startte de band ook met de rode draad die doorheen het volledige festival zou lopen, stevige gitaren met een snijdende en blijvende indruk.

Beste groep met een hoek aan

IMG_20150918_211139

Tevens ook de enige groep met een hoek aan waren Hookworms. De frontman van deze psychedelische noiseband schudde het publiek meteen wakker. Zelf ziet hij er uit als een schattig troetelbeertje, maar wat hij uit zijn longen voortbrengt kan zelfs de meest schattige beer angstaanjagend doen lijken. Denk hierbij vooral aan Perry Farrell van Jane’s Addiction, wanneer de zanger zijn hoogste noten haalt. Het geluid van de band deed dan weer sterk denken aan Sonic Youth met een streepje shoegaze en een opvallende rol voor het keyboard. Deze toetsen brachten een klein orgelgeluid voort waardoor we zelfs af en toe aan The Doors gingen denken. Al bij al bracht hun metronomisch geluid een storm aan schuddende hoofden voort, en werden de Hookworms uit het publiek verjaagt.

Mooiste lichtspektakel

De projectie op de kerk zorgde bij vele festivalgangers voor een aangename verrassing. Door de contouren van het gebouw heel kleurrijk te maken viel er dus hoog in de lucht een visueel spektakel te zien. Hierdoor zie je maar dat een kerkgebouw niet enkel dient voor de gelovige christenen, maar ook voor deze statische architectuur in het licht te zetten. De organisatie zorgde er dus voor dat het centrale punt van dit festival nog een beetje extra aandacht kreeg.

Pijnlijkste dood om te sterven

IMG_20150918_224010

De mannen van Raketkanon zorgen voor de perfecte soundtrack bij een huiveringwekkende dood. De gouden lokken van Pieter-Paul deden hem zelfs op bepaalde momenten lijken op een duivel die zijn demonen uitdrijft. Met slechts één gitaar en verschillende keyboards maakt de groep een indrukwekkend sterk en penetrerend geluid. Al vanaf het begin springt de zanger dan ook in het publiek waardoor crowdsurfen een must wordt bij Raketkanon. Hij deinst er ook niet voor terug om zelf zeven een moshpit te starten en de volledige zaal rond te lopen. Maar niet enkel de zanger, ook de gitarist en drummer maken kennis met het publiek. Een voordeel dus voor de fans, want die zagen de bandleden nu van heel dichtbij.

Het concert met het zwakste begin maar een vernietigend einde.

IMG_20150919_003559

Die prijs was weggelegd voor het Frans/Italiaanse J.C. Satan. De groep begon heel rustig aan hun set waardoor de garagerock (wat hun grootste kenmerk is) eerder van een laag niveau was. Daar kwam dan nog eens bij dat de vrouwelijke zangeres van het gezelschap het heel moeilijk had met de toon houden. Gelukkig voor de dame en het gezelschap besliste de zanger om het over een andere boeg te gooien. Dat volgde snel met een eerste dansbaar nummer, en bleef zo tot aan het einde van de set. Dankzij de uitgesproken en vuile stem van de zanger die de vrouwelijke stem overheerste werd deze set alsnog geëindigd in de afbraak van De Kapel.

De boeiendste albumcollectie die tijdens een optreden op een computer te zien was.

IMG_20150919_191616

Deze albumcollectie was te zien tijdens het concert van Eaves. De geluidsman had per ongeluk vergeten zijn computer weg te nemen waardoor de screensaver zijn albumcollectie toonde. Deze bleek heel divers en boeiend met onder meer Kings Of Leon, Editors en Drake als bekende namen. Jammer genoeg voor Eaves was dit veel boeiender dan zijn eigen set. De singer-songwriter kwam heel onzeker over op het podium en zijn band bleek niet goed op elkaar ingespeeld met als gevolg dat er een ware kakafonie ontstond. Dit was jammer want de zanger heeft op zijn album dijken van nummers staan, die live meteen overspoeld worden. Toch werd op het einde, bij een nummer dat hij solo speelde, zijn kwaliteiten getoond. Hierdoor werden we alsnog overtuigd dat hij, binnen een paar jaar, wel de nieuwe Jeff Buckley kan worden.

De band die het best een Snare-drum kan vervangen tijdens een concert

IMG_20150919_203759

De mannen van Wand uit Los Angeles deden dit met verve. Wanneer bleek dat hun drummer iets te hard zijn best had gedaan moest er even gedepanneerd worden. De zanger ving dit goed op door verschillende nummers te coveren, zo passeerden Neil Young, Lou Reed en het toepasselijke Karma Police van Radiohead de revue. Wat ook meteen duidelijk maakte dat de band zich kostelijk amuseert op een podium. Zo kwamen ze ook op met een bekende riff van Iron Maiden. Het begin van een stevige set die de metal-kant van de garagerock in de kijker zette. Hun amusement werd nogmaals duidelijk wanneer op het einde van hun optreden bleek dat ze nog tien minuten over hadden. Dik tegen de zin van de toetsenist (die blijkbaar een zware avond achter de rug had) bleef de band spelen en genoot het publiek met volle teugen van de fuzzy sound.

De zaal waar de meeste dingen te ontdekken vielen

IMG_20150920_154007

Dat moet toch wel Busker Street geweest zijn. Het ziet er misschien niet als een zaal uit, maar wij citeren gewoon één van de bands op dit podium (die dit wel een zaal vond). Wat wij ontdekten en jullie vooral moeten beluisteren zijn: Alpha Whale, een garagerockband van aan “tzeetje”, The Future Dead, een garagerockband van in het Gentse, Flo, een singer-songwriter van Tielt met een fluwelen stem en groot potentieel in haar eigen nummers. Al zal ze dit toch vooral met een band moeten proberen verwezenlijken, Camille Ooghe een 16-jarige singer-songwriter uit Brussel die voor haar leeftijd een fantastische stem heeft en waarvan wij denken dat haar toekomst er zeer rooskleurig uitziet. Heeft ook sterke eigen nummers & Vloedt een duo dat gevoelige Nederlandstalige muziek brengt en live vooral zeer sterk kan ontroeren.

Beste concert met het minste volk

IMG_20150920_150647

We begrijpen dat het voor veel mensen moeilijk is om een zondag vroeg op post te zijn. Maar de eerste groep op zondag bleek net één van de beste dingen die we op Leffingeleuren zagen. Admiral Fallow kreeg de ondankbare taak om voor een select publiek de zondag te openen. Maar ze leken hier alvast geen problemen mee te hebben, hun sound gonsde doorheen de nagenoeg lege zaal en de samenzang van de zanger en zangeres was hemels. Hun folk deed ons wat denken aan The Dear Hunter en op bepaalde momenten zelfs aan Bear’s Den. Zeer klassevol dus en met een bombastisch geluid, zo hebben we het graag. Daarnaast waren er ook klarinetten en dwarsfluiten present waardoor het geheel zeer mooi en gezellig werd.

Beste vrouwelijke samenzangen in een surfrockkleedje

IMG_20150920_003909

Het is geen verrassing dat deze prijs is weggelegd voor La Luz. Het vrouwelijk viertal uit Seattle slaagde erin om de zaterdag van Leffingeleuren perfect af te sluiten en de tent nog wat extra op te warmen op de late uurtjes. Ook deze dames amuseerden zich duidelijk op het podium, er viel zelfs op een bepaald moment een vettige lach te spotten bij de drumster van dienst. Deze grapjes maakten het concert wel nog amusanter omdat het plezier op podium zich aftekende in de zaal. Leuk gedaan van het viertal dat samen met hun surfmuziek ook ieders stem perfect op elkaar had afgestemd.

Beste Antwerpse psychedelica

IMG_20150920_194246

Omdat Leffingeleuren in België plaatsvindt dus de meest obscure Belgische bands moeten hier zeker aanwezig zijn. Op het festival is psychedelica ook een must, dus een link tussen deze twee kan niet ontbreken. De eerste groep waar we ondersteboven van waren, was Dans Dans. Deze Antwerpse supergroep brengt Jazz in een psychedelisch jasje. Het klinkt allemaal heel virtuoos, woestijnachtig en vooral Lo-Fi. Hierdoor kunnen we naadloos over naar een andere band die in De Kapel speelde op zondag: Condor Gruppe. Toevallig ook afkomstig uit Antwerpen en bracht, net zoals Roland later die avond, een kleine ode aan Moondog (met daarna nog een gewone set). Het klonk allemaal zeer psychedelisch en extreem avontuurlijk. Verrassend waren vooral de trompet en saxofoon die een extra soulvolle sfeer in het concert staken. Denk bij deze bands aan Goat of aan Tweak Bird (zonder de stevige uithalen).

Beste afsluiter voor het festival dat eigenlijk geen afsluiter was

IMG_20150920_210717

Dat waren de jongens en meisjes van I Will, I Swear, met grote voorsprong! Hun magische muziek zorgde voor een betovering van het publiek in de kapel. Daarnaast waren er op het podium ook enkele violen en een contrabas van de partij waardoor het leek alsof we naar een klassiek concert aan het kijken waren. Gelukkig werd deze orkestrale invloed al snel getemperd door de beats op de synthesizer en een elektrische gitaar. I Will, I Swear eet dus van alle walletjes een beetje, maar laat het jonge publiek vooral kennis maken met klassieke muziek aan de hand van een hedendaagse invloed. Een cover van Chet Faker kon niet ontbreken want wij vonden al lang dat ze hier iets van meehadden.

Kleine tips:

Meg Baird: Intieme singer-songwriter dat iedereen tot stilte bracht.
The Shivas: Basis garagerock met een surfy invloed.
Terakraft: Desertrock met een Afrikaanse invloed.
Pauw: Nederlandse psychedelica van de bovenste plank.

IMG_20150920_151401

Wij willen alvast de organisatie van Leffingeleuren bedanken om van dit festival terug iets dorps te maken. Het centrale plein was volledig gevuld met nieuwsgierige dorpelingen die eens een kijkje kwamen nemen, het uitgebreide assortiment aan eten bleek een succes (vooral de wafels dan), de randanimatie was zeer leuk voor de kinderen maar vooral de muziek was top. Obscure bands die nergens anders zo’n lange set zouden mogen spelen krijgen op Leffinge de kans om zichzelf te bewijzen de meesten deden dit dan ook effectief. Volgend jaar meer van dat en wij zien elkaar heel graag volgend jaar terug Leffingeleuren!!!

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Raketkanon exclusief op Rock Herk

Vandaag is eindelijk de lente in het land, en dat betekent maar één ding: de festivals komen eraan! Rock Herk viert dit…
FeaturesInstagramUitgelicht

De Internationale Grote Beren Van Morgen 2023: Een terugblik

Er gaat geen dag voorbij waarop we met Dansende Beren niet over nieuwe muziek schrijven en zo doen we bijna elke dag…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Bert Dockx Band - Ghosts (★★★★): Beklijvende geruststelling

Over de muzikale bijdrages van Bert Dockx kan je intussen een mooi spinnenweb leggen. De Belgische muzikant, schrijver en auteur heeft aandelen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.