Voor de dertigste verjaardag van het festival besloot de organisatie van Pukkelpop om iets speciaals te doen. Om alle trouwe festivalgangers te bedanken organiseerden ze een extra dag met bijna alleen Belgische bands. Daarnaast werd ook een podium gecureerd door niemand minder dan Radio Soulwax. Daar begon dan ook onze tocht op Pukkelpop.
Double Agent 7 is een duo dat enkel 7” draait uit de jaren 50-60. Maar dit zijn dan vooral de onbekende en zeer zeldzame plaatjes. Het jonge publiek wist niet wat ze precies met dit soort muziek moesten doen. Uiteindelijk durfde de huidige generatie toch hun beste dansmoves boven te halen op muziek dat ver van hun geboortejaar afligt.
Om de sets vlot te laten verlopen was er tussen de dj-booth en het podium een mooi, groot doek. Dit doek ging nu open en daar stond Hong Kong Dong klaar. De gekke bende uit Gent begon zeer speels maar ging vooral luid. De gitaren bonsden door de geluidsboxen. Voor de gelegenheid hadden de mannen en vrouw twee dansers mee. Eén vrouwelijke danseres voor de mannen in het publiek en een mannelijke danser. Deze toonden beide hun beste moves tijdens de gekke muziek van de band. Uiteindelijk eindigde de set met een goed gevulde zaal en een tof voorproefje om meer van hen te horen.
Daarna kwam de eerste elektronische dj-set. Sequential viel wat uit de toon aangezien er voor en na de dj rockgroepen gepland stonden. Dit viel dan ook meteen op wanneer Jacco Gardner aan zijn set begon. Toen bleek dat er niet echt te dansen viel op de muziek verliet het grootste deel van het publiek de zaal. De echte muziekliefhebbers zagen daarentegen een prachtig psychedelisch concert. De Nederlander leek op bepaalde momenten zelfs sterk op José Gonzalez. José Gonzalez in een psychedelische rockband bestaat voorlopig nog niet dus moeten we het doen met Jacco. Hij vervulde de rol alvast goed en bracht iedereen in extase met zijn rustige psychedelica. De set duurde zelfs iets langer dan voorzien, u hoort ons alvast niet klagen.
Snel nog eens naar de Castello want daar waren The Hickey Underworld al aan hun set begonnen. We konden nog net hits als Future Words en Blonde Fire meepikken. De band speelde in het donker, maar was energieker dan ooit tevoren. Dit was ook te danken aan het feit dat niemand van de band nog in het gips zat (dat was ooit anders). Deze energie bleek dan ook perfect om een set van Pukkelpop mee te spelen. De energie werd uitgestraald op het publiek waardoor het meteen een kolkende massa werd in de Castello.
Daarna was het even stil op de weide, we gingen kijken naar de dj-set van The 2 Bears’ Raf Daddy maar dit leek in geen geval op het duo. De funky beats werden vervangen door platte electronica. Opvallend dus dat vooral Joe Goddard (de andere beer) voor de leuke muziek bij de twee zorgt. Languit liggend op de wei was het dan vooral wachten op het vuurwerk. Dat kwam er dan ook meteen na Raf Daddy. Een verlichte kermisattractie was het mooie decor voor het prachtige openingsvuurwerk. Pukkelpop is officieel begonnen!
Dan maar snel naar de Belgische singer-songwriter Novastar gaan kijken. De man was wel niet zo populair als alle vorige bands in de zaal maar het was daarom niet minder goed. Hoewel Joost Swegers een rare man is die zichzelf heel wat vindt is zijn muziek toch opvallend mooi en gevoelig. Dat alle hits al meteen in het begin werden gespeeld was geen probleem, want telkens hij een nieuw nummer speelde werd dit gevolgd door een oud, bekend nummer. Het is opmerkelijk hoeveel bekende nummers hij heeft. Door zowel solo op gitaar en piano, als met een band die hem muzikaal sterkte geeft, kon Novastar zowel rustig als bombastisch uit de hoek komen. Een meerwaarde voor zijn gevoelige folknummertjes.
De absolute headliner van de dag bleek toch 2Manydjs. Al moesten we toch even wachten tot Steve Mackay & Jarvis Cocker hun dj-set hadden beëindigt. Er bleek geen einde aan te komen en het volledige publiek vond de set maar niets. Het was te obscuur en te industrieel. Daarnaast praatte Jarvis nogal veel waardoor de sfeer er echt niet in zat. Toen ze uiteindelijk het podium verlieten zag je een zucht van opluchting bij de mensen. Maar toen het doek viel en er een rockband op het podium stond keek iedereen toch verschrikt op. De paniek om naar een rockconcert te moeten kijken was compleet. Het waren de mannen van Hong Kong Dong die een nummer van Soulwax speelden, met de mannelijke danser van daarnet aan de vocals.
Gelukkig voor de dansliefhebbers was het concert maar van korte duur en verdwenen de gitaren na één nummer van het podium en werd het vervangen door de Dj-booth van de gebroeders Dewaele. De broers zetten meteen de toon met “Alors On Dance”. Gedanst werd er effectief, daarnaast werd er, voor de liefhebbers van de betere visuals, ook met open ogen gekeken. De broers hadden nieuwe beelden klaar op hun show, telkens er een nieuw nummer aankwam werd er gespeeld met de albumcovers van dat nummer. Zo konden we onder meer de bol van “Currents” (het nieuwe album van Tame Impala) volgen doorheen de zee aan psychedelica, smolt Stromae een eind weg en werden verschillende oude albumcovers tot leven gewekt. Het was een zweterige boel daar op de eerste dag, maar naast nieuw werk kon ook oud werk niet ontbreken. Dus eindigde de set met de klassieker: De remix van MGMT’s “Kids”.
