Zonder enige muziek uit te brengen zomaar even in de AB en de Trix spelen. Vervolgens door technische problemen niet kunnen optreden op Maanrock maar toch een booker scoren. Er is maar één band die daarin slaagt en dat zijn de mannen van Lighthousing. Al een aantal jaar zijn ze under the radar hun naam aan het vestigen in de Belgische muziekscene, maar gisteren was het dan eindelijk tijd om de stilte te doorbreken.
Het Antwerpse viertal bracht debuut-ep Invisual uit en die naam moeten we niet meteen te letterlijk nemen. Het visuele aspect is live enorm aanwezig en ook bij de release van deze EP is het niet ver zoeken. Bij alle vier de nummers krijgen we meteen een zeer goed-ogende videoclip voorgeschoteld. Voor elke video werd er met andere kunstenaars samengewerkt en dat geeft ook meteen aan hoe sterk de songs op zichzelf staan. Toch kunnen we op geen enkel moment van een volledige stijlbreuk spreken. Maar wat is die stijl dan juist? Lighthousing is zo een band die je bijna onmogelijk in een hokje kan duwen. Invloeden lijken uit elk mogelijk genre van postrock tot jazz te komen en terwijl we het ene moment aan Radiohead moeten denken, denken we tien seconden later weer aan The XX of Placebo. Voor die laatste steekt Dick Beetham er misschien wel ergens tussen. Om alles in de juiste plooi te krijgen werd voor de mastering samengewerkt met Beetham die eerder al onder andere Placebo, Sohn en Alt-J onder handen nam.
Als we dan toch een beschrijving van Invisual’s sound moeten doen zou het ergens rond dromerige, dreigende, electro indie-pop moeten liggen. “You & I” wordt zeer mellow geopend waar vervolgens met behulp van dromerige synths en de doordringende stem van Matthijs Vanstaen een sfeer wordt geschept die ergens zweeft tussen hemel en hel. Op elk nummer wordt een perfecte balans gezocht tussen licht en donker waar we heerlijk bij kunnen wegdromen.
Eveneens zijn niet alle songs even recent, “Terrified” dateert van 2015 waar de band nog met een andere bezetting speelde en een andere sound nastreefde. Toch valt hier op deze EP niks van te merken en ondanks de individuele sterkte van elk nummer is er zeker ook sprake van een bepaalde samenhang. Die samenhang wordt vooral gecreeërd door de emotie die erin wordt gestoken. De passie en inleving spat er bij elke song vanaf.
Lighthousing is een naam die we niet snel zullen vergeten en de komende jaren waarschijnlijk nog een aantal keer zullen zien passeren. Hun enorme potentieel wordt met Invisual meer als bevestigd. Live meedromen kan op 4 november in het MAS te Antwerpen.
