Hmm. Bonzo? De naam doet misschien nog niet meteen een belletje rinkelen, en da’s ook niet helemaal abnormaal. Bonzo is een nieuw project van Leuvenaar Thijs Boyen, die we hiervoor al kenden als gitarist van het psychedelische YAWNS en als bassist van Capibara. Vooral die laatste groep, die zich profileert met een soort zorgeloze nineties dreampop, lijkt nu de inspiratie te zijn voor het soloproject Bonzo.
Jazeker, solo! Thijs Boyen had duidelijk zelf nog een muzikaal ei te leggen en deed dat op zijn appartementje in Leuven, omringd door zijn instrumenten. Het eindresultaat heet Always Holidays en vakantie is exact wat je gaat ervaren bij het luisteren naar deze plaat. Ongeschoren bedroom pop lijkt een fijne beschrijving voor het tamelijk korte lo-fi album dat er desalniettemin in slaagt je volledig onder te dompelen in dat laidback zondagnamiddaggevoel dat we tegenwoordig massaal lijken te mislopen.
Met “D’t Stop” als opener van het album slaat Boyen meteen al de nagel op de kop. Het nummer smeert zijn poppy karakter breed uit en bewijst zich na enkele luisterbeurten al als een oorwurm in wording. “Hazy ways” doet de naam lo-fi dan weer alle eer aan, met galmende chorussen à la Mac DeMarco. Er valt voor fans van het ‘effortless’-gitaargerammel dus zeker wat te rapen. Met lyrics als ‘sunny days, crumbling away’ gebeurt dat alles trouwens onder een nostalgische ingesteldheid. ‘Zet je er nog even bij neer,’ horen we tussen de lijntjes. ‘Morgen is er nog een dag.’
“Always Holidays” volgt als titeltrack van het album. Het is een afwisselen van laidback en vurige passages, die het een van de interessantste nummers van de plaat maken. Ook “Too Late” is zo’n paradepaardje dat we bovendien eerder al als single toegestopt kregen. Het brengt een ietwat sombere boodschap op een extreem relativerende manier, en ook hier weet de chorus in combinatie met een flinke dosis poppy catchyness je te bezweren. Op die manier wordt het album eigenlijk goed samengevat.
We zetten onze reis verder en landen op het tropische “Waiting”. Het regent er wel. Het hotel heeft bovendien geen wifi, en het ontbijt is ook maar niets. Het nummer zelf is gelukkig een comfortabel lo-fi-dekentje dat je door die tegenslagen helpt. En het is nog niet voorbij! Op “I’m Crazy” gaat het tempo even de hoogte in en experimenteert Boyen met meerstemmigheid. Dat vult het nummer mooi op en houdt het in combinatie met de drums lekker strak en smooth. Ook dit nummer is een eerder uitgebrachte single en vormt een dynamisch duo met “Too Late”, ter demonstratie van waar Bonzo allemaal toe in staat is.
“We’re Insane” is, in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden, niet de overtreffende trap van zijn voorganger. Er wordt een versnelling teruggeschakeld en iets te veel gegrepen naar wat daarvoor al werkte. Het nummer is een beetje een grijze muis, en hetzelfde kan gezegd worden voor “Don’t Overthink”. Het sterke punt aan dat laatste nummer is echter dat er naar het einde toe een erg leuk instrumentaal gedeelte in zit waar je vibratozintuig helemaal wild van wordt.
Maar dan. “The Sun”. Eindelijk. Het voelt alsof het gestopt is met motregenen op die overprijsde vakantiebestemming en je dan toch je handdoek nog snel op een strandstoel kan gaan leggen. De positieve toon werkt aanstekelijk, en de warme, stroperige sound is ideaal om op rond te drijven met je opblaasbare flamingo.
Epiloog van Always Holidays is het onvervalst oprechte “Time To Give Up”, waar Bonzo open kaart speelt. Zijn stem komt mooi tot zijn recht en de bescheiden synths maken het geheel af. Vooral het begin van het nummer blijft je bij. Net een democassette die te mooi was om twee keer over na te de denken.
Always Holidays pendelt voortdurend tussen een all-out lo-fi attitude en luchtige bedroom pop. Het is een leuk album dat je mee op reis neemt, je doet dagdromen, je zelfs laat bewegen, maar het je vooral niet te moeilijk wil maken. Sit back, relax, bestel nog een pintje, en Bonzo zorgt voor de rest.
Bonzo is live te zien op 2 maart in JH Tijl in Diest.
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
