AlbumsRecensies

Hauschka – A Different Forest (★★★★): Bezielde eenvoud

Hauschka is het alter ego van de Duitse pianist Volker Bertelmann. Een artiest wiens cv op zijn minst een veelzijdig profiel te kennen geeft. Op jonge leeftijd is er een interesse voor hiphop (!!) en drum & bass. Later komen daar andere, alternatievere muziekstromingen bij, zoals onder meer avant-garde. Toch is er de laatste jaren een steeds sterker uitgesproken liefde voor klassieke pianomuziek en soundtracks (o.a. ‘Adrift’, ‘Hotel Mumbai’…), al dan niet aangelengd met een portie elektronica zoals voorganger What If duidelijk maakte.

Op A Different Forest trekt Hauschka de kaart van de bezielde eenvoud. Weg is de intussen allang beproefde honger tot experimentele avant-garde (met o.a. John Cage als leermeester). In ruil krijgen we een kaal, ingetogen en al bij al best sober album waarop Hauschka de dialoog tussen zichzelf en de piano centraal plaatst. Deze keer is het onderwerp niet die van de verlaten stad (Abandoned City), maar wel die van de wereldwijde klimaatbewegingen (o.a. “Urban Forest”, “Hands In The Anthill”…).

Wie de tracklist er even bijneemt, stelt ongetwijfeld vast dat Hauschka niets aan het toeval overlaat met titels als “A Hike” en “Another Hike”. Het is immers de roemruchte interactie tussen mens en natuur die de Duitse componist wil verklanken, zoals ook onder meer uit composities als “Bark And Moss” blijkt. Hij suggereert, prikkelt en evoceert, maar laat het in te vullen verhaal volledig over aan de luisteraar. Echter, je blijkt niet zonder een handvol kruimelsporen en subtiel verstopte hints achtergelaten te worden, zoals “Everyone Sleeps” of de ambitie die uit “Woodworkers” spreekt.

Hauschka speelt met zijn piano en geniet van de vaak erg filmische resultaten. Dat vind je onder meer terug bij tracks als “Skating Through The Woods” of “Daybreak Over Covent Garden”: composities die volop hun voordeel halen met de instrumentale en verhalende insteek die Hauschka hanteert. Op die manier kan je A Different Forest beschouwen als een reactie op het huidige tijdsgewricht. Woelig, chaotisch, vol met scherpe contrasten en bol van complexiteit. Resultaat: een uiterst verstillende klankband. Sober en ingetogen, met verwijzingen naar de vaak trage, maar betekenisvolle evoluties in de natuur. Maar tezelfdertijd is de muziek ook ontzettend mooi en emotioneel (zoals o.a. “Talking To My Father”), zonder te vervallen in kleffe of valse sentimenten.

Hauschka slaagt erin om van zijn piano echt een instrument van communicatie te maken en dat is slechts een handvol pianogoden gegeven. De Duitser speelt uiterst verfijnd, en is bovendien een man van smaak en stijl. Typerend is bijvoorbeeld “Curious”, waarmee hij de eigenaardigheden van de natuur en in een fraaie trek door het artistieke proces van zijn klanksignatuur voorziet. Het maakt dat het wonderlijke A Different Forest uitblinkt in spontaniteit en daardoor ook een erg geslaagd album genoemd mag worden, een zoveelste werkstuk in een carrière die vaker wel dan niet wispelturige paden inslaat. Of het nu een onverwachte samenwerking is (neem “Silfra” met de Amerikaanse violiste Hilary Hahn) of iets anders, Hauschka weet echt altijd te boeien.

Hauschka is live te zien in De Roma op 9 mei. U weet hierbij wat gedaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.