AlbumsRecensies

And They Spoke In Anthems – Money Time (★★★★): Op de wip tussen maatschappijkritiek en melancholische pop/rock

Arne Leurentop speelde zich enkele jaren terug in de kijker met debuut June (met o.a. “Inventor Of Summer”, “Oh My God” of “Summerhouse 76”). Na een lange tussenperiode (maar liefst vijf jaar!) met bijdragen aan talloze andere bands (Dez Mona, Sir Yes Sir,..) ligt er eindelijk nieuw werk klaar. Aan het nieuwe Money Time werd bijzonder lang geschaafd. Het resultaat van al dat zoeken, wroeten en schaven wordt eindelijk de wereld in gestuurd.

Met Money Time plukt de Antwerpse, in tussentijd naar Gent uitgeweken songschrijver de vruchten van het werken met een full band. Niet dat hij er als eenmansband niet zou staan – net integendeel, maar met een resem muzikanten erbij (o.a. Jan Chantrain die ook bij Ertebrekers en Douglas Firs een sleutelrol vervult) is er klankgewijs toch wel een wat andere invulling. De spil blijft evenwel Leurentop zelf, die alle songs op het album schreef en inspeelde. Toch is de ruggesteun van onder meer Karel De Backer, Jasper Hautekiet, Sam Vloemans op trompet en de vocale inbreng van Pieter Jan De Smet op Money Time van aanzienlijk belang.

Eén van de meest uitgesproken sterktes is de kwaliteit van het songmateriaal met Leurentops’ unieke stemgeluid als grote blikvanger. Dat was op June al zo en dat is op het nieuwe Money Time niet anders. Bovendien blijft And They Spoke In Anthems grossieren in dromerige, breekbare en vaak atmosferische popsongs met een licht experimentele twist. Al valt op dat er naast een wat donkerdere en complexere sound ook wat meer uitgesproken contrasten te vinden zijn, zeker voor wie er ook de donkere, maatschappijkritische teksten op naslaat.

Her en der ontwaar je tekstuele en muzikale hints. Zoals bijvoorbeeld Dylan tijdens “Leaving You Cold” (‘extremely softened / by Dylan’s Shadow In The Nights’) of hoe Leurentop tijdens de titeltrack “Money Time” Beatles-invloeden verwerkt. Niet echt toevallig, want Leurentop is het type artiest dat als een spons een veelheid aan invloeden opneemt om die vervolgens in nieuwe songs te gaan verwerken. Zo merk je dat er lichte echo’s opduiken van illustere songschrijvers als Jeff Tweedy (Wilco), Neil Finn of Damien Jurado. Elders zou ook bijvoorbeeld Richard Hawley (een welgemeend compliment) de richting wat kunnen wijzen.

Tien liedjes zijn er op Money Time te vinden. Geen enkele slechte, geen enkele te veel. Zo valt Leurentop meteen in huis met het delicate “Soul Of A Man” (‘the soul of a man never dies’). Daaruit haal je dat And They Spoke In Anthems enige vrijblijvendheid overslaat en volledig gaat voor bezieling, passie en overgave. De honger om, ook in moeilijker omstandigheden, vol te houden en altijd op zoek te blijven gaan naar nieuwe inspiraties en geluiden. Wat later volgt de bitterzoete, melancholieke romantiek in zwart-wittinten van “Message From The Future” of het eerder droeve, naargeestig stemmende “Hollow Parade” dat wat spookachtige kantjes heeft. Verder horen we wat country- en westernsferen opduiken in “Dialogue For Pieces” of zelfs een wat uitgepuurde, zelfs minimalistische invalshoek (het onopgesmukte “One Wish” waar Leurentops’ vocal prominent in de mix zit).

Money Time is onderhuidse prikkeling. Leurentop heeft grootse ambities en dat hoor je ook. Het album is artistiek integer, maar ook sluw en verleidelijk, zodanig dat er gaandeweg steeds meer favorieten bijkomen. Zo hebben we het wel voor “Light & Distance” of de manier waarop “Longer Days/Longer Nights” mooi openbloeit. Met Money Time bevestigt Leurentop zijn groots talent.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.