LiveRecensies

Snow Patrol @ Vorst Nationaal: Een ontdooiende golf aan sympathieke nummers

© CPU – Sven Michiels

Snow Patrol. Het had zo-even de naam kunnen zijn van de vloot auto’s die richting Vorst Nationaal reden gisterenavond. Het KMI waarschuwde om enkel verplaatsingen te maken indien het echt niet anders kon. Helaas zat er voor de achtduizend gegadigden die een ticketje konden bemachtigen geen andere optie op dan de sneeuw te trotseren om hun favoriete band aan het werk te zien. Snow Patrol wist echter om de ijskoude temperaturen om te zetten in een gezellig drukke warmte door middel van een warme golf aan sympathieke nummers.

JC Stewart mocht vanavond de spits afbijten in de nog relatief lege zaal van Vorst Nationaal. Samen met twee muzikanten bracht Stewart toegankelijke, ietwat brave poprock met her en der wat elektronische snufjes. De zanger straalt een relatief hoog Shawn Mendes gehalte uit en ook op muzikaal vlak kunnen we her en der een lepeltje mosterd ontwaren dat gehaald werd bij andere muzikanten in het desbetreffende genre. Stewart bedankte ons tussen de strak – en zuiver gezongen! – nummers door talloze malen, benadrukte nogmaals welke eer het was om te mogen openen voor Snow Patrol als mede Noord-Ier en er kon zelfs wat humor vanaf: ‘Northern Ireland is a great place but the weather is rubbish’. Zei hij uitgerekend in dit Belgenlandje waar de Facebookreacties alle verwensingen aan het adres van de weergoden omvatten omdat het eens gesneeuwd had. Nu, afgaand op het feit dat vele scenes uit Game Of Thrones in Ierland gefilmd zijn, lachen die Ieren ‘Winter Is Coming’ en onze frustraties om wat koude naar de achtergrond.

© CPU – Sven Michiels

Foy Vance bestijgt het podium voor een al iets dankbaarder getal aan toeschouwers, aangezien Vorst een gezellig punt aan drukte bereikt heeft. Een olijk duo, bestaande uit een kerel met lang haar, flashy rode hoed en een ietwat sjofeler getroetelde kerel met een al even rode snor, verschijnt in de linkerhoek van het podium. De singer – songwriter en zijn drummer brengen een mix van dromerige elementen à la Ed Sheeran, folklore volgens de wetten van Mumford & Sons en her en der zelfs een toefje country. Echt overtuigen doet het duo ons echter niet maar dat zal de dansende koppeltjes die we in het publiek ontwaren alvast worst wezen. Tussen de nummers door spreekt de Ier ons toe in een Frans accent waarop er meer haar te vinden is dan onder zijn neusgaten – zie foto hierboven – met als gevolg dat onze tenen rapper krulden dan uw vriendin haar gestijlde haar na een lokale regenbui. Vance is een kerel die we wellicht zullen terugvinden op Werchter of Pukkelpop in de vroege uurtjes gezien zijn formule zich wel leent tot airplay en op genoeg aanhang kan krijgen uit fanbases van voorgaande genoemde muzikanten. Hopelijk speelt de man dan wel volledige nummers in plaats van die abrupt af te breken en gewoon droogweg te zeggen dat we maar de plaat moeten kopen indien we het vervolg willen weten.

© CPU – Sven Michiels

Wanneer de lichten doven en een muzikale intro begint te spelen, ontwaren we vanuit de coulissen de silhouetten van Snow Patrol. Onder een luid applaus en voor een gigantisch logo met onderschrift – Hello Brussels – start de band de Belgische passage doorheen hun tour met “Take Back The City”. Na zeven jaar afwezigheid is het duidelijk dat Snow Patrol wel nog steeds kind aan huis in België, gezien het enthousiasme waarmee de ‘oh oh’ wordt meegezongen. In het geval van Snow Patrol kunnen we gerust van ‘Take Back The Country’ spreken gezien hun razende populariteit sinds hun terugkeer met hun recentste worp Wildness. Wat wel opvalt is dat frontman Gary Lightbody misschien wat meer tijd mocht nemen om zijn stem op te warmen aangezien de hoge nootjes niet altijd even goed mee willen. Dat maakt zijn brede grijns tussen ieder nummer door echter wel meer dan goed. Sympathieke pé, die Gary. Zo blijkt ook uit het feit dat de man op tijd en stond een praatje maakt en zelfs enkele borden uit publiek leest, waaronder ééntje met opschrift: ‘It’s my birthday will you sign this?’. Waarna de voltallige band na het soepel gebrachte “Empress” hun krabbel zet op het karton, om nadien hitje “Don’t Give In” te brengen. Grijns.

© CPU – Sven Michiels

Dat Snow Patrol niet enkel een dozijn hitjes meenam naar Vorst, mag duidelijk wezen wanneer we de lichtshow even onder de loep nemen. Zo volgen we onder begeleiding van het vluchtige “Open Your Eyes” een dolle rit doorheen de binnenstad van Parijs, zien we tijdens het pulserende “Life On Earth” verschillende ruimtebeelden van onze geliefde planeet passeren en verhult de band zich tijdens bepaalde nummers achter een gordijn met bombastische projecties. Met “Heal Me” verklapt Lightbody dat dit zijn favoriete nummer is doorheen de set en laat dit er dan bijgevolg ook rijkelijk van af stralen terwijl hij gretig zijn gitaar bespeelt. De frontman ziet er ook echt oprecht gelukkig uit om terug op het podium te staan en lijkt in dat opzicht dan ook op een breed grijnzende Robert Smith – die van The Cure –  junior met genoeg vitamientjes binnen én gewassen haar.

© CPU – Sven Michiels

Echt ontdooien doet Vorst pas met publiekslieveling “Shut Your Eyes” dat onder het mom van gigantische meezinger werd gebracht. Midden in het nummer stopte Lightbody het nummer om vanuit stilstand weer langzaamaan, fluisterend en met ons in het kielzog op te bouwen tot de eerst echte climax van de avond. Een climax die heerlijk verlengd werd met golden oldie “Chasing Cars” waarna de zittende rijen in de arena niet langer konden stilzitten. De encores van de avond werden onder een grote staande ovatie en handjeklap gespeeld en het publiek transformeerde nog één keer in een zee aan lichtjes vooraleer Snow Patrol het podium verliet.

© CPU – Sven Michiels

Snow Patrol speelde deze avond in Vorst wat heerlijk toepasselijk was voor de temperaturen en weersomstandigheden waarin we op dit moment leven. Gelukkig wist de band het uitverkochte Vorst Nationaal volledig te ontdooien met hun warmte, sympathie en rijkelijk oeuvre aan meezingbare nummers. Wie er gisterenavond niet bij kon zijn kan altijd present tekenen op Werchter Boutique op zaterdag 8 juni. De band speelt er dan samen met legendes Fleetwood Mac. Ticketskopen, kun je hier.

Nog meer foto’s van de show zijn op onze Instagram te vinden.

Setlist:

Take Back The City
Chocolate
Crack The Shutters
Empress
Don’t Give In
Open Your Eyes
Run
You Could Be Happy
Life On Earth
Make This Go On Forever
Shut Your Eyes
Dark Roman Wine
Heal Me
The Lightning Strike (What If This Storm Ends?)
Chasing Cars
You’re All I Have

ENCORE

What If This Is All The Love You Ever Get?
Just Say Yes

Related posts
InstagramLiveRecensies

Black Pumas @ Vorst Nationaal: Soul voor het grote publiek

Vijf jaar na het uitbrengen van zijn debuutplaat, mocht Black Pumas zich al opmaken voor een concert in Vorst Nationaal. De band…
InstagramLiveRecensies

Mother Mother @ Ancienne Belgique (AB): Op moeders wijze

Mother Mother verkeert volop in de renaissance van haar carrière. Lange tijd was de band weggedeemsterd in de (even grofweg geformuleerd) onbeduidendheid…
LiveRecensies

Placebo @ Ancienne Belgique (AB): Schrap en scherp

Vooraleer Placebo volgende week hun tour in Zuid-Amerika start, warmden ze gisteren al op in de Ancienne Belgique. Het is een understatement…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.