De Britten van To Kill a King waren het Belgische publiek vijf jaar geleden waarschijnlijk vreemd, maar vooral met dank aan een aantal tours met bevriende band Bastille en een passage op Pukkelpop is daar intussen al iets aan veranderd. De soms sobere, dan weer expansieve folk met een postrockkantje die de band brengt, weet al langer aan te slaan bij fans. Ook op ons wisten ze indruk te maken met hun eerste plaat Cannibals with Cutlery, een meeslepende collectie nummers die we zonder twijfel een van de meest ondergewaardeerde rockplaten van de voorbije jaren kunnen noemen.
Tweede plaat To Kill a King viel echter behoorlijk tegen. De grootsheid van Cannibals werd ingeruild voor een wat slap folkpopgeluid dat we behalve een paar sterke singles al snel vergeten waren. We konden ons iets meer vinden in de derde, The Spiritual Dark Age, die dit jaar uitkwam; de hoogtes van hun vroege werk bereikt deze ook niet, maar nummers als “The Unspeakable Crimes of Peter Popoff” en “I Used to Work Here, Perhaps You Did Too?” tonen een band die nog steeds sterke songs kan schrijven en met plezier nieuwe wegen inslaat.
Voeg nieuwe single “Nulliam” maar toe aan dat lijstje! De band beschrijft het nummer als een soort epiloog voor Dark Age, en we horen waarom. De eerder geadresseerde thema’s van religie en angst komen terug in de song, boven een donkere backdrop van gitaar en drums. De zonneschijn van “Compassion Is a German Word” en “My God & Your God” werd ingeruild voor een donkere hemel; tijdens de intro wanen we ons bijna in een nummer van Ghost, en de middeleeuwse vibe houdt daar niet op. De tekst, een kerstverhaal met een duister kantje over een koppel dat uit hun dorp moet vluchten, maakt het plaatje compleet.
“Nulliam” is een aangename verrassing uit het To Kill a King-kamp, waarvan de output de laatste tijd wat erop of eronder was. We kijken dan ook met voorzichtige hoop uit naar meer nieuw materiaal.
