In 2014 verscheen het geweldige debuutalbum van Woman’s Hour, maar sindsdien is het stil geworden rond de band. Ze hadden duidelijk tijd nodig om nieuwe muziek te maken, en vandaag krijgen we eindelijk nog eens wat. Vlak na hun debuut Conversations in 2014, besloot de band er meteen de brui aan te geven omdat er interne spanningen waren binnen de groep, dus het is dan ook een verrassing om plots nieuwe muziek te horen. Het blijkt meteen ook het einde van de band in te luiden. Naast een single vandaag, volgt op 15 februari de tweede plaat Ephyra. Meteen ook de laatste plaat van de groep.
Op “Don’t Speak” krijgen we een volwassen band te horen. Een mix van SOHN en London Grammar. Zo kunnen we dit het best omschrijven. Mysterieuze synths, al even geheimzinnige vocals en een constante synthlijn die weet te hypnotiseren. Het is iets experimenteler dan hun debuut en net daar zit de sterkte van deze song. Door te experimenteren creeërt de groep een grootsere sound die veel bombastischer klinkt. Nergens is het weliswaar meezingbaar, maar door goed gebruik te maken van de synths, krijg je wel een huiselijk gevoel. “Don’t Speak” is tevens ook nog best emotioneel en met behulp van enkele achtergrondgeluiden, krijg je op het eind nog een desolaat gevoel. Veelbelovend alvast deze single, we hopen dat de band er na deze plaat toch nog eens over nadenkt om verder te doen.
