© CPU – Nathan Dobbelaere
‘This is Brussels! This is the fucking AB!’ klinkt het al snel uit de mond van de Deense Lydmor. De bescheiden zangeres heeft een geschiedenis met de AB. Samen met Arsenal stond ze enkele jaren geleden zes keer in de uitverkochte grote zaal van het gebouw, op diverse festivals en de Lotto Arena. Dit alles zorgt ervoor dat ze in België een groter aantal fans heeft dan in onze buurlanden en verder. Hoewel Lydmor niet de nummers speelt die ze met Arsenal opnam staat ze toch voor een enthousiast publiek en achteraf gezien hebben we de Arsenal nummers ook niet gemist. Op haar eentje weet ze ook een sterke set neer te zetten. Ze neemt ons mee op een reis naar het nachtelijke Shanghai.
Lydmor begint de avond op dezelfde manier als ze I Told You I’d Tell Them Our Story begint, met “The Mansion”. Meteen heeft ze een groot deel van het publiek op haar elektronische kar, klaar voor een trip door de Chinese stad. Haar jongste album bevat veel mysteries voor de luisteraar. Wie op een verklaring voor de nummers zit te wachten moet op zijn honger blijven zitten. De zangeres mag het verhaal achter onder andere “Claudia” niet vertellen, zegt ze. Dat belet het publiek niet om al voorzichtig te beginnen dansen. ‘Behold money, I am woman’ is niet de enige feministische quote uit Lydmor haar muziek. Voor en tijdens “Helium High” gaat ze opnieuw de strijd naar gelijkheid en veiligheid aan. De energieke zangeres springt opnieuw het publiek in en beklimt de merchandise stand.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Met de rustigere nummers zoals “Shanghai Roar” en “Dim” weet Lydmor wat minder te scoren, maar toch zien we mensen genieten van deze nummers. Haar muziek bestaat uit vele laagjes en kleine geluidjes die ze allemaal uit haar computer, knopjes en andere elektronische speeltjes laat komen. Met haar One Woman Show slaagt de enthousiaste zangeres erin volledige AB Club te doen dansen op nummers als “Killing Time” en “Money Towers”. De zangeres vraagt zich af wat de wereld zou zijn zonder domme dansjes en waarna er een golf van slechte danspasjes de zaal passeert.
De vele lichten rond Lydmor zijn niet de enige lichtbron op het podium. Ze geeft zelf ook licht, letterlijk en figuurlijk. De Deense is bedekt met een patroon van glow-in-the-darkverf en als ze oplicht, wordt er positief gereageerd. Afsluiten doet ze met “I Love You” dat overgaat in “Soft Islands”, het beste nummer van het album dat niet als single is uitgebracht. Het publiek geeft een luid applaus en geroep bij de laatste tonen, maar zoals ze eerder uitlegde: Lydmor doet niet aan bisnummers. Ze houdt wel haar hand voor haar mond van verbazing als ze naar de juichende AB kijkt. Achteraf verkoopt ze zelf posters, albums en T-shirts die gepaard gaan met gesprekjes, handtekeningen en selfies.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Lydmor nam de AB Club mee in haar muziek en naar Shanghai at night, waar haar muziek zich afspeelt. Het charmante meisje op het podium is (voor zij die erbij waren) niet meer het meisje van dat Arsenal nummer, maar wel een lichtgevend energiebommetje. Haar muziek is niet alleen amusant, maar bevat ook af en toe (feministische) boodschappen. Ondanks dat ze alleen op het podium staat weet Lydmor de hele zaal mee te krijgen en te doen dansen. De Spice Girls mogen dan pas volgend jaar optreden, maar wij zagen al een knap staaltje Girl Power.
