LiveRecensies

Nothing @ Charlatan: “Te bescheiden”

In de Charlatan was het deze kaar aan Autumn Falls om een line-up samen te stellen. We konden geen woord verstaan van wat de bands zongen en ook muzikaal bleek het niet altijd even pluis. In het voorprogramma zagen we Bayacomputer, een trio dat qua sound te vergelijken valt met een Decap orgel dat TC Matic wil spelen. Al gooiden de Walen meer energie in de mix dan een machine van een eeuw geleden ooit zou kunnen voortbrengen. In drie kwartier kleurde de t-shirt van de drummer volledig donker van het zweet. De uitvoering had iets mee van King Gizzard & The Lizard Wizard, al waren de aanwezigen helaas niet in de stemming om te dansen. Naast hun basgitaar en synths, namen de twee andere leden ook de zang op zich. Deze konden we duidelijk horen, maar in welke taal ze zongen, is nog steeds een mysterie.

Voor hoofdact Nothing was het al hun derde optreden in België in een week tijd. Heel wat fans waren nog steeds afgezakt waarvan enkele merkwaardig genoeg zelfs insiders hadden met de bandleden. De toon van hun gitaren klonk even grandioos als op hun albums. Dat kwam meteen tot uiting in nummers als “Zero Day” en “Vertigo Flowers”, waarin er slim wordt afgewisseld tussen akkoorden en riffs. Het is soms moeilijk te zeggen of Nothing een shoegaze band is, want evengoed incorporeren ze elementen van metal, rock en indie. Wij denken dat ze het eigenlijk zelf niet willen weten.

Wat wel vast staat, is dat Nothing een zoektocht is naar een zuivere ziel voor zanger Dominic Palermo. En dat is juist het element dat ontbrak. Wie het verhaal achter Nothing niet kent, kon letterlijk in slaap vallen. Vooraleer ze shoegazeden, speelden de leden in hardcore bands. Daar kwamen ze tragische avonturen tegen van verdriet en geweld. Palermo zat twee jaar in de gevangenis en heeft sinds enkele jaren last van hersenschade door een kopstoot. Dit vertaalt hij in teksten waar je evenmin vrolijk van wordt. Op plaat contrasteert dit hevig met de afwezige dreampop en diepe riffs. Een album van Nothing is een reis door het ijle, waarbij de depressie net afgeweerd wordt door het hoopvolle lichtje aan het einde van de tunnel.

https://www.instagram.com/p/Bp5URBnAh-2/

Maar live klonken de vocals zo duidelijk als een literair epos dat geneuried wordt. Palermo had het zelfs door en zei dat je voor de muziek moet komen en niet de zang. Tot tweemaal toe werd er dan ook een snaar gebroken, wat voor een stil intermezzo van enkele minuten zorgde. Doorheen deze pauze ontbrak het de overige leden aan enig charisma om iets met de zaal aan te vangen. Het publiek was verrassend respectvol, in die mate zelfs dat het de band opviel hoe stil ze zich hielden. Ternauwernood werd dan ook maar een onhandig praatje geslagen over koetjes en kalfjes en stereotypen over Duitsers. Buiten de fantastische gitaartonen zullen we dus niet veel onthouden van gisteren. Nothing stelde gisteren bitter weinig voor, volgende keer beter.

167 posts

About author
Alles bij elkaar en in het groot: ooit wil ik nog eens uitsluitend iemand zijn die ja zegt!
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single Ride - "Peace Sign"

Vandaag bracht shoegazeband Ride haar eerste eigen single sinds 2019 uit. Volgens gitarist en voormalig Oasis-bassist Andy Bell zat de band een…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single bar italia - "Jelsy"

bar italia bezorgt de alternatieve scene de laatste jaren een frisse versie van alternatieve rock. De nummers van de band dagen de…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single Eating Rainbows - "Life"

Eating Rainbows omschrijft zichzelf als ‘an average band, neither wildly popular nor terrible’. Maar na een passage op BBC Introducing en de…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.