AlbumsRecensies

Silent Snare – Silent Snare (★★★): Scheuren door ruimte en tijd

Silent Snare zal zijn debuut niet gemist hebben. De Gentse stonerrock/sludge-outfit maakte de afgelopen jaren met covers en eigen nummers naam voor haarzelf binnen de scène. Na talloze kleine optredens als Nirvana-coverband, bracht de band drie jaar geleden een ep uit. Deze werd geproduceerd door Erik Van Biesen (ex-bassist van Gorki) en positief onthaald. Deze belandde zelfs op internationale kanalen, tot Russische downloadsites toe. Nu brengt de band haar eerste album uit. De band rond frontman Lucas De Corte zet hiermee alvast een extra stap in goede richting.

Het titelloze album kenmerkt zich met headbangbare rockstukken afgewisseld met zachtere en intiemere gedeeltes. Het is alsof het proces van uit een moshpit naar het toilet strompelen zich in een album gegoten heeft. Dit gevoel is vooral te merken in het nummer “Yawmuddlin”, de eerste single van de plaat. De opbouw van het nummer is een streling voor het oor, waarna het explodeert in iets wat net geen kakofonie lijkt. Hier is een applaus voor de imponerende gitaarsolo’s van gitarist Tim Eeckhout zeker op zijn plaats. Al bij al staat De Corte absoluut zijn mannetje als schreeuwer/vocalist. De zangstukken, beladen met effecten, komen te pas en jammer genoeg soms te onpas aan bod.

Hoewel de harde en zachte ups & downs soms monotoon overkomen, varieert Silent Snare goed qua tempo. De laatste tracks op het album zijn dan ook zeer dansbaar. “Feeding The Ocean” slaagt er in om het beest in de luisteraar los te maken. De vocals sluiten op deze track dan ook perfect aan bij de instrumentals.

De band lijkt de grenzen af te tasten op het dansbare af. Het voelt aan alsof er getwijfeld wordt tussen een hartelijke emotionele uitlating en een feestje bouwen. De sound van de groep leunt hard aan bij andere bands binnen hetzelfde genre. Er is duidelijk invloed aanwezig van bands zoals Kyuss, Sleep en andere legendes binnen het genre.

Silent Snare neemt zichzelf niet al te serieus, en dit mag je gerust een troef noemen. Het album begint met een serieuze toon, maar veegt deze naar het einde toe naar de zijkant. ‘EAAAAAT MEAAAAAAAAT!’ galmt er door de speakers in het heerlijk satirische “Vegetarians are Biodegradable”. Een gericht stukje spot ten aanzien van de talrijke herbivoren die zeker in hun publiek te vinden zijn. Met een spits oor merk je misschien een dialoog op in dit nummer. De band begeleidt in het midden een sample van detectieve Frank Thorn uit ‘Soylent Green’, en het klinkt prima. Een mooie ode aan de science fiction cult classic uit 1973.

Op het einde van de plaat smijt de groep haar conventies overboord voor een lofzang aan Rick & Morty, je ongetwijfeld wel bekend. Een zwoele cover van “Get Schwifty” sluit hun proefstuk in glans af. Het feit dat dit een cover is, zou je zomaar kunnen ontgaan. De band drukt perfect haar eigen stempel op deze pop culture-klassieker. ‘We like what you got, good job’.

Het titelloze debuut verdient een stevige luisterbeurt. Na enkele jaren op de planken, een extended play, en een aardige stapel aan vervangen bandleden, is de band eindelijk klaar om jou een mooi project in handen te schuiven. De productiekwaliteit schommelt, wat te verwachten is voor een pril debuut, maar doet geen fatale afbreuk aan de plaat. Dit album perst iedere druppel zweet uit uw poriën en laat het hoofd alle mogelijke wiskundige hoeken afdraaien. Goed om mee te pikken voor mening rockliefhebber. De Gentenaren presenteren hun schepping op 2 november in BarBroos op de Oude Beestenmarkt. We houden alvast een oogje in het zeil.

Facebook / Bandcamp

Related posts
LiveRecensies

Badlands @ Vlasmarkt: De Vlasmarkt herwonnen

Gisterenavond konden we op verschillende locaties in Gent ons laten meeslepen door stevige gitaren. Maar liefst zeventien bands, zowel uit het Verenigd…
AlbumsRecensies

Şatellites - Şatellites (★★★½): Psychedelische folklore in Istanbul

De muzikale scene in Tel-Aviv is eentje die bij ons niet zo vaak passeert, maar met hun gelijknamige debuutalbum heeft Şatellites zichzelf…
Nieuwe singlesOntdekkingen van "Den Beir"

Nieuwe single Monophonics - "Warpaint"

Er bestaan weinig groepen die het geluid van de jaren zeventig zo goed nabootsen als Monophonics. Het Amerikaans collectief brengt ondertussen alweer…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.