Fans die zich in dromenland waanden toen ze zagen dat Unknown Mortal Orchestra opeens haar tweede plaat van het jaar had uitgebracht, zullen bedrogen uitkomen. IC-01 Hanoi is een sessions-album, een verzameling van ideeën die tijdens de opnames voor Sex & Food naar boven kwamen. De Nieuw-Zeelands-Amerikaanse band nestelde zich in de Vietnamese hoofdstad en liet de plaatselijke cultuur haar vrije loop gaan te midden van haar eigen typische klank.
Frontman Ruban Nielson en zijn getalenteerde rakkers staan gekend als een alternatieve, psychedelische rockband die veel jonge harten heeft veroverd. De hoge, doorgaans hese stem van Nielson dirigeerde voorgaande albums, zoals haar titelloze plaat en Multi-Love, gestaag ons hoofd in. Met IC-01 Hanoi gooit de band het over een volledig andere boeg. De funk moest plaats maken voor de jazz.
Het album is volledig instrumentaal en legt het concept van hitpotentieel op verbluffende wijze naast zich neer. Voor dit muzikaal project riep de band de hulp in van Rubans vader Chris Nielson, broer Kody Nielson en de Vietnamese fluitist Minh Nguyen. Deze gasten, en de Vietnamese cultuur, zetten mooi hun stempel op bepaalde delen van de invloed. Het verlaten van de thuisbasis in Portland heeft duidelijk deugd gedaan. De saxofoonstukken van papa Nielson mogen er zeker zijn, hoewel het in “Hanoi 6” lijkt alsof hij het instrument brutaal kapot wilt blazen. Juist, hadden we al gezegd dat alle nummers op dit album “Hanoi” heten, gevolgd door nummers 1 tot 6?
De switch van alternatief naar experimenteel is zeker een applaus waardig. De authenticiteit van een opnamestudio ligt de ene minuut in je handpalm, de andere minuut word je beschoten met een kanon vol elektronische effecten. Dit komt voornamelijk tot uiting in “Hanoi 1”. Het nummer is een flitsende begeleide gitaarsolo van iets meer dan een minuut lang. Deze solo werd uiteindelijk verfijnd en vond haar plaats in het nummer “Hunnybee”, een hit uit de vorige plaat. Unknown Mortal Orchestra gaat op zoek naar de kern van de genres die haar muziek beïnvloedt heeft en zet die naar haar hand. Krautrock is bij deze nog niet dood.
Toegegeven, het was ontzettend moeilijk om een score te plakken op dit album. We dachten dat we ons bewust waren van welke soort muziek te verwachten was van deze band. Het is fijn om te horen dat de bandleden vlekkeloos kunnen variëren en zeer vakkundig zijn met hun respectievelijke instrumenten. Toch zal de band ongetwijfeld een groot deel van haar fanbase vervreemd hebben.
Het is niet de eerste keer dat een groep het risicovol besluit neemt om een album uit te brengen dat grotendeels afwijkt van eerder materiaal. Meestal gaat dit echter over bands die onbetwist hun vaste plek binnen hun scene hebben opgeëisd. Unknown Mortal Orchestra is een relatief jonge band, dus het risico van luisteraars en haar muzikale identiteit verliezen, is hier beduidend groter.
Toch verdient IC-01 Hanoi op zich wel haar plaats in uw rijtje van jazz-LP’s die goed bij een bepaalde stemming horen. Het is niet even makkelijk om naar te luisteren als Miles Davis of Herbie Hancock, maar juist wel een gedoogde uitdager voor dat status quo. De psychedelische vibe die je van UMO gewoon bent, zal je in mindere mate terugvinden, maar eerder als ondertoon voor de gigantische brok aan experimentatie. Dit album leg je niet zomaar even op tussen de soep en de patatten, daarvoor vergt het luisteren ervan te veel aandacht.
Was je reeds een fan van Unknown Mortal Orchestra? Wees opgepast, maar niet ongenegen om deze sessionsplaat de tijd te geven die ze verdient. De band voert nog steeds even vlot haar muziek door je oren, maar probeert andere zintuigen aan te spreken. Heeft u nog nooit van deze band gehoord? Beluister IC-01 Hanoi vooral binnen de context van de groep haar volledige discografie. Het album is een mooie instrumentale escapade, maar zet zeker niet de maatstaf voor wat Ruban Nielson & co te bieden heeft. Eén ding is zeker. De deuren naar de toekomst staan wagenwijd open en niemand zal kunnen voorspellen welk genre als volgende (wederom) de revue zal passeren. We stay curious.
