AlbumsRecensies

King Dick – Mean Phases (★★★½): Niet voor één gat te vangen!

Voor wie nog nooit van King Dick gehoord heeft: het is het eigenzinnige solo project van het multi-muzikale talent Wim de Busser. Je kan hem onder andere ook aan het werk zien bij Stef Kamil Karlens of Zita Swoon. Wim de Busser is een doe-het-zelver. Hij schrijft en neemt zijn muziek zelf op en waagt zich ook aan het artwork van zijn albumhoezen (die er overigens niet echt uitzien alsof hij er veel werk in steekt). Daar bovenop startte hij ook nog eens zijn eigen platenlabel op. Zijn muziek wordt omschreven als lo-fi psych-pop, gothic folk, maar eigenlijk kan je het beter niet in een hokje steken want King Dick is een genre op zich.

Openen doet Mean Phases met het bezwerende “Prayer”. Ariel Pink en Ty Segall zijn niet ver weg. Op het eerste zicht lijkt het een rommel en voor de duidelijkheid, het is niet je geluidsinstallatie waar er iets aan scheelt. Op het einde hoor je precies iemand die voor de eerste keer zijn fluit bespeelt. Nog even oefenen dus, maar wel een sterk nummer.

“Unseen Paradise” is King Dick’s dikste nummer op deze plaat. Na een eerste luisterbeurt klinkt het vrolijk en dansbaar met een bijna kinderlijk gitaardeuntje, maar als je tussen de ruis door flarden tekst ontcijfert, zit er plots een donkere kant aan het nummer. Hij bekritiseert de maatschappij, zegt dat we moeten stoppen met in de eindeloze leugens te leven. We werken te hard zegt King Dick. Zelfs de gitaar struikelt over zijn eigen noten.

King Dick zit in een bad trip en dat hoor je ook op “Pale White Moon”. Een trage opbouw en een donkere stem. Mysterieuze black rock met een Oosters kantje. Tijd voor wat luchtigheid: “Funny Cat Dances”, gekke titel, gekke geluiden, schokkend ritme. Kortom een vreemde song waarvan je niet goed weet wat je ervan moet vinden. “Baby Needs Love” is een poppy nummer op een trage reggae beat. Het klinkt als Unknown Mortal Orchestra op de foute drugs. Op de achtergrond lijkt het alsof er per ongeluk wat badkamer geluiden zijn ingesijpeld. Denk aan gehijg, een luide boer, een smakelijk gelach. En is dat een kuch of een drum die je hoort? De King Dick Beat in “New Moon and the Kd beat” klinkt wat ska en ook wat fout, maar na een paar luisterbeurten ben je helemaal voor.

Dat King Dick niet altijd een vrolijke hans is, is nu wel duidelijk. Wat hij doet, is niet louter om mee te lachen zoals ten tijde van The Sex. In Mean Phases komen zijn moodswings duidelijk naar boven, de ene keer heeft hij het over zijn slaaptekort de andere keer over de liefde. We vragen ons wel af hoe de plaat had geklonken mocht er iets meer aandacht zijn besteed aan de opnames, die vaak nog als demo’s klinken. Maar anderzijds, King Dick hoort niet afgelikt te zijn. King Dick for president!

Facebook/Website/Instagram

Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Unknown Mortal Orchestra, Waxahatchee, Bazart en nog drie nieuwe namen voor Cactusfestival!

We zouden het haast niet voor mogelijk achten, maar Bazart heeft nog nooit eerder op Cactusfestival gestaan. En daar komt binnenkort verandering…
InstagramLiveRecensies

Best Kept Secret 2023 (Festivaldag 1): Stralend van start

Al voor de negende keer trekken fans van alternatieve muziek naar de Beekse Bergen, waar het festival Best Kept Secret al lang…
InstagramLiveRecensies

CORE Festival (Festivaldag 2): Hoog- en laagspanning

De tweede dag van CORE Festival begon nog warmer dan de dag ervoor. Opnieuw werden we getrakteerd op een divers programma met…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.