Swervedriver is één van de vele Britse dreampop bandjes die in de 90’s het onderspit moesten delven tegen Britpop à la Oasis. Toch staan ze bekend voor hun metaalachtige gitaarlijnen en sterke ritmesectie. Hun stijl en verleden lijkt eigenaardig goed op die van mede-shoegazer Ride. Einde jaren 90 sijpelden meer pop en indie invloeden binnen, maar volgde helaas ook een break up. Enkele jaren geleden legden ze het bij en kwam er een comebackplaat die aardig speelde met hun sterkste punten.
Op 25 januari komt album nummer zes uit, Future Ruins genaamd. Daarvan is “Mary Winter” de eerste, erg rijke single. De eerste vijftien seconden houden de spanning er nog wat in, maar al snel zet een alternerende riff zich in, gewikkeld in prikkeldraad. Deze varieert soms op zichzelf, maar even vaak volgt ze de bitterzoete zangmelodie. De brug bevat een heerlijk samenspel tussen beide gitaristen, radio noise en een breakdown halfweg het nummer, waarna de ruimte-rock-‘n-roll zich gewoon voortzet. Het geheel is nog eens overgoten met een laagje brandende Fuzz, om je oren helemaal te laten wegsmelten.