Brockhampton is momenteel een ‘hot topic’ in de muziekwereld. Ze hebben een nieuwe lijn merchandise, zijn overal te zien op Twitter en brengen nu ook eindelijk hun vierde studioalbum Iridiscence uit. Na hun onvergetelijke show op Pukkelpop waren we énorm benieuwd naar de nieuwe muziek. Met deze nieuwe plaat weten ze ons opnieuw te verrassen met veel diversiteit en creativiteit. Ze brengen een waaier aan emoties, beats en bars waar niemand blijft op stilzitten
Mocht je de Brockhampton hype gemist hebben, dan geven we jullie nu een korte samenvatting. De Amerikaanse ‘boysband’ met als frontman Kevin Abstract bracht al verschillende hiphop-hits uit. Zo kennen we ze onder andere van “BLEACH”, “SWEET” en “GOLD”. De band werd gevormd op een online forum over Kanye West en bestaat uit een behoorlijk aantal leden waaronder Kevin Abstract, Matt Champion, Merlyn Wood, Dom McLennon, Joba, Bearface, Romil Hemnani, Jabari Manwa, Kiko Merley, Henock “HK” Sileshi, Ashlan Grey, Roberto Ontenient, Kevin Doan en Jon Nunes. Dit is dus een behoorlijke bende geworden, en dit omdat ze echt iedereen in hun band willen betrekken, van manager tot grafisch ontwerper tot producer tot de echte gezichten van de groep die rappen en zingen.
In Iridescence vliegt Brockhampton er meteen in met “NEW ORLEANS”, hun eerste nummer op het album. Vol energie beginnen ze met datgene dat ze écht onder de knie hebben: de kunst van het rappen, maar dan op hun eigen, moderne, funky manier. Het nummer bestaat uit een allegaartje van verschillende melodieën, stemmen en emoties die ze perfect weten te combineren tot een vernieuwend geheel. Hun grootste troef is al snel duidelijk: met zo’n grote groep vol talenten, eigen meningen en unieke stemmen wordt het zeker geen eenzijdig album!
Bij nummer twee, “THUG LIFE”, bevinden we ons dan weer op een heel andere planeet. De ommekeer kan bijna niet groter zijn. Ze brengen een rustige, emotionele song met meer nadruk op zang en piano. Zo bestaat het album uit enorm verschillende nummers van het experimentele, zwoele nummer “BERLIN” tot het melancholische “WEIGHT” waarin ze later opnieuw verrassen met een uptempo twist. Onvoorspelbaarheid staat centraal in dit album én het is ook zowat hun levensmotto. Albums maken ze naar eigen zeggen het liefst erg last minute, ze dagen zichzelf graag uit en proberen dit nu ook met het publiek.
Onze conclusie: Drake en Travis Scott even beu gehoord? Brockhampton is the new big deal! Ze brengen voor ieder wat wils, van de R&B fans tot de oldschool hiphop lovers. Vervelen zul je je met hen nooit doen. Nu is het gewoon nog eventjes hopen op hun comeback naar België, want ook live weten ze hoe ze een publiek moeten inpakken.
