AlbumsRecensies

Travis Scott – ASTROWORLD (★★★★½): Hedendaagse Mozart op een rollercoaster

AlbumsRecensies

Travis Scott – ASTROWORLD (★★★★½): Hedendaagse Mozart op een rollercoaster

Jacques Webster, beter bekend als Travis Scott, heeft een aantal wilde jaren achter de rug. In 2012 tekende hij een paar belangrijke contracten bij grote labels (zegt Kanye West je iets?), en sindsdien is hij mee verantwoordelijk voor de aardverschuivingen die het hiphop-wereldje de laatste tijd teisteren. Sinds kort is hij ook levensgezel van Kylie Jenner, houdt hij zich bezig met wat modellenwerk en probeert hij zijn rol als vader te vervullen. Het hoeft dan ook geen betoog dat heel wat mensen zijn naam kennen, maar daarom nog niet weten wat zijn muzikale repertoire eigenlijk inhoudt. Travis ‘La Flame’ Scott startte oorspronkelijk als producer in de rapgame, bracht daarna vernieuwende mixtapes uit en is met Astroworld ondertussen al aan zijn derde studioalbum toe.

“STARGAZING” is het gevoel dat je ervaart als psychedelische drugs je meeneemt op een ruimtelijk onbegrensde trip, vergelijkbaar met het moment waarop je aan het dagdromen bent en in de leegte zit te staren. Travis Scott heeft een patent op dit soort ritmische getaways en deze intro is dan ook een pareltje. Halverwege het nummer transformeert de vloeiende vibe in een astronomische uitbarsting en legt La Flame met snedige bars ook meteen de betekenis van ASTROWORLD uit: ‘If I take you to my past you will be traumatized, got a thousand kids outside that’s tryna come alive // ’99, took AstroWorld, it had to relocate, told the dogs I’d bring it back, it was a seal of faith.’ 

Het themapark SIX Flags Astroworld, gelegen in Travis’ geboorteplaats Houston, was sinds eind jaren ´60 één van de succesvolste pretparken in de VS. In 2005 sloot het park definitief de deuren wegens een belabberd bestuur. Sindsdien is er niets meer gebeurd met de enorme site, al wordt ze wel gebruikt voor concerten. La Flame omschrijft dit album als de woede en het verdriet dat kinderen ervaren als je hun amusementspark voor altijd afneemt: ‘We want it back, it took the fun out of the city when it got shut down. That’s why I’m doing this.’

Na de intense opener bouwt Travis Scott zijn plaat op een intelligente manier verder op. Het tweede nummer “CAROUSEL” bevat een sample van Beastie Boys, de ideale basis voor Frank Ocean om een sterke hook aan te koppelen. Bovendien gaan Ocean en Scott het duet aan in een gemeenschappelijke verse en de twee blijken een verrassend goede chemistry te hebben.

Over chemie gesproken, op “SICKO MODE” krijgt Travis gezelschap van Swae Lee en Drake. Die eerste benut zijn zangtalent om de bridge op te vullen, de tweede verzorgt de intro, lult wat later iets over Xanax en zorgt er tegelijk voor dat dit nummer zonder twijfel een hit wordt. Want ook daar zit de genialiteit van Travis Scott: hij omringt zich met de juiste mensen en zorgt ervoor dat ze ook in de spotlight komen te staan. Een verstandige keuze gezien het feit dat trapmuziek na een tijdje toch een beetje eentonig wordt, zelf als je bijnaam La Flame is.

Er wordt Travis wel eens verweten dat hij zijn tracks volpropt met andere rappers om voor (broodnodige) afwisseling te zorgen. Op deze plaat blinkt hij, samen met zijn features, vooral uit in muzikale diversiteit. Getuige daarvan zijn het zweverige “STOP TRYING TO BE GOD”, waar good old Kid Cudi een handje toesteekt en niemand minder dan Stevie Wonder even zijn mondharmonica bovenhaalt. Het resultaat mag gerust als ‘magisch’ omschreven worden.

Ook “ASTROTHUNDER” vertoeft in diezelfde mellow vibe, al heeft Travis hier zijn konijnenpoten verzameld in de vorm van singer-songwriters John Mayer en Thundercat. Opmerkelijk: op de volledige plaat krijgt niet één van de features of co-producers openlijk credits toegeschreven. Dat zorgt soms voor leuke ontdekkingen tijdens het beluisteren van de plaat. Zo werkten onder meer James Blake, Pharrell Williams, Kevin Parker en The Weeknd mee aan de plaat.

Over naar het hardere werk dan, waar Travis oorspronkelijk bekend mee werd en wellicht nog steeds op zijn best is. Hij hanteerde zijn typische rauwe autotune stijl al op het openingsnummer en brengt die dynamiek ook dieper op de plaat terug. Zijn bars op “NO BYSTANDERS” volgen elkaar in hoog tempo op, net als de adlibs die tijdens het volledige album vrijwel altijd uitgevoerd worden door het trio Migos. Leden Quavo en Offset krijgen trouwens hun eigen moment de gloire op “WHO?WHAT?”. Travis Scott en Migos hadden altijd al een natuurlijke connectie, maar dit voelt eerder aan als opvulling. Op “HOUSTONFORNACATION” bewijst Travis door middel van snedige verses en catchy wordplay dan weer dat hij meer is dan zomaar iemand die zinnen afratelt met behulp van het autotune- en adlibcircus. 

Ietwat verrassend is dat de monsterhit “BUTTERFLY EFFECT” van vorige zomer deel uitmaakt van het album, terwijl het nummer “Watch” dat Travis in april dropte en waarvan velen dachten dat het de lead single voor de plaat zou worden, nergens te bespeuren valt. Volgens verschillende bronnen was Scott not amused met de lauwe reacties op het nummer en schrapte hij het daarom. Kanye West mocht alvast de award voor slechtste guest verse van 2018 in ontvangst nemen. Geen Ye tussen het stapeltje sterren op dit album en daar zijn wij niet eens zo rouwig om.

Wie wél mocht langskomen in La Flame’s studio is 21 Savage, één van de gevestigde trapwaarden uit Atlanta en vaste klant bij Travis vanwege een rauwe stem en nog rauwere teksten. Scott gooit hoge akkoorden op een catchy refreintje en laat Savage halverwege het nummer “NC-17” gezwind overnemen. Veel zinnigs heeft die gewoonlijk niet te vertellen, maar toch laat hij ons op het einde nog eens grijnzen wanneer hij besluit met: ‘Your bitch gave the Kid Cudi but I’m not signed to Ye (on God) // I nutted on her cheek, her new nickname is Babyface (21).’

Met het prachtige “COFFEE BEAN” breidt Travis Scott langzaam maar zeker een einde aan ASTROWORLD. Niet toevallig is dit ook het nummer waarin hij uitgebreid de tijd neemt om te reflecteren over zijn relatie met Kylie Jenner en de kritiek die dit met zich meebracht. Desondanks klinkt “COFFEE BEAN” zoals de titel aanvoelt; vloeiend en puur. Een heerlijke afsluiter en het bewijs dat er soms een hedendaagse Mozart in Travis huist.

Laten we niet vergeten dat deze man bakken kritiek moest slikken omdat hij een meer eigentijdse sound probeerde te creëren binnen hiphop. Zes jaar geleden werd er nog neerbuigend over gedaan, ondertussen is diezelfde sound gecommercialiseerd en daar heeft La Flame een belangrijk aandeel in. Er was al Rodeo (2015) en Birds In the Trap Sing McKnight (2016), maar ASTROWORLD is inhoudelijk wellicht de beste plaat die Travis Scott tot nu toe gemaakt heeft.  

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

21 Savage - american dream (★★★★): Smaakpalet aan stijlen met eigenwijze flows

Het is eindelijk zover; na zes jaar wachten is 21 Savage er met een nieuw soloalbum. Hoewel hij regelmatig samenwerkt met grote…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Playboi Carti - "BACKR00MS" (feat. Travis Scott)

Wordt 2024 het jaar waarin Playboi Carti eindelijk I Am Music uitbrengt? De Opium-leader is inmiddels al zoiets als een cultfiguur die met…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Danny Brown - "Tantor"

De Amerikaanse hiphopveteraan Danny Brown is ondertussen 42 jaar oud, toch lijkt de vervaldatum van zijn carrière nog lang niet bereikt. Eerder…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.