Onze opener van het festival is er eentje met West-Vlaamse roots. Millbrooks is de naam, en als je een klein beetje verder leest zal je zien dat ook die naam iets met West-Vlaanderen te maken heeft. De band heeft al een selectie voor De Nieuwe Lichting 2017 op zijn conto en kreeg bij Studio Brussel dan ook niets anders dan lovende woorden. Hun muziek is aanstekelijk en staat bol van de Britse invloeden, we zijn alvast benieuwd hoe ze dit live gaan vertalen. Maar eerst leer je hen wat beter kennen.
Vertel eens kort hoe je met de band bent gestart.
We zagen elkaar voor het eerst toen we samen moesten optreden voor onze toenmalige muziekschool. De repetities waren plezier vanaf minuut één, dus besloten we om er maar mee door te gaan en onze eigen band te starten.
Verhaal achter de bandnaam
Vier van de vijf bandleden zijn afkomstig uit Meulebeke. De naam van onze hometown staat eenvoudigweg voor ‘Molen’ en ‘Beek’. Dit hebben we dan in een vlaag van opperste inspiratie verbasterd naar het Engels en zo kwamen we uit bij Millbrooks.
Zelf eerder festival– of concertganger?
Wat een dilemma! We houden alle vijf wel van de sfeer op festivals – van Pukkelpop en Werchter over Graspop tot Gent Jazz. Op een goed concert heb je dan weer een intimiteit die de meeste festivals als massa-evenement niet kunnen bieden. Dan maar het beste van twee werelden: de sfeer van de zomerfestivals met de interactie van een kleinschaliger concert.
Schoonste dag van je leven (bandgerelateerd)
Zonder twijfel de dag waarop Studio Brussel onze eerste single “Rosenthal Effect” draaide bij onze selectie voor De Nieuwe Lichting 2017. Echt raar om jezelf te horen spelen, maar tegelijk een topmoment natuurlijk.
Beschrijving van je muziek
Rauw, energiek, maar ook gelikt.
Mascotte van de band
Vroeger prijkte er altijd een beeldje van Boris, een bulldog in Britse kleuren, op de versterker van onze bassist. Hij – de hond – verdween recent spoorloos, gek genoeg in de beginperiode van de Brexit-oproer. We zijn er redelijk zeker van dat hij nu ergens meeluistert, dus bij deze een warme oproep aan Boris: “kom toch maar terug, het is nog niet te laat!”
Ergste festivalervaring ooit.
De storm op Pukkelpop. Voor tal van voor zich sprekende redenen. Dat was, ironisch genoeg, trouwens het eerste festivalbezoek van onze zanger/gitarist Yves. Niet onmiddellijk een geslaagde eerste festivalervaring dus.
Wie inspireert je op dit moment?
Ongetwijfeld Alex Turner en zijn Arctic Monkeys, net zoals Queens of the Stone Age, Millionaire, Gary Clark Jr., britrock à la Oasis en eighties bands zoals Duran Duran.
Op welk festival zou je nog eens willen spelen en waarom?
Zowat elk Belgisch festival kan ons krijgen, hoor! Maar we zeggen zeker geen nee tegen Glastonbury of Sziget. Of Red Rocks in Colorado, schitterende setting.
Wat mogen we van jullie verwachten op ons festival?
Vijf gasten, drie gitaren, twee stemmen, vijfenveertig minuten energetische rock.