InterviewsUitgelicht

Interview Témé Tan: “Ik probeer niet in een genre te blijven”

InterviewsUitgelicht

Interview Témé Tan: “Ik probeer niet in een genre te blijven”

Eind juni speelde Témé Tan een uitstekende set voor een afgeladen Groen theater tijdens Couleur Café. Wij spraken met de in Kinshasa geboren multi-instrumentalist en zanger af na zijn Brusselse triomftocht. We hadden het met hem in de backstage over zijn drukke festivalzomer, zijn eerste plaat en wat er voor hem in de toekomst nog te wachten staat.

Dag Témé Tan, het zijn momenteel drukke dagen voor jou. Je speelde maandag in Kroatië, gisteren twee festivalshows in Frankrijk en vandaag dus op Couleur Café. Hoe vermoeiend is dat?

Het is fysisch wel vermoeiend, maar ik heb altijd al gedroomd van zo een drukke zomer waar ik op zoveel plaatsen kan komen spelen. Het enthousiasme geeft mij ook kracht en ik doe mijn best om in vorm te blijven.

Jij hebt één van de drukste festivalzomers van alle Belgische artiesten. Is er dan een festival waar je heel bijzonder naar uitkijkt/of misschien zelf uitkeek?

Couleur Café is sowieso wel een speciale deze zomer omdat het een Brussels festival is en ook één van de eerste festivals was die ik zelf als toeschouwer heb bezocht. Ik keek ook enorm hard uit naar het Sakifo Festival op het La Réunion eiland, omdat dat ook een droombestemming van mij is en het ontvangst op het festival was gewoon geweldig. Het regende de hele set, maar er kwamen toch steeds meer mensen bij. Dat was gewoon magisch, ik heb daar geen andere woorden voor.

En is er dan ook een festival waar je in de toekomst graag eens zou willen spelen?

(Na even te hebben nagedacht) Ja misschien SXSW, omdat het zeer groot is en in Amerika plaatsvindt.

Je staat tijdens je optredens helemaal alleen op een podium. Voel je je dan soms eenzaam?

Op het podium niet, maar ik voel mij wel eenzaam wanneer er niet veel volk is, en dat kan soms gebeuren. Anders heb ik dat gevoel niet zo vaak, omdat ik op tour ben met een ploeg van geluids- en lichttechnici. Zij behoren dus allemaal tot mijn crew, dus ik voel mij niet zo alleen. Daarnaast heb ik ook geen moeilijkheden met eenzaamheid. Ik reis vaak alleen en ik vind dat net een goede manier om andere mensen en landen te leren kennen.

Nochtans speelde je onlangs in Congo met een aantal muzikanten. Hoe is dat tot stand gekomen?

Ik was door het Amani Festival uitgenodigd, het grootste festival van Centraal-Afrika, en ze hebben mij vier lokale muzikanten voorgesteld: een gitarist, twee percussionisten en een zanger. We hebben drie weken lang samengezeten en samengewerkt om aan mijn nummer te werken en ze wat een Congolese sfeer te geven. Voor de meesten van hun was dat ook hun grootste live-ervaring en voor mij ook, wat het ook heel speciaal maakte. Er is trouwens ook een reportage op YouTube over dit gebeuren te vinden, dus zeker eens bekijken.

Laten we het ook nog even hebben over je debuutplaat Témé Tan die in oktober verscheen. De nummers zijn heel persoonlijk, maar is er een nummer dat jou persoonlijk het meest aan het hart ligt?

Awel, ik zou misschien twee nummers kiezen. Het eerste nummer is “Améthys”, omdat het voor mijn moeder geschreven is en daardoor ook heel persoonlijk is. Ik had nooit gedacht dat die ooit online of op vinyl zou verschijnen. Het tweede nummer is “Matiti”, omdat het nummer gaat over mijn aankomst in België en over mijn kindertijd in Congo. Dat zijn voor mij de twee gevoeligste nummers.

Ook opvallend, je plaat klinkt heel divers. Is dat een bewuste keuze geweest?

Het was geen keuze. Ik had gewoon veel nummers geschreven en ik moest er twaalf uitkiezen en heb dan gewoon de twaalf beste nummers gekozen. Ik probeer niet in een genre te blijven, ik doe wat ik graag doe en doe wat ik voel. En soms komt er iets afropop uit en soms iets trappy uit. Hangt ervan af, er zijn geen regels.

Voor “Le Ciel” werkte je samen met de Brusselse producer Le Motel. Zijn er eventueel nog andere artiesten met wie je graag eens zou willen samenwerken of naar wie je opkijkt?

Ik zou eigenlijk heel graag eens iets met Charlotte Adigéry willen opnemen, omdat ik haar heel aardig vind en daarnaast ook een grote fan ben van haar project WWWater. En L’or du Commun vind ik ook wel tof omdat ze heel krachtig op het podium staan. Misschien ook ooit iets schrijven in het Nederlands, samen met Brihang.

Je schreef het nummer “Carina” voor de film voor de kinderfilm Rosie & Moussa. Pas je je schrijfproces dan aan of verandert er niets?

Deze keer was dat er een speciale vraag omdat het nummer in het Nederlands en in het Spaans moest zijn omwille van het thema van de scène. Dus ik moest wel Nederlandse en Spaanse woorden gebruiken wat een nieuwe uitdaging was voor mij. Ik ben ook heel blij dat ik heb meegedaan, omdat het ook effectief mijn eerste nummer met Nederlandse en Spaanse woorden is. Ik ben heel blij dat ik dat hebben kunnen verwezenlijken en dat het in een mooie film staat.

Ter inspiratie van je muziek reis je graag. Voor je debuutplaat liet je je inspireren tijdens reizen naar Brazilië, Japan en Congo. Heb je al nieuwe plannen gemaakt?

Ik wil eigenlijk de wereld zien, maar het staat al gepland dat ik een tijdje in Montreal ga verblijven omdat ik daar een prijs gewonnen heb, Le Prix Rapsat-Lelièvre. Ik heb de prijs daar gewonnen om mijn carrière daar te ontwikkelen. Ik vind de Franstalige scène daar heel boeiend en ik vind Montreal heel mooi. Ook op het eiland La Réunion wil ik ook wel eens een tijdje verblijven omdat ik daar onlangs de maloya muziek heb ontdekt. Dat is een traditioneel muziekgenre dat in der tijd van de slavernij daar is ontstaan. De link met de Capoeira uit Brazilië, de Blues in de Verenigde States en de gnawa in Marokko is altijd ook iets boeiend voor mij geweest. Die bestemmingen zou ik graag voor 2019 nog bezoeken.

Wat mogen we van jou nog verwachten in de toekomst?

Ik ben bezig met een nieuwe plaat en het schrijven van nieuwe nummers. Ik ga de live set ook wat ontwikkelen met nieuwe instrumenten op het podium. Na deze festivalzomer ga ik even stoppen met touren. We hebben het nog niet bekend gemaakt, maar het laatste concert gaat op 27 september in Parijs zijn en dan doen ik nog één show in oktober ( nvdr. op 4 oktober in ccBe) in Berchem met SupAfly Collective. Dat zal effectief mijn laatste show zijn in 2018.

In ieder geval bedankt voor je tijd en nog veel plezier op de festivals deze zomer!

Deze zomer kan je Témé Tan nog op volgende Belgische festivals aan het werk zien: Afro Latino Festival (13/07), Cactusfestival (14/07), Boomtown (17/07), BlueBird Festival (28/07), Ronquières Festival (04/08), Lokerse Feesten (06/08), Gone West (25/08) en Maanrock (25/08).

2016 posts

About author
Schrijft wel eens iets...
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Bolis Pupul - "Ma Tau Wai Road" (feat. Salah Pupul)

Als de DEEWEE-fabriek op volle toeren draait, kunnen we al bijna zonder aarzeling zeggen dat daar goede producten uit komen. Zeker als…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Brihang, Tyla en nog vier nieuwe namen voor Couleur Café 2024!

Momenteel zitten we allesbehalve in het zonnige weer, met de sneeuw die over het hele land opduikt, al wil dat niet zeggen…
Festivalnieuws

Onder andere STIKSTOF en Fatoumata Diawara bij eerste namen Couleur Café 2024!

De zon mag dan wel verscholen zitten achter een dik wolkenveld, maar dankzij Couleur Café krijgen we het toch lekker warm. Het…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.