AlbumsRecensies

Bullet For My Valentine – Gravity (★★½) : Vakkundig ingedrukte verwachtingen door de zwaartekracht

AlbumsRecensies

Bullet For My Valentine – Gravity (★★½) : Vakkundig ingedrukte verwachtingen door de zwaartekracht

Bullet For My Valentine staat sinds de opkomst van de metalcore in het collectief geheugen gegrift. Collectief, jawel, want de kans is klein dat u meezinger “Tears Don’t Fall” niet kent. De Welshe band scheerde hoge toppen met debuutalbum The Poison en plaveide hun weg richting verschillende mainstages en uitverkochte concertzalen verder met kwaliteitsvolle metal/rock albums zoals Scream, Aim, Fire en Fever. Even dreigde de band hun hevige identiteit te verliezen met miskleuntje Temper Temper maar gelukkig leerde BFMV uit hun fouten en verrasten de heren – ondertussen in het gezelschap van nieuwe bassist en schreeuwlelijkaard Jamie Mathias  – vriend en vijand met Venom; een hevig rockalbum dat flirtte met heavy metal en arena rock. De verwachtingen voor hun zesde langspeler lagen dan ook hoog bij het publiek dat doorgaans met shirts van Iron Maiden, Metallica en Avenged Sevenfold rondloopt. Maar laat zwaartekracht nu één specifiek kenmerk hebben; het duwt zaken naar beneden. Wat deze Gravity dan uiteindelijk ook deed. Met onze verwachtingen.

Openen doet Bullet For My Valentine met “Leap of Faith”. Een nummer dat direct de toon zet voor de rest van het album; een elektronische intro gevolgd door een riff, wat melodieus gehijg in de microfoon en een bombastisch refrein dat meerdere malen herhaald wordt tot je niet anders kan dan meezingen. Ook eerder uitgebrachte singles “Over It” en “Letting You Go” teren verder op deze tendens van elektronische invloeden, een poppy randje en lyrics waarbij onze rechter wenkbrauw al eens de lucht in durft gaan. We weten dat originele en diepgaande teksten moeilijk te schrijven zijn en zanger Matt Tuck nooit een lyricaal genie geweest is, maar wat we op “Letting You Go” te horen krijgen, getuigt in onze oren gewoon van gemakzucht: ‘First you wanna hate me, then you wanna love me, this is how I’m feeling, now I’m letting you go!’. Wij schreven meer poëtische uitspraken over onze Converse All Stars toen dat nog een thing was.

Is dit dan een slecht album? Verre van. Bullet For My Valentine maakt zich misschien wel schuldig aan het kiezen voor een toegankelijkere sound in ruil voor wat puristische fans die deze keuze niet zullen smaken, maar brengt wel nummers die blijven hangen en zeker zullen werken bij het grote publiek. “Not Dead Yet”, “Under Again” en titeltrack “Gravity” doen ons, omwille van hun elektronische melodie doorheen het nummer, vaag denken aan Linkin Park – in de tijd van Hybrid Theory, geen paniek – en Bring Me The Horizon. Ook de talloze ‘oh oh’ refreintjes – bedoeld voor het publiek om mee te zingen uiteraard – die frequent terugkeren doorheen Gravity laten duidelijk uitschemeren dat BFMV het groots ziet. Al moeten we eerlijk toegeven dat we de complexere riffs, snelle solo’s en het wijd opengesperde keelgat van Tuck die screamt wel ergens missen.

We schrokken dan ook toen we “Don’t Need You” tegen kwamen tijdens onze luisterbeurt. Het nummer kwam al een eind geleden uit en leek op het eerste zicht een alleenstaande single te zijn, maar blijkt nu toch opgenomen en herwerkt te zijn op Gravity. Het is ook het enige nummer waarbij we spontaan een oldschool Bullet For My Valentine vibe krijgen; de riffs zijn strak en snel, Tuck en Mathias schreeuwen langer dan vijf seconden en het nummer staat danig schril in contrast met de andere tracks dat we ons afvragen of er geen foutje gemaakt moet zijn. Nu, een – figuurlijke – muilpeer mag niet ontbreken op een metal – of rock album en laat “Don’t Need You” nu net die punch hebben waar we wanhopig naar op zoek waren. Afsluiten doen we met “Breathe Underwater”; een ballad die live wel eens voor een deftig kippenvelmoment zou kunnen zorgen. Of minstens een paar honderden lichtjes in de lucht. Voor minder gaan we niet. Arena rock moet vooral spectaculair blijven.

De één heeft het volledige gewicht van een appel op zijn hoofd nodig om het concept gravity te snappen, de ander doet er zes albums over. We hebben de indruk dat BFMV een nieuwe weg wil inslaan, maar niet voldoende tijd heeft genomen om de overgang geleidelijk te laten verlopen. Veel bands in het ruigere genre lijken voor het commerciële succes te gaan en daar is niets mis mee, al rijst hier wel de vraag hoeveel fans deze bands bereid zijn te verliezen aan deze overgang. Gravity lijkt geen logisch vervolg op het in 2015 uitgebrachte Venom en Bullet riskeert op deze manier wel een horde fans op hun honger te laten zitten. Dat zal de band waarschijnlijk worst wezen gezien de rijkelijk vergaarde meute op hun optreden op Graspop. Wij hadden alvast de appel meer gesmaakt.

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single OYESONO - "Gravity"

OYESONO mag bijna een eerste kaarsje uitblazen, al klinkt het project nog niet bij iedereen echt bekend in de oren. Bezielers zijn…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single While She Sleeps - "TO THE FLOWERS"

While She Sleeps blijft ons verrassen. De groep brengt op 15 maart zijn zesde album SELF HELL uit en tot nu toe weten…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single VENUES - "Unspoken Words"

VENUES is een posthardcore, alternatieve rockband uit Stuttgart die actief is sinds 2015, toen nog onder de naam Break Down A Venue….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.