AlbumsRecensies

Mike Shinoda – Post Traumatic (★★★★): Schilderspalet van verschillende stijlen

AlbumsRecensies

Mike Shinoda – Post Traumatic (★★★★): Schilderspalet van verschillende stijlen

Laten we beginnen met datgene wat onlosmakelijk verbonden is met het debuutalbum van Mike Shinoda. Linkin Park. De in 1996 opgerichte rockband uit Californië verloor vorig jaar zijn geliefde zanger Chester Bennington toen die zelfmoord pleegde. Shinoda, medeoprichter van de band, verloor die dag niet alleen zijn succesvolle band, maar ook zijn vriend. Zijn manier om daarmee om te gaan, is dit album.

Linkin Park was een rockband die nu metal combineerde met elektronische muziek. Mike Shinoda was vooral voor het elektronische verantwoordelijk en hij trekt dit ook door in zijn eigen werk. Zijn zijproject, Fort Minor, was een creatieve uitlaatklep voor Shinoda. Bij Linkin Park was er wel rap te horen, maar Shinoda had het gevoel dat hij zijn creativiteit en voorliefde voor hiphop daar niet helemaal kwijt kon. Op Post Traumatic horen we muzikaal wel hiphopinvloeden, rappen doet Shinoda minder.

De eerste drie nummers van dit album werden eerder al uitgebracht onder de naam Post Traumatic EP. Ze gaan over het rouwproces dat Shinoda meemaakte. Het eerste nummer, “Place To Start”, gaat hier overduidelijk over, de percussie wordt verzorgd door de drummer van Linkin Park, Rob Bourdon. Met dit nummer maakt Shinoda direct duidelijk waar het album over zal gaan. Het verlies van zijn vriend is de rode draad door deze langspeler. Zoals we al eerder meedeelden, is dit album het resultaat van het rouwproces dat Shinoda doormaakte. Hij zingt over zijn eigen gedachten en de moeilijkheid om de draad terug op te pikken. Het album gaat niet zozeer over Chester, het is eerder een werk van zelfreflectie. De meeste teksten zijn in de ik-vorm geschreven. Dat Shinoda ook bijna alle instrumenten bespeelt, draagt bij tot het concept van soloalbum.

Maar liefst acht nummers kwamen uit voor de release van het album, er zijn er dus nog acht te ontdekken. Deze zestien nummers zijn verspreid over 53 minuten, het gevaar op verveling is dus aanwezig. Om dit te voorkomen, staat het album vol met gastartiesten. Grandson, K.Flay, Blackbear, Chino Moreno en Machine Gun Kelly tekenen allemaal present. Grote namen in de elektronische muziekwereld, en hun invloed is duidelijk. Op “Make It Up As I Go”, is de rustige zang van K. Flay meer dan duidelijk. “Running From My Shadow” is dan weer iets experimenteler.

Muzikaal zit het wel snor op het debuutalbum van Mike Shinoda, ook al is de veertiger al lang geen groentje meer. “Crossing A Line” wordt gekenmerkt door een overschaduwde zanglijn van Shinoda, dat perfect samensmelt met de rustige drumlijn. Hieraan voegt Shinoda nog een gitaar en een synthesizer toe, en we hebben direct de beste track op het album. Dat de multi-instrumentalist ook met zijn tijd mee is, horen we op “I.O.U.”. Deze track, gekenmerkt door een hypnotiserende bas, hoort zo thuis in de moderne hiphop. Deze mengelmoes van verschillende stijlen is het sterkste punt van dit album. Mike Shinoda heeft zeer veel talent, en steekt zijn liefde voor elektronische muziek en hiphop niet onder stoelen en banken. Linkin Parkfans die op zoek zijn naar agressieve gitaarlijnen, zitten verkeerd.

Het album, kent ook een instrumentale track, “Brooding” en die is heel erg interessant. Beginnen doet Shinoda met enkele rustige pianonoten, ineens horen we gekraak en scheurt het nummer helemaal open. Een pulserende bas duwt het verder en we bevinden ons even in hogere sferen. Het enige waar Shinoda daar nog voor nodig heeft, is een keyboard met enkele lage akkoorden. Heel sterk. Kunst was altijd al een uitlaatklep voor Shinoda, ook deze track is dat. Zo schilderde Shinoda al op de Berlijnse Muur en ontwierp hij ook de albumhoes.

Dit schilderspalet van verschillende stijlen smaakt naar meer. De dood van zijn vriend was een enorme inspiratie voor Mike Shinoda, wat het album heel echt maakt. De teksten zijn eerlijk; komen recht uit het hart en zijn ook heel catchy. Ondanks de donkere inspiratie voor dit album, klinkt het heel fris. We hopen vooral dat Mike Shinoda muziek blijft maken, of dat nu onder zijn eigen naam, onder Linkin Park of Form Minor is, maakt ons niet uit. Het is dat wat hij duidelijk het allerliefst doet.

Facebook | YouTube | Spotify

 

 

140 posts

About author
Alles kan, alles mag.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single mgk & Trippie Redd - "lost boys"

Samen melig doen; Trippie Redd en mgk kunnen dat. Een gezamenlijk project tussen de twee Amerikanen hing al een tijdje in de…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Linkin Park - "Friendly Fire"

20 juli 2017 blijft een zwarte pagina in de rockgeschiedenis. Als een donderslag bij heldere hemel kwam het nieuws van het overlijden…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single mgk - "don't let me go"

Een nieuw tijdperk breekt aan voor Colson Barker, beter bekend als Machine Gun Kelly. Zeg niet langer Machine Gun Kelly, het is…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.