Als mensen terug denken aan een WK voetbal, dan spreken ze vaak over de winnaar, een spectaculaire match of een klein schandaal. Maar ook muziek heeft een duidelijke link met een WK. Zo is het al ruim 50 jaar traditie om nummers uit te brengen, die je doen hunkeren, maar ook doen mijmeren naar zo’n WK. Om die craving nog wat kracht bij te zetten, leek het ons aangewezen om onze nostalgische zelf boven te halen en jullie onder te dompelen in de geschiedenis van het WK-lied.
De allereerste hoogmis van het voetbal vond plaats in het jaar 1932. Het Zuid-Amerikaanse Uruguay was gastland en tevens eindwinnaar van het tornooi. Een WK-lied was echter veraf, want het was nog dertig jaar wachten vooraleer het eerste officiële WK-lied op de wereld werd losgelaten. Die eer was weggelegd voor het Chileense Los Ramblers, die met “El Rock Del Mundial” een Spaans Rock ’n Roll nummer brachten, alsof Elvis er zelf mee gemoeid was. Met “El Rock Del Mundial” schreef de band geschiedenis en werden zij in de eeuwigheid verbonden met het WK 1962 in Chili. Het WK-lied was vooral commercieel een schot in de roos. Los Ramblers verkocht bijna één miljoen exemplaren van hun single. Het WK-lied was geboren.
Het onverhoopte commerciële succes van Los Ramblers deed velen dromen. Die droom bereikte in 1970 ook Vlaanderen. De Antwerpenaren van The Strangers, brachten in geheel eigen stijl “Wij Gon Nor Mexico” en zorgden zo voor het eerste Vlaamse WK-lied. Het nummer is niet echt memorabel te noemen, de sportieve prestaties waren dat wel. De Braziliaanse voetballegende Pelé speelde zijn vierde en laatste WK. Hij bracht met zijn vier doelpunten de beker voor de derde keer mee naar huis. Ook grotere muzikale goden waagden zich aan de dans. Een zekere Ennio Morricone componeerde in 1978 met zijn Buenos Aires Municipal Symphony een klassiek nummer met de originele titel “El Mundial”. Een WK om snel te vergeten voor onze Belgen, die al in de groepsfase hun koffers mochten pakken, na verlies tegen de latere wereldkampioen Argentinië.
Noem drie nummers van Will Tura en je komt al snel bij zijn klassieker “De Rode Duivels Gaan Naar Spanje” uit 1982. Will Tura’s levenslied bereikte net niet de nummer één positie in de hitlijsten, maar het maakte hem nog geliefder in Vlaanderen. Het WK 1982 was trouwens datgene waar de allerbeste Braziliaanse nationale ploeg ooit te bewonderen viel. Spelers als Zico, Socrates, Falcao en Eder verhieven voetbal haast tot een kunst, maar konden de beker niet mee naar huis nemen. Je zou het misschien niet verwachten, maar ook de wereldberoemde Giorgio Morodor droeg zijn steentje bij aan de ruime muzikale WK geschiedenis. Morodor is een begrip en geldt als één van de pioniers van de elektronische muziek. De Italiaan schreef “To Be Number One”, een kitscherig nummer met een hoog Eurosong gehalte. Het WK van 1990 eindigde voor onze noorderburen dan weer op een totale catastrofe. Nederland gold als één van de topfavorieten en was regerend Europees kampioen. Met nagenoeg dezelfde selectie als die van het Europees kampioenschap sneuvelde Nederland in de groepsfase van het WK. Een afgang die voetbalminnend Nederland in diepe rouw achterliet.
Wie dacht dat Rode Duivels konden zingen, had het in 1994 duidelijk bij het verkeerde eind. Speciaal voor het WK 1994 in Amerika zongen zij de bedenkelijke meezinger “Go West” in van The Pet Shop Boys. Franky Van der Elst en co bakten er weinig van en ook op sportief vlak ging het de Belgen niet voor de wind. De Italianen deden het dan weer voortreffelijk, maar verloren de finale van de Brazilianen na een memorabel spannende penaltyreeks. De eerste finale trouwens, die eindigde op een gelijkspel. Voetbalster Roberto Baggio mistte de beslissende penalty en liet zo een derde Italiaanse wereldtitel door de vingers glippen.
Dat voetbal een commerciële veldslag is geworden, moeten we al lang niet meer uitleggen, maar ook muzikaal leek het WK-lied te worden uitgemolken. Voor het WK 1998 in Frankrijk noteren we maar liefst vier WK-nummers, waaronder een nummer van onze nationale trots Axelle Red. Samen met Youssou N’Dour bracht zij “La Cour des Grands” en zo mocht het duo zomaar aantreden tijdens de opening van het WK. Niet enkel de Franstalige muziek zegevierde, gans Frankrijk stond in lichterlaaie nadat Zidane en co zijn ploeg richting eerste wereldtitel schopte. Wie kent Anastacia nog? De Amerikaanse popdiva scheerde begin jaren 2000 hoge toppen met singles als “I’m Outta Love” en “Paid My Deuce”. En jawel, zij verzorgde het officiële WK lied in Zuid-Korea/Japan 2002. Haar nummer “Boom” is niet meteen een voltreffer, maar wat wel bleek was dat het WK-lied stilaan een magneet was geworden voor supersterren. Zo schonken sterren als Shakira, R. Kelly en K’Naan ons elk hun versie van het WK-lied voor het WK 2010 in Zuid-Afrika. Een WK die je misschien nog het meeste herinnert van dat schitterende instrument, de vuvuzela.
Het WK-lied kende zijn muzikale hoogtepunt vier jaar geleden, waar wij maar liefst negen officiële nummers telden. Santana, Avicii, Shakira, Pitbull en Jennifer Lopez waagden zich aan een swingende dans. Het WK 2014 in Brazilië was het eerste WK waar onze gouden generatie Belgische voetballers aantrad. Het eindigde voor ons in de kwartfinale, tegen het Argentinië van halfgod Lionel Messi. Verwacht ook geen muzikale hoogvliegers als we het over het WK 2018 in Rusland hebben. Will Smith, Jason Derulo en co doen hun best, maar echt warm worden we er nog niet van. Wat ons wel blij maakt is dat het WK nu echt staat te kloppen aan de deur en wij kunnen niet wachten om die deur met veel bravoure te openen.
Hoe je het draait of keert, het WK-lied heeft een enorme weg afgelegd. En hoewel we het hier enkel over officiële nummers hebben, zijn er veel meer nummers aan het onderwerp gewijd dan je zou denken. Stromae’s “Ta Fête” en Will Tura’s “De Rode Duivels Gaan Naar Mexico”, zijn er maar enkelen. Het is ook niet dat een WK-lied je van je sokken doet blazen, want eerlijk is eerlijk er zit veel afval bij. De belangrijkste taak van zo’n nummer is dat het je een warm gevoel geeft en dat het je doet terugdenken aan die tijd waar voetbal de belangrijkste bijzaak ter wereld was.
