Oude Bekenden

Beren On Tour: Uncle Wellington in de UK (deel 2)

Het Gentse Uncle Wellington bracht vorige week “Waves” uit, de derde single uit the faster I waltz, the better I jive (oktober 2017). Deze week steken ze het Kanaal over om ook de Britten te overtuigen. Hier lees je deel 1 opnieuw. Vandaag: deel 2, over podiumzweet en takeaway-pintjes.

Dag 2

20.00 Deal. Een keienstrand, wat gemoedelijke golven – als we de geluidsman mogen geloven kunnen we hier op een mooie dag België zien – en een netjes gelambriseerde zeepub met een veelzeggende naam: The Lighthouse. Ware het niet van de soundcheck daarnet, je zou je in Midsomer Murders wanen.

21.15: Spelen met zicht op de ondergaande zon boven de zee! Er wordt minder gedanst dan gisteren, maar dat wordt dankzij enthousiast gebrul meer dan goedgemaakt. Een aanbod voor een extra pianist en mondharmonicaspeler slaan we wijselijk af. Een man met een lokale radioshow wil enkele livetracks van vanavond voor zijn programma. Hij lijkt een beetje op Steven van de Charlatan, maar dat zal wel niet.

01.45 Blijkbaar krijgen de klanten hier wel eens dorst tijdens het naar huis slenteren, want de Lighthouse biedt takeaway beer aan. Geniaal concept; een blanco melkkarton vol bier van het vat. Perfect om nog even naar de pier te wandelen en op het strand uit te drinken. Conclusie: een keienstrand is mooier dan de variant met zand, maar zit een pak minder comfortabel. 

Dag 3

08.00 Deal-Keighley: vijf uur en vijfenveertig minuten rijden, lezen we op de gps. Die Curious Brew to go van gisteren heeft als belangrijk gevolg dat de koffieconsumptie onderweg piekt. Ook onze Engeland-playlist scheert hoge toppen. Wie wil: we zijn vanaf nu als dj-collectief te boeken.

16.00 Vroeger dan verwacht in Keighley. We leren dat de reden waarom niemand onderweg dit stadje kende, vooral is omdat we de naam schromelijk verkeerd uitspraken. Marilyn Manson maakte die fout hier jaren geleden, en dat is hem blijkbaar nog steeds niet vergeven. Even oefenen dus. Opnieuw de groetjes doen, ditmaal van uitbater Michael aan de vrienden van Rhea. Naast de club is er een muziekwinkel, waardoor het in deze pre-Brexittijden vintage jagen wordt.

20.00 Na het eerste niet-vettige maal van de reis is het time to shine. De lokale supports Hoamin en Sifaka (Heerlijk! Checken!) warmen het publiek op, wij spelen opnieuw alsof ons leven er van afhangt. Al begint dat voor sommigen z’n tol te eisen. Badend in het zweet brengen we wat plaatjes aan de man, daarna pas ontdekken we dat de club zijn eigen gincollectie heeft. 

02:00 De eerste regen van deze UK-tour valt met bakken uit de lucht, het moest er van komen. Slapen doen we in de huiskamer van doorman Mick, zijn honden Coco en Lola waken erover om ons af en toe wakker te blaffen.

DAG 4

09.00 Na een iets te korte nacht gaan we voor een full English breakfast in Rossi’s Café, waar iedereen standaard met ‘love’ en ‘darling’ aangesproken wordt. Straks naar Manchester. Het is vanavond al de laatste show van deze minitour. Nog één keertje knallen dus. Hopelijk komen De Bruyne of Lukaku kijken.

Groetjes,

Uncle W.

(P.S. Nog steeds te volgen via )

(P.P.S. Lloyd is de mol.)

Related posts
AlbumsRecensies

Hideous - Hideous (★★★½): Met de deur in huis

Het gaat hard voor Hideous. De band rond Guillaume Lamont (RHEA) en Tim Leyman (Ramkot) speelde nog geen jaar na oprichting The…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Hideous - "The Rut"

Uit het huwelijk van Guillaume Lamont (RHEA) en Tim Leyman (Ramkot) kwam in 2022 het duivelskind Hideous. De Belgische supergroep brengt stevige,…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Debuutsingle Hideous - "Curse"

De uitdrukking ‘geen zittend gat hebben’, staat Guillaume Lamont en Tim Leyman op het lijf geschreven. Net wanneer RHEA, de voornaamste van…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.