LiveRecensies

The Wombats, The Magic Gang en The Night Café @ Botanique (Orangerie): Kleurrijke beestenboel

LiveRecensies

The Wombats, The Magic Gang en The Night Café @ Botanique (Orangerie): Kleurrijke beestenboel

© Larissa Zenner

Begin dit jaar bracht The Wombats een nieuw album uit. Beautiful People Will Ruin Your Life is niet de meest baanbrekende plaat van dit jaar, maar het bevat wel heel veel aanstekelijke nummers. Een recept dat The Wombats al vier albums volhouden en nog steeds met verve weten te serveren. De orangerie van de Botanique uitverkopen bleek dan ook een fluitje van een cent. De band weet nog steeds een publiek van twintigers en dertigers aan te spreken, al was er ook plaats voor jeugd. The Wombats gaven in de Botanique een aanstekelijk set boordevol meezingers en bewijzen dat plezier soms de belangrijkste factor kan zijn voor een goed concert.

Voor de gelegenheid bracht de band twee voorprogramma’s mee. De eerste van de avond was The Night Café. De band is niet meteen de meest vernieuwende muziekgroep op aarde, maar bracht in 25 minuten wel een divers spectrum aan nummers. Allereerst brachten ze rustige indie pop nummers waar niemand iets aan had, maar naarmate de set vorderde kwam er meer energie in de songs. Dat zorgde er voor dat we wel appreciatie wisten te krijgen voor deze band uit Liverpool. Het is duidelijk dat de groep nog wat in zijn kinderschoenen staat, maar als ze op die energieke manier doorgaan, moet het wel lukken.

© Larissa Zenner

Tweede band van de avond was de leutige bende van The Magic Gang. De band uit Brighton bracht recent zijn debuutalbum uit en mag van The Wombats ook mee rond Europa. Vorig jaar stonden ze nog in het voorprogramma van Wolf Alice in oktober, maar het valt op dat de groep ondertussen heel wat volwassener is geworden. De frontman staat vol energie op het podium en laat dit ook telkens blijken. Nummers als “Alright” en “Jasmine” zijn simpel, maar effectief en dat zorgt er voor dat deze band live wel een heuse beleving is. Fijn groepje die we wel nog ver zien geraken.

© Larissa Zenner

Drie jaar geleden stond The Wombats voor het laatst op Belgische bodem, toen op Dour festival. Nu, één album rijker en enkele jaren ouder, komt de band nog eens naar een Belgische zaal. De Orangerie van de Botanique bleek de opener voor hun Europese tour. Toch viel aan niets op dat dit de eerste show van hun tournee was. Het drietal was heel speels, speelde vol plezier en had vooral van bij het begin het publiek in de tang. “Cheetah Tongue”, de opener van hun nieuwste plaat, bleek ook perfect dienst te doen als opener van de set. Een dreigend fel wit licht in combinatie met leuke melodieën op de gitaren lieten ons meteen warm krijgen in het hart (of de tong). Het leek alsof de cheeta ons heel rustig besloop om ons daarna helemaal kapot te rijten.

Bij de eerste vier songs ging de band van recentste album naar oudste album met “Kill The Director” op vier en meteen ook een eerste hoogtepunt. Iets ruwer, iets minder effecten op de gitaar en vooral heel aanstekelijk, die oude nummers lieten het publiek volledig wild gaan. Het scanderen van ‘this is no Bridget Jones’ blijft nog steeds het beste in dit nummer, en letterlijk iedereen brulde dit dan ook mee. Een anti Bridget Jones sekte zou er niets tegen zijn. Die opbouw werd echter al snel teniet gedaan door het brengen van enkele rustige nieuwe songs.

© Larissa Zenner

“Black Flamingo” en “White Eyes” zijn iets trager en kalmer in vergelijking met de rest van de songs in de discografie van de band. Het zorgde dan ook even voor een rustpunt in de set. De nummers zitten op zich heel sterk in elkaar. Een zachte opbouw om dan een heel catchy refrein er uit te prutsen, The Wombats hebben duidelijk door hoe ze een leuk nummer moeten maken zonder dat het al te moeilijk klinkt. Het is subtiel, maar toch voel je hier en daar dat er over nagedacht is. “Techno Fan” brak terug de ban en liet de zaal weer ontploffen. Door tempowisselingen en een sterk enthousiasme in de zaal, was iedereen terug mee.

Dat enthousiasme keerde ook terug op het podium, meer bepaald bij de bassist. Die sprong in het rond, smeet bijna zijn bas tegen de vloer en genoot duidelijk van het spelen. Alsof hij voor de show enkele pepers in zijn poep had gestopt, moest hij dan ook uitbundig springen. Daarnaast kregen we ook telkens de meest bizarre bindteksten. Het ging van openbare seks in Amsterdam naar een stinkende drummer, maar dat toonde net aan dat de band heel gewoon is. Ze brengen de ene leuke song na de andere en weten ook bij iedereen een smile op het gezicht te toveren. Het is een eenvoudig concept dat in bijna elk van hun songs terugkomt, maar net dat eenvoudig concept slaat iedere keer opnieuw aan.

© Larissa Zenner

De zaal barst weliswaar pas echt uit zijn voegen bij “Let’s Dance To Joy Division”, iedereen spring en we voelen de zaal ook letterlijk beven. Om dit feestje compleet te maken, nodigt de band enkele wombats uit op het podium, jawel ook het oog werd verwend. Het was een heel grappige verrassing van een band die eigenlijk niets van show nodig heeft om te overtuigen. Ze brengen gewoon hun muziek, geven het een aanstekelijke melodie en laten het dan los op het publiek. Meer is niet nodig en meer willen we ook niet.

Alsof we aan het begin van de show op een regenboog zaten en deze al huppelend afliepen, zo voelde de show van The Wombats aan. Overal waren er kleuren, soms kwam er eens een diertje goedendag zeggen en we bleven vooral constant heel gelukkig. Een band die gemakkelijke nummers brengt waar toch iets langer over nagedacht is, het blijkt nog te bestaan. Dat ze dit met drie nog steeds zo strak kunnen brengen, blijft straf. The Wombats zijn hun streken nog niet verleerd en we zien hen sowieso op een festival terug deze zomer, dat kan niet anders.

Al de andere foto’s vind je hier.

© Larissa Zenner

Setlist:

Cheetah Tongue
Give Me A Try
1996
Kill The Director
Black Flamingo
White Eyes
Techno Fan
Emoticons
Lemon To A Knife Fight
I Don’t Know Why I Like You But I Do
Pink Lemonade
Jump Into The Fog
Moving To New York
Lethal Combination
Let’s Dance To Joy Division

Turn
Tokyo (Vampire & Wolves)
Greek Tragedy

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Ways Around Festival 2024 (dag 3): Noise voor iedereen

De derde en laatste dag van het Ways Around Festival was opnieuw een groot succes. Ditmaal diende de museumzaal van de Botanique…
LiveRecensies

Griff @ Botanique (Orangerie): Voorzichtige popshow

Griff mag dan wel net naast de titel BBC Sound of 2021 gegrepen hebben, toch lijkt het al een tijdje de goede…
LiveRecensies

S. Carey @ Botanique (Grand Salon): Allesbehalve beangstigend

De naam S. Carey zegt misschien niet iedereen veel, maar als we er de naam Justin Vernon of Bon Iver bijhalen, dan…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.