AlbumsRecensies

Superorganism – Superorganism (★★★½): De hoge verwachtingen net niet volledig ingelost

AlbumsRecensies

Superorganism – Superorganism (★★★½): De hoge verwachtingen net niet volledig ingelost

In aanloop naar deze debuutplaat werden de straffe uitspraken niet geschuwd. De muziekpers behandelt Superorganism in het laatste jaar, niet eens onterecht, als een van de meest creatieve en originele indiebands van het moment. Labels als ‘de nieuwe Gorillaz’ waren niet van de lucht. Ze hadden maar een single nodig om de gehele online muziekpers over mekaar te doen vallen met lofuitingen. “Something For Your Mind” was dan ook ongeveer de meest frisse en creatieve single die we in 2017 hoorden. De singles die het collectief vervolgens loste, deden daar weinig voor onder. Hun imago werd nog hipper toen bleek dat de band bestond uit leden vanuit alle hoeken van de wereld, samengebracht door het internet. Nu was het de vraag of hun gehele eerste langspeler de verwachtingen kon inlossen. Na het beluisteren van de hele plaat zijn we gematigd enthousiast.

Het album vat aan met singles die we al langer kenden. Favoriet zijn het dolle, hyperkinetische nummer “Nobody Cares” en ook “Everybody Wants to Be Famous” is met zijn euforische en bijzonder energieke sfeer lichtjes fantastisch. De vijf singles hadden op zich een erg fijne EP gevormd. De overige albumtracks vullen de plaat verder op, maar kunnen nergens meer verrassen. Anders gezegd, wie al jeuk kreeg van de singles, kan de plaat gerust aan de kant laten liggen, want de albumtracks liggen volledig in hetzelfde straatje.

Alle nummers (met uitzondering van “Nai’s March” dat min of meer als interlude kan doorgaan) volgen eenzelfde stramien. Orono zingt de strofes wat ongeïnteresseerd, met een ironische flair rond zich heen. De invloed van slacker rock uit de jaren ’90 is hier vrij duidelijk.  Die strofes vullen ze aan met een zo catchy mogelijk refrein dat, of je het nu wil of niet, direct in je hoofd blijft zitten. Tussendoor zijn er wat kekke geluidsexperimenten in gestopt, gaande van startende automotoren en videogamegeluiden tot ringtones, plonzend water en rinkelende kassas. Een sterk vervormde, lage stem mompelt er ook af en toe wat willekeurige monologen doorheen. Alles om toch maar niet in slaap te vallen.

Wanneer de nummers te catchy en meezingbaar worden, lijkt de band altijd wat met de voeten van de luisteraar te willen spelen door van tempo te veranderen of er een schelle solo tussen te stoppen. Zoals in “SPRORGNSM” waar de solo op het einde verdacht veel lijkt op een videogame console waarvan de batterijen het begeven. Het speelse gebruik van zo’n rare geluidjes en samples doet in een enkel nummer erg geestig aan, maar tijdens zo’n hele plaat komt er toch een moment dat we het een beetje gehoord hebben.

De plaat duurt nauwelijks meer dan een half uur, maar door de herhaling van zetten komt het einde toch niet te vroeg. In de staart van de plaat zit met “Relax” nog zo’n belachelijk catchy refrein verborgen, hoe de rest van dat nummer ging, zijn we tien seconden na beluisteren glad vergeten. Het laatste nummer is wel weer een hoogtepunt. Na een erg intensief en volledig met gimmicks volgestouwd halfuur krijgen we even een rustpunt. “Night Time” is veruit het meest volwassen nummer op deze plaat. Het klinkt alsof het effectief het gat van de nacht is en je net bent weggeglipt van een heel erg druk feestje.

De labels die Superorganism naar zich toegeworpen kreeg ter anticipatie van dit album waren er niet naast. Echt baanbrekend is het album helaas niet gebleken. Wat Superorganism hier doet, deden The Avalanches bijna twintig jaar geleden ook al. Deze debuutplaat klinkt dan een beetje alsof The Avalanches geïmiteerd worden door een stel ondeugende pubers. Een beschrijving waar we zeker niets slechts mee bedoelen. Op dit album staan behoorlijk wat tracks om erg trots op te zijn. Voor een volgende plaat gaan ze met iets nieuws moeten komen, maar dat zien we dan wel als het zo ver is.

 

Related posts
2022Features

De beste concertfoto’s van 2022 volgens onze fotografen

Zoals we eerder al aangaven bij de mooiste albumhoezen van 2022: het visuele is bij muziek minstens even belangrijk als de klank….
AlbumsFeatured albumsRecensies

Albumreviews: Beire Kort #36

Het aantal albums dat wekelijks verschijnt, is meedogenloos groot. Daarom is het onmogelijk om alles binnen de correcte tijdspanne van een degelijke…
InstagramLiveRecensies

Superorganism @ Botanique (Rotonde): Een zootje ongeregeld

Soms gaan de dingen des levens niet helemaal zoals gehoopt, maar dat betekent daarom niet dat je bij de pakken moet blijven…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.