AlbumsRecensies

Jonathan Wilson – Rare Birds (★★★½): Eindeloos verdwalen in het rariteitenkabinet

AlbumsRecensies

Jonathan Wilson – Rare Birds (★★★½): Eindeloos verdwalen in het rariteitenkabinet

Wie Jonathan Wilson ooit in levende lijve ontmoet, zou hem wellicht het best beschrijven als een vreemde vogel. Iemand die uit een andere tijd of een andere wereld lijkt te komen, maar tegelijkertijd ook wel verdomd goed weet waar hij mee bezig is. Want hoe warrig zijn hoofd ook lijkt, zo strak en perfect geproducet klinkt zijn muziek. Hoewel Rare Birds zijn eerste album sinds 2013 is, heeft hij in tussentijd niet stil gezeten. Wilson producete albums van Father John Misty, Conor Oberst, speelde mee op platen van Roger Waters en Roy Harper en vond tussendoor tijd om zijn nieuwe album op te nemen.

De spuuglelijke hoes doet vermoeden dat Jonathan Wilson met Rare Birds een kitscherige weg ingeslaan is, maar de fans van het eerste uur (of eerste plaat) kunnen op beide oren slapen. Waar Desert Raven en Fanfare country en Americana koppelden aan psychedelische invloeden doet Wilson het nu eens omgekeerd. Singles “Over The Midnight” en “Loving You” klinken dan wel nog verdacht veel als The War on Drugs (of klinken zij als Jonathan Wilson?), toch biedt Wilson op zijn nieuwe plaat genoeg afwisseling om de lange zit (één uur en negentien minuten) interessant te houden.

Wat meteen opvalt, zijn de invloeden uit verschillende uithoeken van de wereld die Wilson naadloos in zijn nummers verwerkt. Beginnen doen we op “Trafalgar Square” waar echoënde gitaren snel plaats maken voor een vette groove doorspekt met keyboards, twaalfsnarige gitaren en clavecimbels. Het is een stevig up tempo nummer dat de plaat perfect op gang weet te trekken. En dat is nodig, want het wordt een lange zit.

Wilson weet je aandacht er bij te houden met slimme arrangementen die net op het gepaste moment het nummer binnenwandelen. Ook “Me” overstijgt op die manier wat op papier een doordeweekse pianoballade zou zijn. Zeker de geweldige outro van het nummer, waarop gitaar en piano elkaar de loef willen afsteken in een meeslepende solo, toont de branie van Wilson als gitarist en producer. Net daardoor weet hij ook op zijn eerste single “Over The Midnight” ons acht minuten lang mee te nemen op een reis doorheen een wereld waar er geen haat, geen moordenaars en geweren zijn. Een mens mag dromen, niet waar.

De filosofische ondertoon slaat dan om in jeugdige naïviteit op “There Is A Light” om daarna terug in gedachten verzonken rond te dwalen op “Sunset Boulevard”. Zijn teksten klinken vaak als intuïtieve gedachtenstromen en vloeien doorheen de nummers als kabbelende riviertjes. Titelsong “Rare Birds” doet zijn naam eer aan en is met zijn snerende gitaren en country intermezzo (inclusief slidegitaar) zowat een blauwdruk van het album in miniatuur.

Zowat elk nummer op Jonathan Wilson’s plaat zijn uitstapjes waarbij je op voorhand nooit weet waar je zal terecht komen. Dat maakt van zijn muziek een onuitputtelijke bron van ontdekkingen, verrassingen en verwondering. Los van muzikale smaak is Rare Birds ook gewoon een heel goed geproducete plaat. Elk arrangement heeft zijn nut en wordt op het juiste moment in het nummer geplaatst. De manier waarop Wilson telkens weer de juiste balans vindt tussen groove, melodie en details en daarbij nooit de structuur uit het oog verliest, is niet minder dan indrukwekkend.

Voor het eerst laat Wilson zich ook bijstaan in de studio. Op de subtiele breakup song “49 Hairflips” horen we Father John Misty. Lana Del Rey verzorgt de backing vocals op “Living With Myself”, een nummer dat pas interessant wordt in zijn openbrekend refrein. Het meditatieve stemgeluid van de Amerikaanse multi-instrumentalist Laraaji betekende dan weer de doorbraak op “Loving You”. Wilson was zo onder de indruk van Laraaji’s stem dat het nummer een centrale rol kreeg en het gevoel van de plaat perfect weet te vatten. Toch gaat geen enkele van deze featurings met de aandacht lopen. Meer zelfs, de subtiele backingvocals van FJM en Lana zou je zelfs bij een eerste luisterbeurt niet opmerken.

Ondanks al die mooie arrangementen en songstructuren slaat de vermoeidheid toch toe op het einde van de plaat. Tachtig minuten is wat overdadig en sommige nummers duren net iets te lang. Op singles “Over The Midnight” en “Loving You” is het minuten lang genieten, maar nummers als “Living With Myself”, “Hard To Get Over” of “Hi To The Righteous” weten niet tot het einde te boeien. In elk nummer zitten wel leuke arrangementen – de strakke drums in “Hard To Get Over” of de faux country van “Hi To The Righteous” – maar geen enkel weet echt die ten volle te benutten.

Er zit een heel goeie plaat verborgen in Rare Birds, al wordt die soms overstelpt door overdaad en te langdradige nummers. Als producer van je eigen plaat is het misschien moeilijk om harde keuzes te maken en nummers wat in te korten. Een iets compactere productie had Wilson’s nieuwste plaat misschien deugd gedaan. Al kijken we er ook wel naar uit om de lang uitgesponnen solo’s eens live te horen, waar ze wellicht beter tot hun recht komen.

Rare Birds verscheen op 2 maart via Bella Union. Jonathan Wilson komt op 25 maart zijn nieuw album voorstellen in de Ancienne Belgique.

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Bleachers - Bleachers (★★★): Gewoon gezellig

Als je z’n Wikipedia-pagina even doorneemt, is het eigenlijk onbegrijpelijk dat de naam Jack Antonoff niet per se een belletje doet rinkelen…
InstagramLiveRecensies

Dorian Electra @ Ancienne Belgique (AB Box): Toeters en bellen

De naam excentriek. De visuals vlijmscherp. De muziek onvoorspelbaar. Op een betere manier kunnen we de Amerikaanse popclown Dorian Electra niet beschrijven…
2023Featured albumsFeaturesInstagramUitgelicht

De 50 beste albums van 2023

De laatste maand van 2023 is alweer bijna halfweg, dus naar goede gewoonte liggen er ook bij Dansende Beren tal van eindejaarslijstjes…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.